Niemiecka oficyna fonograficzna ACT Music, poza znakomitymi albumami wybitnych europejskich muzyków, ma w swoim katalogu także zestaw ciekawych serii wydawniczych. Tworzone są one ciekawymi, tematycznymi kompilacjami, z których najważniejsze to „Jazz at Berlin Philharmonic”, „Magic Moments”, „Mare Nostrum”, „The Gallery Concerts” czy świąteczny zestaw „Christmas with my friends”. Zazwyczaj są to specjalnie przygotowywane sesje lub zestawy obejmujące nagrania z autorskich, wcześniej wydanych albumów. Taką jest także „Fahrt ins Blaue”, której trzeci volumen zawiera nagrania najważniejszych artystów skupionych wokół ACT Music: od Nilsa Landgrena, Esbjörna Svenssona i Ulfa Wakeniusa po Richarda Galliano, Jana Lundgrena i Michaela Wollnego.
W „Fahrt ins Blaue III – Dreamin’ in the Spirit of Jazz” pojawia się – charakterystyczny dla brzmienia ACT Music – nastrój spokoju, intymności, zamyślenia i nostalgii. Znakomicie dobrane nagrania stają się specyficzna suitą, gdzie pobrzmiewa zarówno przestronny dźwięk fortepianu Esbjörna Svenssona, jak i marzycielsko sformatowana „E.S.T. Prelude”. Jest łagodne „Lento” wokalistki Youn Sun Nah (oparte na muzyce rosyjskiego kompozytora Aleksandra Skriabina), jest smutna i wyciszona trąbką Dusko Goykovicha, gdy kontempluje „Autumn Leaves” z zespołem Wolfganga Haffnera. Jest delikatny strój funkowego puzonisty Nilsa Landgrena, ale jest także poezja i oryginalność Trio Paolo Fresu, Richarda Galliano i Jana Lundgrena oraz piękny duet pianisty Michael Wollnego i akordeonisty Vincenta Peirani. W tej rozkołysanej spokojem sesji gitarzysta Ulf Wakenius gra „My Song” Keitha Jarretta a duet Caecilie Norby i Lars Danielsson oczarowuje intymną wersją „Hallelujah” Leonarda Cohena.
W świat filmu przenoszą muzykę wokalistki: Natalia Mateo zaczynając w ojczystym języku polskim i dryfuje w absolutnie piękną bezsłowność i ekspresyjnie śpiewa wspaniały tekst Wojciecha Młynarskiego do „Lullaby” Krzysztofa Komedy z filmu „Rosemary’s Baby”. Nastrojem wtóruje jej szwedzka wokalistka Viktoria Tolstoy oferując najbardziej zamyśloną i delikatną z piosenek o rozstaniu „Why Should I Care” z filmu Clinta Eastwooda „True Crime”. Potem pojawia się gościnnie Norah Jones u boku gitarzysty Joela Harrisona i saksofonisty Davida Binney’a, z leniwą wersję piosenki country „Tennessee Waltz” a pianista Jens Thomas i saksofonista Christof Lauer wnoszą spokojną równowagę autorskim „Green Dance”- zgrabnie podsumowując estetykę i koncepcję albumu „Fahrt ins Blaue III”.
