RON CARTER – Jazz Legend Trio

Najsłynniejszy kontrabasista jazzu, współtwórca i muzyk legendarnych zespołów Milesa Davisa, Cannonballa Adderleya, Herbiego Hancocka, Theloniusa Monka. Jego imponującą dyskografię odnotowano w Księdze Rekordów Guinessa. Legenda Jazzu – Ron Carter.

„Ron Carter należy do najwybitniejszych kontrabasistów w całej historii jazzu – mówi Dionizy Piątkowski – Dysponuje oszałamiającą techniką, której jednak nie nadużywa, koncentrując się przede wszystkim na pracy w sekcji rytmicznej, grając z precyzyjnym, motorycznym wyczuciem rytmu. Jest wymarzonym akompaniatorem śpiewaków oraz solistów. Największa siła jego gry i muzyki leży w grze sekcyjnej i choćby z tych powodów jego klasyczne nagrania z Davisem, w których tyle do powiedzenia miała właśnie sekcja, są świadectwem jego niedościgłego mistrzostwa”.

Jako dziecko Ron Carter ćwiczył na wiolonczeli marząc o karierze muzyka klasycznego. Opanował też biegle inne instrumenty, jak skrzypce, klarnet i puzon, jednak instrumentem swojego życia uczynił kontrabas. Z czasem zmienił swoje zainteresowania muzyczne i zdecydował się poświęcić jazzowi, kiedy uświadomił sobie, że jako „czarnemu” artyście ciężko będzie przebić się na rynku muzyki klasycznej, a ambicja i poczucie własnej wartości nie pozwoliłyby mu na przyjęcie drugoplanowej roli. Kiedy rozpoczął stałe występy z muzykami jazzowymi (w kwintecie Chica Hamiltona) miał już ponad 20 lat. Później jednak jego kariera potoczyła się oszałamiająco: w latach 60-tych współpracował z tak wybitnymi przedstawicielami nowoczesnego jazzu, jak Eric Dolphy, Don Ellis, Cannonball Adderley, Mal Waldron i Thelonious Monk. W latach 1963-68 współtworzył (wraz z Herbiem Hancockiem i Tonym Williamsem) słynną sekcję rytmiczną zespołu Milesa Davisa. Do zespołu Milesa dołączył w 1963 roku i wraz z genialnym trębaczem zrealizował kultowe albumy m.in. „Miles Smiles”, „ESP”, „Miles in the Sky”, „Seven Steps to Heaven”, „Sorcerer”, „Fillies de Kilimanjaro”,” Water Babies”,” Nefertiti”, „My Funny Valentine”. Z zespołu Milesa Davisa odszedł dopiero w 1968 roku, kiedy zastąpił go Dave Holland. Choć nadal oraz okazjonalne współpracował z Davisem (aż do 1970 roku) to stał się wkrótce jednym z najbardziej rozchwytywanych muzyków sesyjnych i na swoim koncie odnotował już wtedy kilkaset znakomitych płyt. Jako muzyk sesyjny w wytwórni Blue Note Records brał udział w słynnych nagraniach takich muzyków jak Sam Rivers, Andrew Hill czy Herbie Hancock. To w czasie współpracy z Milesem Davisem (ale także i później) występował i nagrywał z takimi artystami, jak George Benson, Stanley Turrentine, New York Jazz Sextet / Quartet, Sonny Rollins, V.S.O.P. (Carter, Hancock, Williams, Wayne Shorter i Freddie Hubbard), McCoy Tyner i słynne Milestone All Stars. Prowadził też własne zespoły i nagrywał autorskie płyty (od albumów z Tommy’m Flanaganem, Gilem Evansem i Wyntonem Marsalisem po nagrania z B.B. Kingiem, Billem Frisellem, Richardem Galliano i The Kronos Quartet). Lista artystów i zespołów w których Ron Carter był najważniejszym muzykiem jest równie imponująca, jak dyskografia kontrabasisty. Jest współautorem sukcesów i muzyki takich formacji jak Barry Harris Trio, Benny Golson Quartet, Bill Evans Quintet, Charles Tolliver And His All Stars, Artists United Against Apartheid, Chet Baker Group,  CTI All-Stars, Frank Morgan Quartet, Gary Bartz NTU Troop, George Russell Orchestra, Geri Allen Trio, Gil Evans And His Orchestra, Herbie Hancock Trio, Joe Henderson Sextet, McCoy Tyner Quartet,  Milt Jackson Sextet, Tadd Dameron And His Orchestra, Thad Jones / Pepper Adams Quintet,  The Charles Lloyd Quartet, The Jazz Composer’s Orchestra, The Johnny Griffin Quartet, The Mal Waldron Sextet, The Miles Davis Quintet, The V.S.O.P. Quintet, Toshiko Akiyoshi Quintet, pojawił się w kwartecie Michała Urbaniaka oraz autorskich Ron Carter / Cedar Walton Duo, Ron Carter Quartet, Ron Carter Sextet, Ron Carter Trio, Jim Hall / Ron Carter Duo, The Great Jazz Trio, The Great Quartet, The Art Of Three, The Master Trio, The Ron Carter Nonet, Ron Carter/ Richard Galliano oraz swoim flagowym The Golden Striker Trio.

