Pianistka, wokalistka, kompozytorka i aranżerka Eliane Elias powraca ( dwa lata po premierze nagrodzonego Grammy -The Best Latin Jazz Album „Made in Brazil” ) nowym, latynoskim albumem „Dance of Time„. Podobnie jak poprzednia płyta także i ta została nagrana w Brazylii oraz w rodzinnym języku wokalistki. To jednak dwie różne płyty: „Made in Brazil” było swoistym hołdem złożonym trzem pokoleniom brazylijskich kompozytorów, teraz tematyka „Dance of Time” jest bardziej złożona, bo to przede wszystkim hołd dla samej samby. “Samba to autentyczny i najbardziej popularny brazylijski taniec. Ta płyta po prostu musiała powstać w moim ojczystym kraju – mówi Eliane Elias. Gdy ją nagrywałam, wypełniało mnie szczęście. Bardzo bym chciała, żeby każdy, kto będzie słuchał tej płyty, mógł poczuć się tak jak ja. Mam nadzieję, że dzięki niej, świat choć na chwilę stanie się weselszym i piękniejszym miejscem”.
Brazylijska wokalistka i pianistka brawurową karierę rozpoczęła się na początku lat osiemdziesiątych. Kilkanaście, doskonale przyjętych przez krytyków i publiczność albumów, najważniejsze trofea jazzowe, nominacje i nagrody Grammy Awards a nade wszystko współpraca z najwybitniejszymi innowatorami mi jazzu – to dorobek artystyczny wokalistki uznawanej dzisiaj za jedną z najciekawszych osobowości jazzowej sztuki wokalnej. Obok swych wielkich rodaczek – Flory Purim i Astrud Gilberto – należy do najwybitniejszych gwiazd współczesnego, latynoskiego jazzu.
Ferowana na „cudowne dziecko” jazzowej pianistyki, zaledwie kilkunastoletnia pianistka pojawiała się w Sao Paulo na profesjonalnej estradzie prezentując udane transkrypcje solowych kompozycji Buda Powella i Arta Tatuma. Podjęła także pracę dyrektora muzycznego Free Center Of Music Apprenticeship oraz pracowała ( i koncertowała) w końcu lat siedemdziesiątych wraz z Viniciusem De Moraesem – słynnym współtwórcą sukcesów Antonio Carlosa Jobima. Prawdziwe sukcesy nadeszły wraz z przeniesieniem się brazylijskiej artystki do Nowego Jorku i podjęciu (1981) współpracy z Michaelem Breckerem, Mike’m Mainierim i Peterem Erskinem ( w konsekwencji z grupą Steps Ahead). Pierwsze, ważne w dyskografii artystki, albumy nagrała na początku lat osiemdziesiątych ( w 1983 z grupa Steps Ahead oraz w 1984 roku z Randym Breckerem). Niebawem zarzuciła tę interesującą współpracę i rozpoczęła karierę wyłącznie pod własnym nazwiskiem. Odtąd w swojej muzyce otaczać poczęła się najwybitniejszymi muzykami, z którymi realizowała autorskie płyty. Wśród muzyków chętnie nagrywających ( a często także koncertujących) z Eliane Elias byli m.in. Herbie Hancock, Earl Klugh, Micheal Brecker, Randy Brecker, Jack De Johnette, Dave Valentin, Marc Johnson, Eddie Gomez, Peter Erskine, Nana Vasconcelos, Gilberto Gil, Toots Thielemans, Joe Henderson a nawet Sting i Micheal Franks. W otoczeniu takich muzyków pianistka – wokalistka realizowała doskonałe albumy, które – co w jazzie nie jest zbyt częste – nagradzane były komercyjnymi nagrodami ; od nominacji Grammy Awards ( za duet z H.Hancock’em) i najlepszy album roku („The Three Americas”) po laury najlepszej kompozytorki, pianistki i wokalistki w prestiżowych plebiscytach jazzu ( np. w ankiecie „Down Beat” w 1997 roku triumfowała w kilku kategoriach, w magazynie „Jazziz” oraz japońskim „Swing Journal” – jej album „Sings Jobim” uznano za najlepszą płytę latin-jazzu ostatniej dekady). Poza nagraniami i koncertami Eliane Elias sporo czasu poświęca pracy pedagogicznej: wykłada na słynnej Manhattan School Of Music ; jej kompozycje i aranżacje chętnie wykorzystywane są np. w The Carnegie Hall Jazz Orchestra, Danish Radio Big Band czy w licznych koncertach celebrujących talent jej wielkiego rodaka, Antonio Carlosa Jobima.
Udział w nagrania albumu „Dance Of Time” wzięli znamienici muzycy: pianista Amilton Godoy, gitarzyści i autorzy piosenek Joao Bosco i Toquinho, trębacz Randy Brecker, wibrafonista Mike Mainieri oraz wokalista Mark Kibble. Sprawia , że „Dance of Time” to coś w rodzaju podziękowania muzykom, którzy towarzyszyli Eliane Elias w początkach jej kariery, zarówno w Brazylii, jak i w USA. “Chciałam zaprosić ludzi, którzy odegrali ważną rolę na początku mojej przygody z muzyką” – wyjaśnia Eliane Elias. “Dance of Time” jest podsumowaniem mojej kariery – od jej początków, aż do dziś”.
