OREGON

18.10.2015, godz.20.00 – Poznań – Blue Note

Skład zespołu

Ralph Towner – gitara i fortepian
Paul McCandless – saksofony
Mark Walker – perkusja
Paulino Della Porta – kontrabas

Koncert kwartetu Oregon należał do tej kategorii wydarzeń, które zapewne na długo pozostaną w pamięci odbiorców. Słuchanie tej legendarnej formacji było jednym z największych przeżyć tegorocznej Ery Jazzu, jednym z najważniejszych wydarzeń festiwalu. Zapewne również dlatego, że artyści wciąż rozwijają swoją muzykę, wciąż poszukują nowych rozwiązań, nowych pomysłów. Choć fundamentem pozostaje, jak przed laty, współbrzmienie gitary klasycznej i instrumentów dętych – z osobliwą, szczególnie charakterystyczną dominacją rożka angielskiego – to wokół nich narasta nowa, gęsta tkanka świeżych dźwięków i znaczeń.
Tomasz Janas, Kultura Poznań
Przyznam się, iż koncert poruszającego się w obrębie jazzu i muzyki etnicznej legendarnego Oregonu był dla mnie najbardziej oczekiwanym wydarzeniem całego festiwalu. Podczas pierwszego koncertowego setu poszczególne wyczarowywane ze sceny tematy robiły wrażenie zamkniętych w określonych ramach i podporządkowanych określonym formom, jak gdyby muzycy chcieli tym samym subtelnie i niemal niezauważalnie wprowadzić słuchaczy w świat swojej muzyki, z każdą kolejną chwilą wciągając w coraz bardziej skomplikowane formy. Zabieg ten sprawił iż nawet mniej osłuchani z jazzowymi strukturami odbiorcy bezwiednie wciągnięci zostali w prawdziwą magię improwizacji jaka miała miejsce w drugiej części koncertu. Olśniewała niebywała harmonia w zakresie tworzenia wspólnych improwizowanych struktur i doskonałe, pełne spontaniczności brzmienie. Koncert, który na długo pozostanie w pamięci jako wyjątkowe i niepowtarzalne wydarzenie.
Robert Ratajczak, Longplay Blox

Galeria z koncertu


OREGON

Oregon to bodaj najstarszy zespół jazzowy, który bez specjalnych przerw i artystycznych zawirowań nagrywa i koncertuje od blisko pół wieku. Charakterystyczna, subtelna muzyka kwartetu na wiele dekad zbliżyła entuzjastów jazzowej tradycji oraz charakterystycznego brzmienia zespołu. To ewenement formalny i stylistyczny w historii muzyki jazzowej, ale także doskonały dowód na wierność artystyczną projektu, znanego na całym świecie jako Oregon. Po 16 latach kwartet Oregon powraca do Poznania, na tę samą, klubową estradę Blue Note!

„Kilkadziesiąt albumów, jakie muzycy kwartetu Oregon zrealizowali przez ostatnie półwiecze to nie tylko obraz niezwykłej kreatywności twórczej, ale przede wszystkim dokument historii muzyki – rekomenduje zespół Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazzu. Pietyzmem, kreatywną wrażliwością i niepowtarzalnym brzmieniem stworzyli przez dekady charakterystyczny „wzorzec” brzmienia, który przynależny jest wyłącznie ich muzyce. Można szukać różnic stylistycznych i brzmieniowych, nowych rytmów i barw w każdym nagraniu kwartetu, ale nastroje te wywoływane są zazwyczaj nie tyle artystycznym pomysłem lecz w znacznej mierze okolicznościami realizacji nagrania; raz jest to poddanie się modnej „new age”, innym razem szukanie „brzmienia powyżej ciszy” w realizacjach ECM Records, symfonicznych uniesień w projektach z orkiestrami lub w budowaniu jakiejś szczególnej, europejskiej, śródziemnomorskiej w nagraniach włoskiej CAM Records. Być może j jest to artystyczna odpowiedź Oregonu na multi-kulturowość dzisiejszego jazzu”.

Zespół powstał w 1970 roku jako nowoczesna mutacja słynnego warsztatowego Consort Paula Wintera. Oregon utworzyli gitarzysta Ralph Towner, perkusista, Colin Walcott, basista Glen Moore oraz saksofonista Paul McCandless. Kwartet eksplorował obrzeża jazzu, stapiając w jedną całość elementy klasyki, folku, muzyki hinduskiej i etnicznej. Takie kameralne podejście zmuszało publiczność do ciszy i wielkiej koncentracji, niezbędnych do właściwej percepcji tej misternie utkanej materii dźwięków. Od czasu do czasu zespół wybuchał muzyką osnutą na tradycyjnej formie i fakturze, pozornie zamierzając wynagrodzić słuchaczy za trudniejsze chwile. Oregon konsekwentnie broni się przed wszelkimi kompromisami oraz klasyfikacjami, co sprawia, że nie ma sobie równych, gdy idzie o budowanie artystycznego napięcia; reprezentuje też jedną z najbardziej znaczących i charakterystycznych, muzycznych stylistyk. W dyskografii kwartetu znajduje się m.in. najważniejszy – dla polskiego jazzu – album „Violin” nagrany w 1978 roku wraz z polskim skrzypkiem Zbigniewem Seifertem. Oregon to jedna z czołowych formacji, grających muzykę improwizowaną, łączących muzykę hinduską i zachodnią muzykę poważną z jazzem, folkiem i elementami awangardy. Charakterystyczna, subtelna muzyka kwartetu na wiele dekad zbliżyła entuzjastów jazzowej tradycji oraz charakterystycznego brzmienia zespołu.

Najnowsze albumy kwartetu („In Stride”, „Prime, „Family Tree”) niosą w sobie sporą dawkę eklektyki Oregonu. Są doskonałym przykładem dla amerykańskiej koncepcji nowoczesnego jazzu obudowanego romantyczną nutą i melodyką, dla której pomysły i artystyczne wyzwania muzyków kwartetu są najwspanialsza zabawą. To „druga młodość” Oregonu, jak zgodnie określili nagranie krytycy i najwspanialszy aromat dzisiejszego, wielopłaszczyznowego jazzu, dla którego klasyka, muzyka etniczna, improwizacja oraz wrażliwość i emocja twórcza są elementami najważniejszymi.

W ramach festiwalowej Ery Jazzu kwartet wystąpi w składzie: Ralph Towner – gitarzysta i klawiszowiec, Paul McCandless – grający na saksofonach, oboju i klarnecie, perkusista Mark Walker ora basista Paulino Della Porta.

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

Our First Records (1970); Music Of Another Present Era (1973); Distant Hills (1974); Winter Light (1974); In Concert (1975); OREGON/Jones Together (1977); Friends (1977); Out Of The Woods (7978); Violin (1978); Roots In The Sky (1979); Moon And Mind (1979); In Performance (1980); OREGON (1983); Crossing (1984); Ectopia (1987); 45th Parallel (1989); Always, Never, And Forever (1991); Troika (1994); Beyond Words (1995); Northwest Passage (1997); Vanguard Sessions: Best Of The Vanguard Years (2000); OREGON In Moscow (2000; z Moscow Tchaikovsky Symphony Orchestra); Live At Yoshi’s; Prime (2005); 1000 Kilometers (2007); In Stride (2010); Family Tree (2012)

2015-10-27T12:01:57+01:00
Przejdź do góry