Nazwa zespołu bierze swój początek z płyty „The Golden Striker” nagranej w 2003 roku przez kontrabasistę, któremu towarzyszyli młodsi o pokolenie gitarzysta Russell Malone oraz pianista Mulgrew Miller. Zaproponowana wtedy muzyka i formuła jazzu okazała się niezwykle atrakcyjna. Wielkim atutem takiego jazzu jest jego uniwersalność oraz dojrzałość wzajemnej współpracy muzyków, którzy potrafią dać sobie przestrzeń i korzystać z niej bez popadania w rozbudowane popisy maestrii technicznej, ale budując przyjemne, jazzowe brzmienie. Ron Carter tym razem zagra się wraz z gitarzystą Russellem Malone i pianistą Donaldem Vega. „Muzykalność tego trio – rekomenduje Thomas Conrad, krytyk prestiżowego magazyny Jazz Times – jest tak wykwintna, a dzielenie się pomysłami bezinteresowne do takiego stopnia, że przechodzenie od określonych tematów, poprzez odkrywane wspólnie niuanse, po solowe wypowiedzi następuje płynnie i naturalnie”.

Donald Vega jako kilkunastolatek wyemigrował z rodzinnej Nikaragui do Stanów. Bez znajomości języka (podobno znał tylko dwa słowa „Bud Powell”, czyli nazwisko oraz imię legendarnego pianisty jazzowego) szybko zwrócił na siebie uwagę grając w najróżniejszych klubach i barach Kalifornii. Uwagę na zdolnego pianistę zwrócił słynny Henry Mancini oraz krytyk jazzowy Leonard Feather, którzy nagrodzili młodego, latynoskiego pianistę głównym trofeum prestiżowego konkursu „Los Angeles Spotlight Awards”. To pozwoliło Donaldowi Vega na podjęciu studiów w słynnej nowojorskiej The Juilliard School, gdzie zgłębiał tajniki jazzowej pianistyki pod kierunkiem wybitnego pianisty Kenny’ego Barrona. Taka rekomendacja oraz talent doprowadziły muzyka na estrady i do studiów nagraniowych gdzie brał udział w sesjach oraz koncertach takich gwiazd jak Billy Higgins, Francisco Aguabella, Justo Almario, Milt Jackson, Bennie Wallace, Diana Krall, Lewis Nash, Al McKibbon czy  Alex Acuña. Swój pierwszy, autorski album ” Tomorrows” wydał dopiero w 2008 roku i zebrał niezwykle entuzjastyczne recenzje oraz laury Downbeat Jazz Soloist Award  oraz  Great American Jazz Piano Competition w 2010 roku. Od kilku sezonów Donald Vega jest jednym z pianistów (obok Mulgrew Millera) w trio Rona Cartera.

