Rozległe zainteresowania, energia twórcza i talent Francesco Bottigliero mogłyby wypełnić niejeden artystyczny biogram. Artysta realizował swe pasje studiując równocześnie pianistykę, kompozycję i edukację muzyczną, później dyrygenturę i filozofię. Album „Portraits” przedstawia tego wszechstronnego twórcę w potrójnej roli: jako kompozytora, dyrygenta i pianistę kameralistę, prezentującego utwory powstałe z inspiracji znanymi i ważnymi dla niego postaciami ze świata sztuki. Tym razem w brawurowej interpretacji klarnecisty Giovanni’ego Punzi, skrzypka Christiana Danowicza i Polish Soloists Ensemble. Język muzyczny Francesco Bottigliero opiera się na grze brzmieniem i sonorystyce, bazującej na zakodowanych już kulturowo skojarzeniach. Choć z założenia jest tonalny, kompozytor stosuje nieraz bardzo odkrywcze i nowatorskie środki. Inspiracją tej muzyki jest poezja, malarstwo, architektura. W projekcie Portraits” niezwykła jest instrumentacja, w której główną rolę grają kameralne zespoły smyczkowe konstruowane tak, by w ich chętnie rozszerzanej ponad klasyczne zestawienia palecie brzmień, pozostawić miejsce na prawdziwą wirtuozerię właściwą muzyce kameralnej.

Zgoła inne są nagrania „Works For Clarinet & Piano” –  dzieła  Witolda Friemanna i polskiej klarnecistki Barbary Borowicz. Poznanianka mieszkająca w Krakowie, koncertuje (w prestiżowych salach koncertowych m.in. Sydney Opera House, Royal Concertgebouw) w Europie, Ameryce Północnej, Australii, Afryce i Azji. Album nagrany został we współpracy z jednym z najczęściej koncertujących polskich pianistów – Markiem Szlezerem. Wielokrotnie nominowany do Polskich Nagród Fonograficznych Fryderyk i aktywnie zaangażowany w promocję muzyki polskiej w kraju i za granicą. Witold Friemann (1889-1977), autor prawie 1300 utworów solowych, kameralnych i orkiestrowych należy dziś do grona kompozytorów zapomnianych, co jest w dużej mierze konsekwencją wydarzeń historycznych i wyborów życiowych kompozytora, który ostatnie lata życia spędził jako pedagog w Instytucie Ociemniałych w podwarszawskich Laskach.

Kolejny album w katalogu DUX Recordings przygotowany dla flecisty. Inspiracją do powstania projektu „Infinity” była technika oddechu permanentnego. Flecistka – Natalia Jarząbek, potrafi ją zastosować prawie niesłyszalnie i niezauważalnie, czyniąc to w sposób płynny i naturalny. Album zarejestrowany został we współpracy ze znakomitą pianistką Emmy Wils, absolwentką Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Brukseli a repertuar jest bardzo zróżnicowany: zawiera utwory na flet, a także dokonane przez Natalię Jarząbek transkrypcje utworów przeznaczonych w oryginale na fortepian, skrzypce lub na oba te instrumenty. Bardzo istotnym walorem „Infinity”   jest obecność nowo powstałych kompozycji napisanych specjalnie z myślą o tym projekcie.

„ Muzyka dotykająca sfery sacrum – czytamy w rekomendacji płyty „Choral Works” –  interpretowana jako intymne wyznanie wiary kompozytora, może być także rezultatem mierzenia się twórcy z poszukiwaniem odpowiedzi na odwieczne pytania o tajemnicę i sens bytu, praprzyczynę istnienia”. Młody (urodzony w 1988 roku) polski kompozytor Szymon Godziemba-Trytek może poszczycić się sporym dorobkiem, zwłaszcza w zakresie muzyki chóralnej. Nowy album Chóru Polskiego Radia, prowadzonego przez litewskiego dyrygenta Vaclovasa Augustinasa, poświęcony jest szczególnie bliskiej dla Szymona Godzimba-Trytka twórczości sakralnej. Płyta  „Choral Works” stanowi ciekawą egzemplifikację wielu nowatorskich zabiegów, jakich kompozytor dokonuje zarówno w zakresie integrowania i modernizowania licznych technik kompozytorskich, jak i adekwatnego, względem wydźwięku poszczególnych utworów, doboru tekstów sakralnych.

W tym samym kontekście ogromny dorobek Romulda Twardowskiego w dziedzinie muzyki chóralnej stanowi trwały wkład w skarbnicę naszej kultury narodowej. