„Típico” to portret zespołu pogrążonego w myślach z uśmiechami na twarzach, gdy docierają do tej nieuchwytnej chwili, kiedy wszystko razem się pojawia i oni myślą i grają, jak jeden” – napisał krytyk NPR w rekomendacji do Grammy Awards rekoomendując w kategorii „Best Latin Jazz Album” płytę „Típico” kwartetu saksofonisty Miguela Zenóna. Wszyscy są zgodni co do tego, że jest to nagranie niezwykle ekspresyjne, intuicyjne i melancholijnie piękne, oddające nastrój wspaniałym kompozycjom artysty z Puerto Rico. Także klubowy koncert kwartetu w poznańskim Blue Note ( no ta bene dokładnie w 20-rocznicę otarcia klubu) był doskonałym dowodem, że krytycy nie mylą się upatrując w muzyce saksofonisty ciekawych skojarzeń dla dzisiejszego jazzu. „ Ten młody muzyk i kompozytor – pisano w laudacji Nagrody Fundacji McArthura – nawiązuje do artystycznej, kulturalnej i społecznej tradycji jazzu, tworząc przy tym zupełnie nowy język jazzu XXI wieku”. Wielokrotnie nominowany do Grammy oraz prestiżowych nagród Guggenheim , Miguel Zenón należy do tych nielicznych muzyków, którzy w mistrzowski sposób balansują między tradycją a nowoczesnością.
Miguel Zenón nie ma aż takie wielkiego, komercyjnego rozpędu, by stać się modnym i popularnym artysta, ale jego artystyczny życiorys budują przecież znakomite odniesienia. Uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych oraz innowacyjnych saksofonistów i kompozytorów swojego pokolenia, a w twórczości koncentruje się na doskonaleniu mieszanki muzyki latynoskiej i jazzu. Miguel Zenón urodził się i wychował na Karaibach, w San Sebastian na Portoryko. Tam też studiował klasyczny saksofon w słynnej Escuela Libre de Música, potem studiował jazz w Berklee College of Music oraz w Manhattan School of Music. Jako sideman i kompozytor współpracował z wybitnymi muzykami (Charlie Haden, Fred Hersh, Kenny Werner, Antonio Sánchez, David Gilmour, Danilo Perez, Steve Coleman) budując swoja jazzową reputacje. Na jazzowym runku pojawiał się zarówno jako solista w zespołach znanych muzyków, lider własnych grup ale także współzałożyciel warsztatowej formacji SF JAZZ Collective. Swój pierwszy album „Looking Forward” nagrał w 2001 roku.Wtedy to stworzył autorski kwartet ( z meksykańskim perkusistą – Davidem Sanchezem, austriackim kontrabasistą – Hansem Glawishingiem oraz pianistą z Wenezueli – Luisem Perdomo). Taki format zespołu okazał się standardem dla saksofonisty, bowiem w tym kwartecie Miguel Zenón gra już ponad 15 lat ( perkusistę David Sancheza zastąpił z czasem Henry Cole), realizując doskonałe albumy „Esta Plena”, „Alma Adentro: The Puerto Rican Songbook” .
„Típico” jest jego dziesiątym, autorskim albumem zrealizowanym z kwartetem, dla którego przygotował osiem wspaniały kompozycji ( m.in. „ Catnor”, „Tipico”, „Sangre De Mi Sangre”, „Las Ramas”), wszystkie osadzone nie tylko w strukturach nowoczesnego jazzu, zgrabnej ballady i subtelnej improwizacji, ale także sięgające do karaibskich brzmień i skojarzeń. „ Muzyka na tym albumie została zainspirowana językiem, jaki stworzyliśmy w ciągu tych wszystkich lat – wyjaśnia Miguel Zenón. Napisałem muzykę, która według mnie reprezentuje nas jako zespół i pokazuje to, co robimy najlepiej. W dodatku część kawałków została zaczerpnięta wprost z pomysłów muzyków, z którymi gram; skopiowałem to, co uważałem za ich najbardziej charakterystyczne frazy, używając ich jako początków dla niektórych kompozycji”.