Russell Malone jest wszechstronnym muzykiem świetnie poruszającym się w obrębie bardzo różnych stylów muzycznych, przy czym nie nadużywa swojej wyjątkowej techniki, lecz potrafi dostosować grę dla potrzeb innych twórców. To fenomenalny samouk, który jako nastolatek wyruszył w „trasę koncertową” grywając przez wiele sezonów z najprzeróżniejszymi zespołami (głównie folkowymi i country). Grywał także w Gospel Crusaders oraz zespołach Clarence’a Cartera i Thumbsa Carlisle’a. W 1988 roku interesującym gitarzystą zainteresował się Jimmy Smith i zaprosił go do współpracy (koncertował z legendarnym organistą ponad dwa lata). Nabierając jazzowej ogłady i estradowego profesjonalizmu podjął (w latach 1990-95) współpracę z orkiestrą Harry’ego Connicka Juniora. W końcu 1992 roku gitarzystą zainteresował się Branford Marsalis, który zaprosił muzyka do udziału w nagraniu albumu „Tonihgt Show”.W połowie lat 90-tych Russell Malone dołączył do trio Diany Krall. Był to moment przełomowy błyskotliwej kariery gitarzysty. Odtąd towarzyszyć będzie modnej i popularnej wokalistce w realizacji bestsellerowych albumów i jej trasach koncertowych. Nie zaniedbując autorskich projektów pojawia się w zespołach innych jazzmanów. Jego różnorodna dyskografia potwierdza uniwersalność artystycznych doświadczeń muzyka. Od autorskich albumów („Russell Malone”, „Wholly Cats”, ” Sweat Georgia Peach”, „Look Who’s Here”) po płyty realizowane z wybitnymi artystami: „We Are In Love” z Harrym Connick’em,” Tonight Show ” z Branfordem Marsalisem, „Blue Light, Red Light” z H. Connick’em, „All For You”, „When I Look In Your Eyes” oraz „Love Scenes” z Dianą Krall, „Habana” z Roy’em Hargrovem, „Some Of My Best Friends Are Singers” z Rayem Brownem), cykl nagrań z Ron Carterem („The Golden Striker Trio”). Od 2003 roku jest muzykiem The Golden Striker Trio legendarnego basisty Rona Cartera.

Ron Carter (dzisiaj 80-latek) pozostaje jedną z najaktywniejszych Legend Jazzu: koncertuje, prowadzi warsztaty dla młodych muzyków, nagrywa kolejne albumy i… pozostaje wzorem muzycznej elegancji. Niezwykła aktywność artystyczna Rona Cartera wynika także z jego profesjonalizmu instrumentalisty oraz niezwykłej, rozległej elokwencji muzycznej. W roku 1993 roku otrzymał nagrodę Grammy dla Najlepszego Jazzowego Zespołu Instrumentalnego (The Miles Davis Tribute Band) a w 1998 roku kolejne Grammy za „Call Sheet Blues” – kompozycję do filmu „Round Midnight”. Magazyn Detroit News przyznał mu tytuł Najwybitniejszego Basisty Dziesięciolecia, prestiżowy Down Beat – Basisty Roku; Jest także laureatem najważniejszej w USA nagrody „NEA Jazz Masters”, jest kawalerem Austriackiego Krzyża Honorowego Nauki i Sztuki, a we Francji jest Komandorem Orderu Sztuki i Literatury. Swoistym rekordem (odnotowanym w Guinness World Records) jest dyskografia amerykańskiego kontrabasisty: skrupulatni archiwiści Księgi Guinessa doliczyli się 2221 autorskich nagrań Rona Cartera zarejestrowanych na płytach do 2015 roku! Ta imponująca dyskografia dała podstawy by nazwać jazzmana „Most Recorded Jazz Bassist In History”.

„Ron Carter – pisze wybitny krytyk Franz A. Matzner – największe uznanie zyskał, w pewnym sensie niesłusznie, dzięki graniu ze słynnym kwintetem Milesa Davisa, pozostaje jednak przez tyle lat renomowaną postacią światowego jazzu, że trudno wyobrazić sobie, by istniał jakiś miłośnik tej muzyki nieświadomy wkładu Cartera w ewolucję gry na kontrabasie oraz rozwój jazzu”.

