Andrzej Święs jest jednym ze znaczących kontrabasistów i basistów jazzu i tak, jak wszyscy basiści świata swoje indywidualne ambicje musi skrywać za plecami liderów. Stąd też dokumentacja fonograficzna kontrabasistów jazzu jest najczęściej przekrojem wielkich nagrań, historii tej muzyki oraz dyskografii innych liderów. Nie bez przyczyny pełna dyskografia np. legendarnego Rona Cartera obejmuje blisko trzy tysiące albumów i jest  liderem The Guinness World Records, choć sam Ron Carter ma w swoim dorobku zaledwie kilkanaście autorskich płyt. Tak jest także u Andrzeja Święsa, który pojawia się w licznych zespołach  i dysponuje dyskografią obejmującą już ponad 50 albumach. Kontrabasista współpracuje  Janem „Ptaszynem” Wróblewskim,  sekstetem Kamila Piotrowicza, Maritą Alban Juárez, Martą Król, Kocin Kociński Trio, Kasia Pietrzko Trio, Krzysztof Dys Trio oraz autorskie  Nowicki/Święs/Frankiewicz Trio. W swoim dorobku ma także współpracę (i nagrania) z takimi tuzami muzyki, jak Lee Konitz, Randy Brecker, Adam Pierończyk, Janusz Muniak, Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Karl Martin Almqvist, Zbigniew Namysłowski, Maciej Sikała,  Greg Osby, Stewart Copeland, George Garzone,  Jules Buckley, Jacques Schwarz-Bard, Judy Bady, Joachim Mencel, Wojciech Niedziela, Grzegorz Nagórski, Robert Majewski, Henryk Miśkiewicz, Dorota Miśkiewicz, Kuba Stankiewicz, Aga Zaryan, Artur Dutkiewicz, Jacek Kochan, Dominik Wania, Adam Bałdych, Marek Napiórkowski, Jerzy Małek, Kuba Więcek, Clarence Penn czy Manuel Valera.

„ Flyin Lion ” jest ważną, autorską sesją trio  Andrzeja Święsa, który do realizacji albumu zaprosił znakomitych muzyków :  gitarzystę  Rafała Sarneckiego oraz perkusistę Pawła Dobrowolskiego. Lider jest także autorem blisko tuzina kompozycji z ogromnym ładunkiem improwizowanej zabawy. Andrzej Święs jest wirtuozem gry na basie i artystą, który gitar,e basową traktuje jako instrument budujący liczne efekty elektroniczne, tak znamienne dla dzisiejszej muzyki improwizowanej.Jest prawdziwym wirtuozem swojego instrumentu, dodając istotną warstwę głębi i złożoności do muzyki.  Gra gitarowa Rafała Sarneckiego dodaje głębi i złożoności w kontekście brzmienia całego zespołu. To  muzyk, który wnosi do kompozycji  wyjątkową perspektywę. Jego gra  charakteryzuje się równowagą wirtuozerii i powściągliwości, dodając subtelne niuanse i emocje, które wznoszą muzykę na nowe wyżyny. Jego zawiłe melodie przeplatają się z dźwiękami pozostałych muzyków, tworząc bogaty i wielopłaszczyznowy krajobraz, który słuchacz może eksplorować. Dodatkowo użycie przez gitarzystę różnych efektów gitarowych i tekstur dodaje brzmieniu wyjątkowej jakości, tworząc  eteryczną atmosferę. Jego gra na gitarze jest istotną częścią sonorystyki i tożsamości zespołu, nie chodzi tylko o technikę, ale także o jego kunszt i muzykalność. Perkusja Pawła Dobrowolskiego to prawdziwa siła, zapewnia porywający rytm, który dodaje kompozycjom dużo energii. Jego mistrzowskie opanowanie gry na perkusji jest widoczne w sposobie, w jaki płynnie łączy różne rytmy, tworząc dynamiczny i ciągle ewoluujący pejzaż dźwiękowy wspierając improwizacje i interakcje w zespole.

Album „Flying Lion” przedstawiają szeroką paletę stylistyczno – dźwiękową. Od form ad libitum po swobodną improwizację, muzyka płynnie łączy różne style muzyczne, tworząc jedyne w swoim rodzaju wrażenia słuchowe. Każda kompozycja jest podróżą samą w sobie, wywołującą inne emocje, ale  razem tworzą spójną narrację. Improwizacje i interakcje muzyków zabierają słuchacza w transcendentną podróż poprzez dźwięk.

Dionizy Piątkowski