Choć muzykę uprawiał już w szkole średniej grywając na różnych instrumentach, to saksofonem altowym zainteresował się dopiero mając 20 lat. Dzisiaj Oliver Lake jest jednym z najciekawszych instrumentalistów nowoczesnego jazzu oraz frontmanem „ new black music”. Oliver Lake pracował z Lesterem Bowie’m w zespołach rhythm and bluesowych i soulowych, potem założył własny zespół (z Floydem LeFlore na trąbce i Leonardem Smithem na perkusji). W 1968 roku otrzymał tytuł magistra sztuki w zakresie muzyki na Lincoln University, potem uczył przez trzy lata muzyki w szkołach w St. Louis. W tym czasie stał się założycielem i członkiem Black Artists Group (BAG), koordynował też współpracę koncertową z chicagowską AACM. Studiował aranżację i kompozycję u Olivera Nelsona oraz kontrabas u Rona Cartera. W 1972 roku dołączył w Paryżu do warsztatowej formacji BAG oraz grał z Anthonym Braxtonem. Eksperymentował w muzyce elektronicznej: we wrześniu 1973 roku nagrał autorski „‘Passing Through” – album, gdzie we fragmencie ( „Whap” ) solowy saksofon altowy prowadzi muzyczny dialog z syntezatorem. W 1974 roku dzięki rekomendacji A.Braxtona w Arista Records, podpisał kontrakt na nagranie płyty „Heavy Spirits” – album odznaczający się chłodną nowoczesnością, złożony m.in. z trzech utworów, gdzie alt improwizuje solo na tle aranżowanych smyczków. Później Oliver Lake złagodził swe awangardowe podejście do muzyki ale w nowym zespole (Michael Gregory Jackson grał na gitarze, a Paul Maddox , później Pheeroan akLaff, na perkusji) w latach 1976-78 prezentował muzykę zadziwiająco oryginalną, gdzie wśród awangardowych klasycznych współbrzmień przewijała się nić giętkiej saksofonowej, jazzowej frazy.
Album „ Prophet” nagrany w 1980 roku dla wytwórni Black Saint, to hołd Lake’a złożony jego idolowi Ericowi Dolphy’emu. Płyta „ Clevont Fitzhubert ” z następnego roku, to klasyczny free-bop. Niebawem zaistniał na rynku jako lider zespołu jazz-popowego ( z reggea’owym albumem „Jump Up”). Oliver Lake zagrał także w kwartecie saksofonowym założonym przez Braxtona ( w związku z realizacją albumu „New York”). Grupa ta w 1977 roku przyjęła nazwę World Saxophone Quartet (David Murray zastąpił Braxtona) i stała się bodaj najważniejszą formacją ( poza The Art Ensemble Of Chicago) „new black tradition”. W tym samym czasie, Oliver Lake prowadził także niewielkie zespoły ( w skład których często wchodzili Geri Allen, P.aLaff i Fred Hopkins), prezentujące muzykę błyskotliwą, ostrą, rodzaj awangardowego hard-bopu lat 80-tych.Pod koniec tej dekady Oliver Lake grywał także z Reggie’m Workmanem w autorskim zespole kontrabasisty oraz w Trio Transition. Doskonale zaprezentował się na płycie „Circles” z Marilyn Crispell . Ogromna dyskografia Olivera Lake’a obejmuje kilkadziesiąt albumów zrealizowanych zarówno w ramach autorskich projektów, jak i wspólnie z wybitnymi, awangardowymi artystami jazzu. Najważniejsze i posiadające doskonałe recenzje to z pewnością albumy „Passing Thru”, “Heavy Spirits” , “Point From Which Creation Begins” , “Holding Together” , “Life Dance Of Is”, “Shine” , “Prophet”, “ Jump Up” (z 1982 roku), “Expandable Language “Gallery”, “Plug It”, “, “Impala” , “Trio Transition With Oliver Lake” “Again And Again”, “ Circles” ( z Marilyn Crispell), “Boston Duets” (z Donalem Foxem), “Edge-Ing”, “Virtual Reality” ,”Dedicated To Dolphy” oraz zestaw albumów, jakie zrealizował wraz z World Saxophone Quartet ( np. koncertowy “Live At Brooklyn Academy Of Music”, “ Dances And Ballads”, “ Rhythm And Blues”, “Plays Duke Ellington” , “Moving Right Along”)
Amerykański saksofonista, kompozytor i poeta w jednym, czerpie garściami z wielu gatunków, od bluesa, przez r’n’b, awangardowe brzmienia, czy nawet pop. Teraz realizuje album wymykający się prostej klasyfikacji. „Right Up On” jest bliższa muzyce współczesnej niż jazzowej awangardzie. Ukazuje jednak ogromny potencjał twórczy saksofonisty/kompozytora, który równie doskonale porusza się w świecie jazzowego standardu, jaki i skomplikowanej, free jazzowej frazy wraz z brzmieniem kwartetu kameralistów. „Right Up On” saksofonista nagrał bowiem ze słynnym Flux Quartet. Kwartet ( Tom Chiu i Conrad Harris– skrzypce, Max Mandel – altówka i Felix Fan- wiolonczela) istnieje od 1998 roku i jest cenionym na świecie eksperymentującym, klasycznym zespołem smyczkowym. Zespół pojawia się na najważniejszych estradach świata ( od Carnegie Zankel Hall po Kennedy Center) i jest atrakcją wielkich festiwali w USA, Europie oraz w Australii. Z legendarnym, jazzowym saksofonistą Flux Quarter współpracuje od kilkunastu lat a płyta „Righ Up On” jest swego rodzaju podsumowaniem ich artystycznej i kreatywnej działalności i zawiera kompozycje, jakie Oliver Lake przygotował do tego projektu w latach 1998-2016. To najprzeróżniejsze formy artystycznej wypowiedzi: od ultranowoczesnych „Hey Now Hey”, „5 Sisters” „Disambiquate” z saksofonowymi komentarzami Olivera Lake’a po prawie 21-minutową wariację „Einstein 100!”. Kompozycję tę Oliver Lake przygotował specjalnie dla kwartetu smyczkowego w 2005 roku by uczcić setną rocznicę opublikowania przez Alberta Einsteina przełomowej Teorii Względności. Według Olivera Lake’a „… odkrycie to radykalnie zmieniło sposób pojmowania czasu i przestrzeni oraz miało ogromne znaczenie dla koncepcji, na której oparte są zasada i struktura muzycznej kompozycji”.
