MACEO PARKER – Funky Jazz & Groove

27.04.2009 – godz. 20.00 – Warszawa – Sala Kongresowa

Skład zespołu

Maceo Parker – sax / flute / vocal
Dennis Rollins – trombone
Ron Tooley – trumpet
Will Boulware – keyboards
Bruno Speight – guitar
Rodney „Skeet” Curtis – bass
Jamal Thomas – drums
Corey Parker – vocal
Neta Hall – vocal

Występ w ramach Ery Jazzu zaskoczył samego artystę. – Chyba jesteśmy nieodpowiednim zespołem, bo nie gramy jazzu – powiedział na powitanie spoglądając na wielki napis z nazwą cyklu koncertów. – Gramy dwa procent jazzu, a 98 procent funku – podkreślił i puścił w ruch swoją maszynę pulsującego rytmu, którą miał poderwać słuchaczy z czerwonych foteli Sali Kongresowej. Gdy wydawało się, że nic nie rozbudzi słuchaczy, Parker zaintonował na bis skoczny temat, publiczność wstała z miejsc i zaczęła się zabawa w funkowym stylu. I wtedy dopiero można było żałować, że tak nie było od początku.
Marek Dusza, Rzeczpospolita
„To będzie 98% funku i 2% jazzu” – nie omieszkał wygłosić swojej słynnej kwestii król muzyki funkowej, Maceo Parker, przed koncertem w warszawskiej Sali Kongresowej w ramach Era Jazzu… W istocie, Parker wygenerował bardzo „zabawowo-imprezową” atmosferę, nie tylko przez samą muzykę, która taka jest w swej naturze. Artysta dwoił się i troił na scenie – na którą oczywiście wbiegł przy dźwiękach „Papas Got a Brand New Bag” – tańcząc, stepując i udając „crazy mana”. Mimo wszystko samą publiczność udało mu się poruszyć dopiero pod koniec koncertu, kiedy na bis zabrzmiało „Pass the peas”.
Michu, KP- Onet

Galeria z koncertu


MACEO PARKER – Funky Jazz & Groove

Maceo Parker – gigant i niekwestionowany lider dzisiejszego groove – jazzu, black-music i funky pojawi się w Warszawie (27 kwietnia ) na jedynym koncercie w Polsce !! Legendarny saksofonista, nim zyskał sławę i ugruntował własną pozycję wybitnego instrumentalisty przez dekady występował w zespołach Jamesa Browna, George’a Clintona a nawet Prince’a. Dzisiaj muzyka Maceo Parkera jest synonimem funky i wzorcem niemożliwym wręcz do naśladowania. Kariera amerykańskiego muzyka tylko pozornie jest modą ostatnich sezonów, bowiem Maceo Parker jest od lat uznanym twórcą jazzu, skrywającym się przez wiele lat w zespołach gwiazd „czarnej ” muzyki amerykańskiej. Już w 1964 roku zaproszony został do zespołu ” ojca soul music ” – Jamesa Browna. Początki kariery saksofonisty przebiegały zatem z typowo: zauroczony rhythm and bluesowym zespołem wujka, Bobby’ego Butlera (Mighty Blue Notes) grał nie tylko w tym zespole, ale także tworzył różne mutacje własnych grup. W rodzinnym Kingston, w stanie Karolina Północna, zyskał sporą, lokalną popularność i gdy pojawiła się oferta współpracy z idolem Czarnej Ameryki, Jamesem Brownem, natychmiast skorzystał z zaproszenia i pozostał w zespole legendarnego wokalisty przez dwie dekady. To właśnie Maceo Parker był szefem muzycznym zespołu i tak na dobra sprawę współtworzył brzmienie i show J. Browna. Po dwudziestu latach i tysiącach koncertów oraz licznych nagraniach w 1985 roku opuścił komercyjną estradę oraz kontrowersyjnego lidera. Z Brownem zrealizował nie tylko tysiące (!) koncertów, ale także wiele płyt. Przenikliwy, funkowy saksofon Maceo Parkera słuchać zarówno w ” Papa’s Got A Brand New Bag ” oraz ” I Got You – I Feel Good „, ale także na wszystkich albumach Browna wydanych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Brown,za narkotyki i burdy, poszedł w 1985 roku po raz kolejny do więzienia. Muzycy pozostali bez pracy i kontraktów. Parker, po rozstaniu się z zespołem Browna, natychmiast założył własną grupę lansującą funkowy jazz dodając – co było już efektem wieloletniej współpracy z J. Brownem – elektryzujący show. Koncepcja ta okazała się dla muzyka ślepym zaułkiem i kiepskim pomysłem na ” drugiego Jamesa Browna „. Saksofonista wrócił natychmiast do swojego brzmienia i nowej koncepcji: ostrego, funkowego jazzu, ale realizowanego już w otoczeniu jazzmanów . Do pomysłu pozyskał puzonistę Freda Wesleya i saksofonistę Pee Wee Ellisa, z którymi wcześniej współpracował w zespole Browna. Z czasem okazało się, że formacja The JB Horns jest najwspanialszą, stylistyczną syntezą muzyki Maceo Parkera. Odtąd jego ” groove jazz ” oraz ” funky ” nabierają bardzo osobistego brzmienia a sam artysta i jego muzyka szybko stają się faworytami publiczności i krytyków. Jego pierwszy, autorski album ” Roots Revisited „, nieoczekiwanie dla wszystkich znalazł się na 1 miejscu listy przebojów prestiżowego magazynu „Billboard”. Odtąd ” sideman Jamesa Browna ” staje się idolem i uwielbianym przez krytykow i publiczność artystą. Do swoich kolejnych zespołów zaprasza teraz wszystkich,zarówno F. Wesleya i P.W.Ellisa, ale także Larry’ego Goldingsa, Bobby’ego Byrda, Rodneya Jonesa, Bootsy Collinsa i holenderską saksofonistkę Candy Dulfer a nawet Red Hot Chili Peppers. O jego udział w zespole zabiegają zarówno Prince, jak i George Clinton. Teraz Maceo Parker i jego ” Roots Revisited ” na jedynym koncercie w Polsce!

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

Doing Their Own Thing (1970), Us People (1974), Funky Music Machine (1975), For All the King’s Men (1998), Bobby Byrd & The JBs All Stars (1989), Roots Revisited (1990), I Like It Like That (1990; z The JB Horns), New Friends (1990; z Fredem Wesleyem), Mo’ Roots (1991), Comme Ci Comme Ca (1991; z F.Wesleyem), Like On Planet Groove (1992), Back To Basics (1994), Southern Explosure (1993), Maceo (1994; soundtrack), Live In Stockholm (1994 ; z Nielsem Landgrenem), Call me (1995; z Hansem Thessinkem), Funk Overload War (1998), Dial Maceo (2000), Made in Maceo (2003), School’s In (2005), Roots & Grooves (2007)

2015-08-06T12:01:54+02:00
Przejdź do góry