Wayne Shorter – najwybitniejszy saksofonista i kompozytor nowoczesnego jazzu, jego słynny kwartet uważany jest powszechnie za najważniejszy zespół dzisiejszego jazzu. Krytycy są zgodni, że zespół Wayne’a Shortera jest drogowskazem dla dzisiejszego jazzu. Płyty zyskują entuzjastyczne recenzje, kwartet jest laureatem licznych nagród i wyróżnień oraz atrakcją wielkich festiwali, a sam lider – Wayne Shorter – postrzegany jest jako perfekcjonista i guru dzisiejszego jazzu.
Charyzmatyczny saksofonista karierę rozpoczynał w latach pięćdziesiątych, w zespołach pianisty Horace’a Silvera i trębacza Maynarda Fergussona. Na jazzowej scenie zaistniał w legendarnej grupie Jazz Messenger’s Arta Blakey’a, skąd „przechwycił” zdolnego muzyka Miles Davis. Shorter skomponował jedne z najlepszych nagrań zespołu Blakey’a i był także autorem wielu udanych utworów dla Davisa. W legendarnym kwintecie Milesa grał wspólnie z Herbie’m Hancockiem, Tony’m Williamsem i Ronem Carterem. W czasie pracy z Blakey’em i Davisem saksofonista dużo pisał, a jego kompozycje stworzyły podstawę kilku eksperymentalnych sesji płytowych dla wytwórni Blue Note. Shorter komponował dla kwintetu, a także dla siebie i grupy V.S.O.P., z którą współpracował w latach siedemdziesiątych.
Najpopularniejszymi jego kompozycjami są m.in. “Speak No Evil”, “Wild Flower” i “Footprints”. W połowie lat osiemdziesiątych prowadził własny zespół oraz nagrywał i koncertował z innymi muzykami stając się z czasem jednym z czołowych przedstawicieli hard bopu. Jego ognista, ostra i dramatyczna gra znakomicie pasowała do agresywnego charakteru muzyki grupy Arta Blakey’a, natomiast współpraca z Davisem wydobyła z artysty drugą, bardziej wrażliwą, stronę jego muzycznej osobowości. Pod koniec 1970 roku (razem z Joe Zawinulem) założył Weather Report – jedną z najważniejszych formacji fusion-jazzu. Lata spędzone z Zawinulem bardzo poszerzyły wachlarz jego zainteresowań, podkreśliły uznanie dla wolnych form i uwolniły jego fascynację muzycznymi innowacjami, a sam zespół Weather Report położył podwaliny pod dalszy rozwój muzyki fusion. Kolektywna współpraca wielkich indywidualności pozwoliła zachować także obu indywidualistom ich silne, muzyczne osobowości. W późniejszym okresie, kiedy zespół nabrał brzmienia podobnego do innych grup grających fusion, Shorter skierował całą swoją energię ku własnym, małym zespołom. Nagrywał także z Herbie’m Hancockiem oraz Carlosem Santaną. Saksofonista udowadniał po raz kolejny, że jest jednym z najbardziej twórczych muzyków jazzowych,stale poszukującym nowych horyzontów.
Sensacją artystyczną ostatnich lat jest standardowy kwartet Wayne’a Shortera, uznawany powszechnie za najwybitniejszy zespół dzisiejszego jazzu. Obok kwartetu Johna Coltrane’a i kwintetu Milesa Davisa zespołowi amerykańskiego saksofonisty i kompozytora nowoczesnego jazzu powierza się rodzaj artystycznej misji: umiejscowienia jazzu jako atrybutu sztuki w szeroko rozumianej kulturze XXI wieku.