Marilyn Mazur to niezwykle ekspresyjna artystka mająca w swoim instrumentarium nie tylko tradycyjne instrumenty perkusyjne, ale także instrumenty etniczne oraz specjalnie dla niej skonstruowane. Dzieciństwo spędziła w Danii, gdzie rodzice poddali ją ogólnej edukacji muzycznej. Początkowo (wczesne lata siedemdziesiąte) nagrywała i koncertowała  jako pianistka  ( często także tancerka)  z lokalnymi grupami rockowymi i jazzowymi. Później coraz częściej odchodziła od fortepianu, by śpiewać i grać na bębnach. Tak zrodziła się koncepcja wspólnej, improwizowanej gry wraz z innymi muzykami.

Najbliższa pomysłom Marilyn Mazur była warsztatowa formacja Feminist Improvising Group  ( Ireny Schweitzer i  Lindsaya Coopera). Pod koniec lat siedemdziesiątych sporo koncertowała lansując feminizm nowoczesnego jazzu. Prowadziła także (1982-84) własną,  wyłącznie kobiecą grupę muzyczno-teatralną  Primi Band. Do współpracy zaprosił ją także Pierre Dorge oraz John Tchicai. Przez wiele sezonów prezentowała swój parateatralny, perkusyjny show ukazując się jako ciekawa, zdolna oraz impresyjna artysta. Chętnie zapraszana była do zespołów innych muzyków: w 1985 roku  nagrała wraz z Milesem Davisem  album „Aura” oraz koncertowała z wybitnym innowatorem jazzu do 1986 roku. W kręgu muzyków, którzy chętnie zapraszali perkusistkę do realizacji wspólnych nagrań i koncertów byli m.in. Gil Evans (1986),  Wayne Shorter (1987), Mathias Ruegg, Harry Beckett, Chris McGregor, Charlie Mariano, Johnny Dyani, Peter Kowald oraz Jan Garbarek. Jej wspaniałe albumy „Pierre Dorge & New Jungle Orchestra” , „Brikama”, „Johnny Lives”, „Grandmother’s Teaching”, „Kisses”, „Twelve Moons”, „Elixir” oraz “ Visible World “ ( z Janem Garbarkiem), „Marilyn Mazur’s Future Songs”, „Futher”, „Small Labyrinths”, „Shape To Twelve (Copenhagen Jazz Ensemble) są wspaniałymi dokumentami wszechstronnej gry elokwentnej perkusjonistki. Teraz realizującej wiele swoich projektów z z autorskimi zespołami Future Song oraz Pulse Unit.

Dionizy Piątkowski