Skład zespołu
Espen Eriksen – fortepian
Lars Tormod Jenset – kontrabas
Andreas Bye – perkusja
Było to wszystko to, o czym marzyłam udając się na ten koncert, a nawet – sporo więcej! Mimo naprawdę świetnego grania i cudownej atmosfery oraz wielkiej sympatii, jaką wzbudzili muzycy, wspominając ten koncert przez wiele jeszcze lat w głowie pozostanie mi jedno: moment, kiedy Espen Eriksen Trio grało kołysankę z „Dziecka Rosemary” i nagle zaczął cichnąć dźwięk fortepianu oraz perkusji, a kontrabasista chwycił za smyczek, by zagrać główny jej motyw… To była naprawdę niezwykle wzruszająca chwila piękna absolutnego, najznakomitsza chwila tego świetnego wieczoru!
Od samego początku koncertu, odnieść można było wrażenie, iż otaczająca nas przestrzeń dźwiękowa nabrała krystalicznej poświaty i osobliwego ascetycznego chłodu. Nasycona skandynawską estetyką, a zarazem nawiązująca do europejskiej klasyki muzyka, pełna była wywołującej refleksje melancholijnej zadumy. Obcowanie na żywo z muzyką Espena Eriksena okazało się doprawdy niezwykłym przeżyciem. Obok dedykowanej Krzysztofowi Komedzie przez norweskiego pianistę kompozycji „Komeda”, usłyszeliśmy też przepiękną wersję kołysanki z filmu „Rosemary’s Baby” i „Szarą kolędę”, które to utwory muzycy przygotowali specjalnie z myślą o poznańskim koncercie.
W perspektywie muzycznej była to przejrzystość, klarowność i ascetyczność dająca miejsce publiczności do rozgoszczenia się w tytułowym „czasie”. Kreacje oddające ducha „scandinavian touch of jazz”, a jednak coś więcej. Wiolinowym kluczem do tej tajemnicy okazała się autorska i premierowa kompozycja „Komeda”. Zaduma? Tak, ale nie smutna. Refleksja – oczywiście, ale oparta na marzeniach a nie rozpamiętywaniu bólu.
Galeria z koncertu
ESPEN ERIKSEN Trio – Czas Komedy
Norweskie Espen Eriksen Trio przedstawi premierowy program „Czas Komedy”. Skandynawskie trio do swojego repertuaru trio włączy impresje-kompozycje Krzysztofa Komedy-Trzcińskiego wraz z premierowym wykonaniem specjalnie dedykowanego utworu „Komeda”. Espen Eriksen Trio jest sztandarowym zespołem doskonale oddającym cały kreatywny, artystyczny oraz wizerunkowy obraz dzisiejszego “scandinavian touch of jazz”. Prestiżowy brytyjski magazyn The Milk Factory porównał trio Espena Eriksena „do zespołu Torda Gustavsena i trio E.S.T. Esbjörna Svenssona, ale poziom przejrzystości i wszechstronności sprawia, że trio jest całkowicie wyjątkowe”.
Dzisiaj już nikt nie ma wątpliwości, co znaczy „scandinavian touch of jazz”. To już nie tylko światowe kariery i jazz Jana Garbarka, Terje Rypdala i Arilda Andersona, popularność Rebekki Bakken i Mari Boine, ale także plejada skandynawskich pianistów, którzy – jakby na nowo – wyznaczyli ramy dzisiejszego, nowoczesnego jazzu. Sukcesy muzyki Esbjörna Svenssona, Bugge Wesseltofta, Torda Gustavsena, Emila Lundqvista, Iiro Rantali, Ketila Bjørnstada, Kari Ikonena, Martina Tingvalla oraz Espena Eriksena są oczywiste. Także rozległa dyskografia najwspanialszych albumów dzisiejszego jazzu znaczona jest nagraniami skandynawskich pianistów oraz ich zespołów. Jest także nawiązaniem do tej szczególnej, artystycznej estetyki, którą wyznaczają nagrania np. dla słynnej ECM Records oraz zestaw wybitnych albumów, jakie skandynawscy pianiści realizują w swoich lokalnych oficynach.
