To kolejny, koncertowy album z serii Smalls Living Masters, jaki realizuje producent Cory Weeds dla swojej legendarnej Cellar Music. Tym razem przedstawia historyczną sesję legendy jazzu, saksofonisty tenorowego George’a Colemana w towarzystwie pianisty Spike’a Wilnera, basisty Petera Washingtona i perkusisty Joe Farnswortha. W kameralnych wnętrzach nowojorskiego Smalls Jazz Club nagrano (w marcu 2022 roku) historyczny koncert i dokument jazzowej tradycji. „Ta płyta jest hołdem złożonym naszemu wspaniałemu miastu i wszystkim naszym wspaniałym fanom” – podsumował nagranie George Coleman.
Goerge Coleman urodził się 9.03.1935 roku w Memphis i jest samoukiem, Zaczynał na saksofonie altowym, ale podczas współpracy z B. B. Kingiem (we wczesnych latach 50-tych) przerzucił się na tenor a jego zainteresowania zaczęły się coraz bardziej ciążyć ku jazzowi. Karierę jazzmana rozpoczął w grupie Maxa Roacha w 1958 roku, potem występował z wieloma innymi, głównie post-bopowymi, zespołami Slide’a Hamptona, Wild Billa Davisona, Lee Morgana i Milesa Davisa, u którego jako pierwszy saksofonista tenorowy po odejściu Johna Coltrane’a zadomowił się na dłużej i nagrał m.in. przełomową płytę „My Funny Valentine”. Należał także do big-bandu Lionela Hamptona, jednak jego talent najlepiej się sprawdzał w małych składach. Od wczesnych lat. 70-tych prowadził własne zespoły (od kwartetu po oktet), do których zapraszał takie indywidualności, jak Frank Strozier i Harold Mabern. Jego ogromna dyskografia obejmuje szereg albumów, które przeszły do historii jazzu, jako znakomite i przełomowe nagrania: „Deeds, Not Words” z Maxem Roachem, „Live At The Village Vanguard” z Elvinem Jones’em, „Miles Davis In Europe’1963”, „Cote Blues”, „In Antibes 1963” z Milesem Davisem, „Seven Steps To Heaven” z M. Davisem, „My Funny Valetnine” z M.Davisem, „Maiden Voyage” z Herbiem Hancock’iem, „Eastern Rebellion”, ”Revival!”, „Meditation” z Tete Montoliu, „Big George”, „Duo-1979” z T. Montoliu, „Live At Ronnie Scott’s”, „Playing Changes”, „Amsterdam After Dark”, „Bongo Joe”, „Manhattan Panorama”, koncertowy „ At Yoshi’s 1987” oraz „My Horn Of Plenty”.
Rok 2022 przyniósł występy saksofonisty w kilku nowojorskich klubach ( Dizzy’s, The Side Door, The Village Vanguard) i zakończył się koncertem na Caramoor Jazz Fest z okazji jego 87. urodzin. Gra lepiej niż kiedykolwiek. W każdym miejscu schodził ze sceny przy owacjach na stojąco i melomanach ze łzami w oczach. „Po Caramoor grałem na comiesięcznym poniedziałkowym koncercie Spike Wilner Trio w Mezzrow – wspomina legendarny saksofonista. W przerwie Spike opowiadał mi o swoim nowym projekcie o nazwie Grant Living Masters Series. Tak zrodził się pomysł nagrania koncertu w Smalls Jazz Club”. Zarejestrowany materiał stał się kocepcją dla nowej płyty, która nieoczekowanie stala się najdoskonalszym dokumentem jazzowej tradycji. „Ta płyta jest hołdem złożonym naszemu wspaniałemu miastu i wszystkim naszym wspaniałym fanom – wyjaśnia George Coleman. Niezależnie od tego, czy tu mieszkasz, czy po prostu przyjeżdżasz tu ze względu na muzykę, jesteś nowojorczykiem. Gramy dla ludzi. Od zawsze gram dla wspaniałych fanów w klubach takich jak Slugs, Boomers, Village Vanguard, Dizzy’s, Smoke, Tin Palace z Philly Joe i Barrym Harrisem a teraz Smalls z trio Spike’a Wilnera”. Klubowy zestaw przygotowano imponująco, budując repertuar oparty standardy Milesa Davisa ( „Four”), Richarda Rodgersa („My Funny Valentine”), Antonio Carlosa Jobima („Meditation”), hit „New York, New York” oraz autorski „Blues for Smalls” George’a Colemana.