Where (1961), Uptown Conversation (1969), Alone Together (1972), Blues Farm (1973), All Blues (1973), Spanish Blue  (1974), Anything Goes (1975), Pastels (1976), Yellow & Green (1976), Piccolo (1977), Third Plane (1977), Milestone(1978), Peg Leg (1978), A Song for You (1978), 1+3 (JVC Trio live with Hank Jones or Herbie Hancock and Tony Williams (1978), Pick 'Em (1978), Parade (1979), New York Slick (1980), Patrao (1980),Parfait (1980),  Empire Jazz (1980), Super Strings (1981),Heart & Soul (1981), Etudes (1982), Live at Village West (1982), Telephone (1984), Ron Carter Plays Bach (1985), The Puzzle (1986),Very Well (1987), All Alone (1988), Eight Plus (1990), Panamanhattan (1990), Meets Bach (1991), Friends (1992), Jazz- My Romance (1993),  Mr. Bow Tie (1995), Brandenburg Concerto (1996), The Bass and I (1997), So What (1997), Orfeu (1999), When Skies Are Grey (2001), Stardust (2002), The Golden Striker (2003), Eight Plus (2003), Ron Carter Plays Bach (2003), Live at The Village Vanguard (2006), Dear Miles (2007), Jazz and Bossa (2008), Ron Carter’s Great Big Band (2011). San Sebastian – Golden Striker Trio (2013), My Personal Songbook with WDR Big Band (2014), Chemistry (2104), My Personal Songbook (2015), An Evening With Ron Carter & Richard Galliano (2017), Golden Striker (2017)

