Al Di Meola – Christmas Night

7.12.2003 Warszawa – Teatr Polski

Skład zespołu

AL Di Meola – guitars
Gumbi Ortiz – percussions
Ernie Adams – drums
Mario Parmisano – piano

„…to trochę muzyka mojej duszy i natury. Ja nie tylko jestem tym fatalnym facetem z tras koncertowych, ale również romantykiem domatorem. Ta płyta to muzyka, której sam chętnie posłuchałbym w czasie Bożego Narodzenia. Jest jeszcze jedna ważna rzecz, mimo specyficznego charakteru muzyki tej można słuchać cały rok”
Al. Di Meola w rozmowie z Piotrem Iwickim, GW

Galeria z koncertu


Al Di Meola – Christmas Night

„Tradycją ERY JAZZU stają się świąteczne projekty „Christmas” mówi Dionizy Piatkowski, dyrektor ERY JAZZU – Ubiegłoroczny sukces Detroit Gospel Singers ( koncerty w Warszawie zgromadziły blisko pięć tysięcy słuchaczy !) oraz zainteresowanie prezentacją wybitnych artystów jazzu w repertuarze ” świątecznym ” stały się inspiracja, by zrealizować kolejny, specjalny projekt .Tym razem w ramach ERY JAZZU wystąpi legendarny gitarzysta Al Di Meola Przygotowywany jest specjalny program ” Christmas Night” oparty głównie o bestsellerowy album trio Meoli „Winter Nights”

Al Di Meola objawił się w jazz-rockowych latach siedemdziesiątych ; rozkochany w folkowych rytmach amerykańskiego Południa właśnie wtedy odkrył swój j a z z : ten zawieszony między pogodnymi rytmami fusion, ortodoksją synkopy oraz „blue note” a latynoskim tangiem, sambą i folklorem flamenco. Takie pojmowanie muzyki stało się dla gitarzysty źródłem spektakularnego sukcesu, ludycznej wręcz popularności, zachwytu krytyki i aplauzu słuchaczy. Rosnące zainteresowanie jazzem skłoniło go do podjęcia nauki w Berklee School of Music ,współpracy z zespołem fusion Barry’ego Milesa, oraz nagrań i koncertów z ” Return To Forever ” Chicka Corei. Dopiero w 1976 r. zdecydował się na karierę solową ; zrealizował ( przeważnie jazz-rockowe) albumy dla prestiżowej Columbii. W latach 1982 i 1983 nagrał dwie płyty ze słynnym akustycznym triem gitarowym (wraz z Johnem McLaughlinem i Paco de Lucia ). W 1985 r powstał legendarny Al Di Meola Project, najsłynniejsza ” warsztatowa” formacją gitarzysty. Nagrania z Chickiem Coreą („Return To Forever”, „No Mystery”, „Romantic Warrior” ), wieloletnia współpraca z Johnem McLaughlinem i Paco De Lucia ( „Friday Night In San Francisco”, „Passion, Grace & Fire”), nagrania z Larrym Coryellem i Birellim Lagrene ( „Super Guitar Trio”), eksperymenty z rockmanami: Philem Collinsem i Billem Brufordem, a nade wszystko poszukiwanie „własnej” stylistyki umiejscawiały muzykę Al Di Meoli w miejscu, z którego łatwo wskoczyć w komercyjny obieg nagród i list przebojów. Z drugiej strony twórczość Al Di Meoli nigdy nie poddawała się takim uproszczeniom. Kilkanaście autorskich albumów zyskało rekomendujące recenzje, prestiżowe nagrody i wielomilionowe nakłady. Bestsellerowe albumy ( „Elegant Gypsy”, „Friday Night In San Francisco” ) potwierdzały jedynie zachwyt i uwielbienie dla gitarowej stylistyki Al Di Meoli.

W jego muzyce miesza się delikatne, klasyczne brzmienie gitary akustycznej z futurystycznymi brzmieniami syntezatorów i etnicznymi brzmieniami instrumentów perkusyjnych . Di Meola należy do najciekawszych współczesnych gitarzystów jazzowych, wyróżniającym się otwartością na inne obszary muzyki; zainspirowany jazzem, etniczną world-music, latynoskim rytmem i melodią . Zaskoczył muzyczny świat albumami „Heart Of The Immigrants”, „World Sinfonia” oraz ” Di Meola Plays Piazzolla”. Projekty te stały się dla gitarzysty syntezą muzycznych inspiracji; subtelną folkloryzującą, jazzową suitą. Muzyką emocji i nastroju. Improwizacją jazzu i melodyjnego rytmem tango.

Artysta zawsze poszukiwał nowych brzmień i muzycznych skojarzeń. Czynił to zarówno w jazz-rockowej wirtuozerii „Electric Rendezvouz”, „Scenario”, jak i w „Kiss My Axe”. Szczególnego wymiaru nabrała muzyka Al Di Meoli, gdy nad jazzową improwizacją panować począł latynoski rytm, subtelnie asymilowany folklor. Gitarzysta zawsze czerpał inspiracje dla swojej muzyki z folkloru latynoskiego. Początkowo zauroczony jazzową „fiestą” Chicka Corei, później brawurowym trio De Lucia- McLaughlin- Di Meola, wreszcie jazzowymi sambami Airto Moreiry.

Al. Di Meola jest częstym gościem ERY JAZZU -kontynuuje Dionizy Piątkowski – ale za każdym razem prezentuje inne oblicze swojej muzyki. Jest twórcą niezwykle kreatywnym i pokornym, chętnym do realizacji ciekawych, muzycznych pomysłów. To właśnie w ramach ERY JAZZU zrealizował specjalne i niepowtarzalne koncerty ” Meola Plays Piazzolla” z argentyńskim bandoeonistą Dino Saluzzim oraz „The Grande Passion” z Orkiestra Kameralną „Amadeus” Agnieszki Duczmal. Kolejny koncert „Christmas Night” przygotowywany jest także specjalnje dla ERY JAZZU

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

Where Have I Known You Before (1974; z Return To Forever);No Mistery (1975; z Return To Forever);Romantic Warrior (1976; z Return To Forever);Land Of The Midnight Sun (1976);Elegant Gypsy (1977);Casino (1978);Splendido Hotel (1979);Roller Jubilee (1980);Friday Night In San Francisco (1980; z Johnem McLaughlinem, Paco De Lucią);Electric Randevous (1981);Tour De Force Live (1982);Scenario (1983);Cielo e Terra (1983);Passion, Grace And Fire (1983; z McLaughlinem, De Lucią);Soaring Through A Dream(1985);Tiramu Su (1987);Heart Of The Immigrants (1993);Kiss My Axe (1993);The Best Of Al Di Meola (1993);World Sinfonia (1993);Orange And Blue (1994);The Rite Of Strings (1995; z Jean-Luc Pontym, Stanleyem Clarkiem);Di Meola Plays Piazzolla (1996);The Guitar Trio (1996; z De Lucią, McLaughlinem);Cielo e Terra (1996);This Is Jazz (1997);The Infinite Desire (1998);Winter Nights (1999);The Grande Passion (2000);Anthology (2000);Flesh On Flesh (2002); Era Jazzu- Christmas Night (2003)

2015-08-17T17:09:24+02:00