Kilku, pochodzących z różnych krajów, muzyków, zafascynowanych nuevo tango i twórczością prekursora tego gatunku, Astora Piazzolli założyło (w 2013 roku w Londynie) kwintet Deco Ensemble. Wkrótce zespół został zauważony i doceniony jako „jeden z czołowych brytyjskich kwintetów tango”, i rekomendacją prestiżowego The Daily Telegraph. Początkowo kwintet dał się poznać, jaki zespół koncertowy, unikając dokumentacji fonograficznej. To ”ogranie” stało się zaczątkiem perfekcyjnego przygotowania do realizacji debiutanckiego albumu „Encuentro”, który ukazał się w 2015 roku i został niezwykle entuzjastycznie przyjęty w całej Europie. Druga płyta zespołu i jej tytuł „Líquido” w założeniu oznacza płynność, z jaką dwanaście starannie dobranych utworów łączy argentyńskie tango ze światem klasycznym i jazzowym. Pojawiają się znani kompozytorzy oraz trzy kompozycje napisane dla tego projektu specjalnie przez pianistę Ricardo Gosalbo.
Kwintet Deco Ensemble tworzą akordeonista Bartosz Głowacki (Polska), skrzypaczka Lucía Veintimilla (Hiszpania), gitarzysta Rob Luft (Wielka Brytania), pianista Ricardo Gosalbo (Hiszpania, Francja) i kontrabasistka Elena Marigómez (Hiszpania). Wraz z kolejnym albumem „Liquido” prezentują się znakomicie, budując nowe, perfekcyjne odczytanie nowego tango i dając asumpt nieokiełzanej filozofii muzycznej Astora Piazzolli. Choć album „Liquido” nie jest li tylko „tangiem Piazzolli”, to nastrój nuevo tango doskonale także oddają brawuro zinterpretowane kompozycje pianisty kwintetu, Ricardo Gosalbo („ Lágrimas Mal Borradas”, „Dama De Trébol”, „Retrato De Un Desconocido”), kompozycje Ramiro Gallo („Las Malenas” i „Viejo Sabio”), Emiliano Greco( “Sísima”, „A Todo Trapo”) oraz tytułowa kompozycja Diego Schissi („Líquido”). Naturalnie, nie mogło zabraknąć sztandarowych kompozycji Astora Piazzolli, którego utwory stanowią swoistą klamrę całego albumu; na początek „Triunfal” a na finał kilkunastominutowy „Diabelska Suita” („Tango Del Diablo” / „Romance Del Diablo” / „Vayamos Al Diablo„).
Deco Ensemble jest dzisiaj ważnym zespołem europejskiego nuovo tango, dla którego argentyńskie inspiracje, casus muzyki Astora Piazzolli, szukanie brzmień i nastrojów u innych tworców tango jest chyba oczywistym odniesieniem do „filozofii muzycznej” zespołu. Ale jest także ciekawym i odważnym manewrem, by włączać w obieg także nastroje ortodoksyjnej klasyki a nawet elementy jazzu.