Albumy nagrane wraz z: Miles Davis – Quiet Nights, Live at the 1963 Monterey Jazz Festival, Four & More, My Funny Valentine, Live in Milan 1964, Live at the Plugged Nickel, Miles Smiles, ESP, Miles in the Sky, Seven Steps to Heaven, Sorcerer, Fillies de Kilimanjaro, Water Babies, Nefertiti. George Benson – Giblet Gravy, Shape of Things to Come,The Other Side of Abbey Road, Beyond the Blue Horizon, White Rabbit, Body Talk, Bad Benson, Big Boss Band; Stan Getz – Voices, What the World Needs Now: Stan Getz Plays Burt Bacharach and Hal David. Wayne Shorter – Speak No Evil,The All Seeing Eye; McCoy Tyner – The Real McCoy, Expansions, Trident, Counterpoints, Fly with the Wind, Supertrios, Extensions; Gato Barbieri – Fenix,Chapter Three: Viva Emiliano Zapata, Yesterdays, Chapter Four: Alive in New York;  Herbie Hancock – Empyrean Isles, Maiden Voyage ,Speak Like a Child,VSOP, Quartet; Kenny Burrell – Guitar Forms, A Generation Ago Today, Blues – The Common Ground, Night Song, God Bless the Child; Paul Desmond – Summertime, From the Hot Afternoon ,Bridge Over Troubled Water,Skylark; Hank Crawford – Mr. Blues Plays Lady Soul,It’s a Funky Thing to Do,Help Me Make it Through the Night, We Got a Good Thing Going; Pepper Adams – Mean What You Say,Encounter!, The Adams Effect; Nat Adderley – A Little New York Midtown Music; Toshiko Akiyoshi -Toshiko at Top of the Gate; Geri Allen – Twenty One, Timeless Portraits and Dreams; Gene Ammons -The Black Cat!, My Way, Got My Own, Big Bad Jug; Roy Ayers – Stoned Soul Picnic, Daddy Bug; Chet Baker -You Can’t Go Home Again, Joey Baron – Down Home, We’ll Soon Find Out; Gary Bartz – Harlem Bush Music; Bob Brookmeyer – Bob Brookmeyer and Friends; Henry Butler -The Village; Jaki Byard – Here’s Jaki, Hi-Fly, Out Front!,Jaki Byard with Strings!; Donald Byrd – Electric Byrd,Kofi; Billy Cobham – Spectrum; Alice Coltrane -Ptah, The El Daoud; Harry Connick, Jr. – Harry Connick Junior; Chick Corea – Inner Space; Hank Crawford – Mr. Blues Plays Lady Soul, It’s a Funky Thing To Do, Help Me Make it Through the Night, We Got a Good Thing Going; Tadd Dameron -The Magic Touch; Eric Dolphy – Out There, Far Cry; Lou Donaldson – Lush Life, Sophisticated Lou; Charles Earland – Kharma; Don Ellis – How Time Passes, New Ideas; Art Farmer -The Many Faces of Art Farmer;  Tommy Flanagan – The Master Trio, Blues in the Closet; Bill Frisell -Bill Frisell / Ron Carter/ Paul Motian; Red Garland – Crossings, Strike Up The Band,Red Alert; Gerry Gibbs – Thrasher Dream Trio, We’re Back, Live in Studio;  Benny Golson – Pop + Jazz = Swing/Just Jazz!, Free;  Johnny Griffin – White Gardenia, The Kerry Dancers; Jim Hall – Concierto, Live at Village West, Telephone; Chico Hamilton – The Further Adventures of El Chico; Johnny Hammond – Wild Horses Rock Steady, The Prophet, Higher Ground; Barry Harris – Magnificent; Eddie Harris – The In Sound. Mean Greens, The Tender Storm, Plug Me In, Excursions, How Can You Live Like That; Gene Harris – Gene Harris of the Three Sounds; Coleman Hawkins – Night Hawk, The Hawk Relaxes; Joe Henderson – Power to the People, Black Miracle, Mirror Mirror, The State of the Tenor; Andrew Hill – Grass Roots, Lift Every Voice, Passing Ships; Freddie Hubbard – Red Clay, Straight Life, First Light; Bobby Hutcherson – Components; Milt Jackson – Big Bags, Invitation, Milt Jackson at the Museum of Modern Art, Milt Jackson and the Hip String Quartet, Sunflower, Goodbye, Olinga; Antonio Carlos Jobim – Wave, Stone Flower; J. J. Johnson -The Total J.J. Johnson, Pinnacles; Hank Jones – Hanky Panky, I’m Old Fashioned – The Great Jazz Trio, The Great Jazz Trio at the Village Vanguard, The Great Jazz Trio at the Village Vanguard Again, Kindness Joy Love & Happiness, Direct from L.A. / The Great Jazz Trio, Milestones, New Wine in Old Bottles; Quincy Jones – Gula Matari; Sam Jones – Down Home; Lee Konitz – Spirits; Yusef Lateef – The Three Faces of Yusef Lateef; Hubert Laws – Laws’ Cause, Crying Song, Afro – Classic, The Rite of Spring, Wild Flower, Morning Star, Carnegie Hall, In the Beginning,The Chicago Theme; Herbie Mann – Glory of Love, Concerto Grosso in D Blues, Stone Flute; Wes Montgomery – So Much Guitar, Tequila, California Dreaming; James Moody – The Blues and Other Colors; Airto Moreira – Free; Oliver Nelson -Sound Pieces, Happenings, Encyclopedia of Jazz; The Sound of Feeling; David „Fathead” Newman – The Many Facets of David Newman, Newmanism, Mr. Gentle Mr. Cool : A Tribute to Duke Ellington; The New York Jazz Quartet – In Concert in Japan; Hermeto Pascoal – Hermeto, Slaves Mass; Duke Pearson – Sweet Honey Bee; Art Pepper – New York Album, So in Love; Houston Person – Sweet Buns & Barbeque; Sam Rivers – Fuchsia Swing Song, Contours; Don Sebesky – Giant Box, The Rape of El Morro; Bud Shank – This Bud’s for You; Mal Waldron – The Quest; Cedar Walton – The All American Trio, Cedar Walton Plays, Roots; Grover Washington Jr. – Inner City Blues, All the King’s Horses, Soul Box; Randy Weston – Uhuru Afrika, Blue Moses, Tanjah; Kai Winding – The Incredible Kai Winding Trombones; Penny Lane & Time, Israel, Betwixt & Between, Stonebone; Leo Wright – Suddenly the Blues; Terence Blanchard – Magnetic; Woody Shaw – In the Beginning, Blackstone Legacy; Horace Silver – Silver’n Brass, Silver’n Wood, Silver’n Voices, Silver’n Percussion, Silver’n Strings Play the Music of the Spheres, The Hardbop Grandpop, A Prescription for the Blues; Jimmy Smith – Got My Mojo Workin’, Off the Top; Sonny Stitt – Satan; Gábor Szabó – Spellbinder, Mizrab; Bobby Timmons – In Person, Born to Be Blue, The Soul Man, Got to Get It; Charles Tolliver – Paper Man; Stanley Turrentine – Let It Go, The Man with the Sad Face, Nightwings; Astrud Gilberto – Gilberto with Turrentine; Billy Joel – The Bridge; Roberta Flack – First Take, Quiet Fire, Killing Me Softly; Helen Merrill – Duets; Rosa Passos Entre Amigos; Shirley Scott – On a Clear Day, Mystical Lady, Superstition; Gil Scott-Heron – Pieces of a Man; Marlena Shaw – From the Depths of My Soul; Paul Simon – Paul Simon