Trio Air pierwotnie tworzyli Henry Threadgill (saksofony, flet), Fred Hopkins (kontrabas) i Steve McCall (perkusja). Formacja powstała w 1971 roku w Chicago, początkowo pod nazwą Reflection, gdy wszyscy trzej muzycy (należący do ruchu AACM) wystąpili po raz pierwszy razem przy okazji koncertu poświęconego Scottowi Joplinowi. Choć muzycy także później sięgali po kompozycje Joplina, podobnie jak innego ze starych mistrzów, Jelly Roll Mortona (płyta „Air Lore”), to przede wszystkim koncentrowali się na kompozycjach Henry’ego Threadgilla. Saksofonista zaproponował oryginalne podejście do prezentacji: często wychodził nie tyle od tematu czy harmonii, co od partii kontrabasu czy perkusji. „Zmienia się wówczas całe myślenie o tradycyjnym akompaniamencie – wyjaśniał – o zależnościach pomiędzy poszczególnymi instrumentami, ponieważ role wszystkich muzyków w zespole stają się takie same”. Kompozycje Threadgilla doskonale precyzują także idee artystyczne ruchu AACM: są ambitne, niekonwencjonalne i „demokratyczne”; imponują przestrzennością oraz intelektualną i emocjonalną siłą; przy zachowaniu rygorów formy pozostawiają duży margines swobody dla indywidualnej ekspresji. Szczególnego wymiaru nadaje im charakterystyczna dla muzyki Thredagilla tajemniczość oraz oczywiście ekspresyjna i pełna polotu gra wszystkich instrumentalistów trio Air. W połowie lat 70-tych grupa przeniosła się do Nowego Jorku, a nowym perkusistą został Pheeroan akLaff. W1982 roku zmieniła nazwę na New Air. Dyskografia trio obejmuje szereg ciekawych sesji, z których najważniejszymi są takie albumy, jak kultowe, nagranie w latach 70-tych „Air Song”, “Air Raid”, “ Air Live’77”, “Air Time”, “ Open Air Suite”, “Montreux Suisse-1978”, “Air Lore” oraz “Air Mail”, “80% Below ‘82”, “New Air-Live At The Montreal International Jazz Festival’1984”. Ostatnia płyta zespołu „Air Show No 1” (nagrana z gościnnym udziałem wokalistki Cassandry Wilson) została wydana w 1986 roku. Obok Art Ensemble of Chicago oraz formacji prowadzonych przez Muhala Richarda Abramsa i Anthony’ego Braxtona trio Air należało w latach 70-tych i 80-tych do najważniejszych grup AACM oraz nowoczesnego, postcoltrane’owskiego jazzu.