Liderem trio jest pianista i kompozytor Espen Eriksen, który w 2007 roku zaprosił do współpracy kontrabasistę Larsa Tormoda Jenseta oraz perkusistę Andreasa Bye’a. Nim pianista zdecydował się na autorskie trio jego solowe koncerty entuzjastycznie przyjmowano na festiwalowych estradach a muzykę i wirtuozerię konfrontowano z pianistyka Esbjørna Svenssona i Torda Gustavsena. Espen Eriksen błyskawicznie dołączył do elity skandynawskiego jazzu i stał się sensacją Molde International Jazz Festival, Oslo Jazzfestival, Vossajazz Norway, Jazz Province Festival w Rosji, słynnego Penang Jazz Festival Malaysia oraz licznych koncertów w Europie. Pianista pojawiał się głównie w solowych projektach lub uczestniczył w koncertach równie popularnych, skandynawskich artystów; z Christiną Bjordal zrealizował jej debiutancki album dla Universal Music, grał na organach w popowej formacji Briskeby, był pianistą w zespołach Bendika Hofsetha, Haftora Medbøe, Auduna Erliena, Eivinda Aarseta, Thomasa Strønena, Gunnara Halle, Matsa Eilertsena i Jarle Vespestada.
Krystalizację stylu oraz konsekwencję artystyczną Espen Eriksen odnalazł w autorskim trio. Początkowo zespół wtapiał się swoją muzyką w estetykę skandynawskiego jazzu, by wraz z debiutanckim albumem “You Had Me At Goodbye” (2010) stać się sensacją na lokalnym rynku i wiodącym zespołem dla Rune Grammofon Records. Realizowane w tej oficynie albumy stanowią doskonały dokument nie tylko kreacji Espen Eriksen Trio, ale także oczywistej jazzowej estetyki, jaką lansuje stylistyka wytwórni. Espen Erikson Trio zaproponowało muzykę określaną często jako „nordic sound”, z wielobarwnymi brzmieniami szukającymi odniesień do europejskiej klasyki, nowoczesnego jazzu i skandynawskich skojarzeń. Stąd sporo w muzyce Trio melancholijnej zadumy, jazzowej, wirtuozerskiej improwizacji oraz pogodnych i melodyjnych impresji. Ich jazz opiera się na bardzo melodyjnych strukturach kreowane niezwykle ascetycznym podejściem do muzycznej faktury. Koncepcja artystyczna określana przez muzyków jako „im mniej tym lepiej” stała się zgrabnym syndromem koncepcji jazzu Trio. Z czasem owo subtelne budowanie melodii oraz nastroju stało się znakiem rozpoznawczym Espen Eriksen Trio oraz największym stylistycznym atutem, którego konsekwencją jest mocna pozycja Trio na europejskiej scenie jazzowej. Zachwyty jakie spływają na trio Espena Eriksena stanowią najlepszą rekomendację dla ich muzyki. „To kolejna wschodząca grupa na scenie skandynawskiej, z własną rewelacyjną estetyką i odrodzeniem tradycji trio fortepianowego” pisze amerykański, prestiżowy portal All About Jazz. Brytyjski Record Collector nie kryje zachwytu dla „eleganckich, tęsknie lirycznych i zdominowanych przez jasne, filigranowe improwizacje Eriksena. To balsamy dla uszu!”. Niemiecki Sound & Image pisze, że „Espen Eriksen jest jednym z mistrzów brzmień fortepianowych w Europie Północnej” a branżowy, brytyjski Jazzwise, że są „niezrażeni oczywistą potrzebą, by lśnić błyszczącymi technicznymi wycieczkami, pracują w starannie nakazanym emocjonalnym klimacie, który mówi o tęsknocie i nieodwzajemnionych emocjach, który w ich muzyce powraca wielokrotnie, by odkrywać subtelne i fascynujące kreacje muzyków”.
Dyskografia Espena Eriksena obejmuje nie tylko autorskie nagrania, ale przede wszystkim te, realizowane w Trio („You Had Me At Goodbye”, „What Took You So Long”, „Never Ending January”) oraz „Perfectly Unhappy” – album nagrany wraz z saksofonistą Andy’m Sheppardem, by – po raz pierwszy od lat – nadać swojej muzyce znamion i brzmień standardowego kwartetu jazzowego.
Wybrana dyskografia
Runeology 4 (2009), You Had Me At Goodbye (2010), Twenty Centuries Of Stony Sleep (2010), Jazz #5 (2011), What Took You So Long (2012), Psalm (2013 – z Gunnarem Halle), Meditations Of Christmas (2014 – z Gunnarem Halle), Never Ending January (2015), The Space Between (2015), Perfectly Unhappy (2018)
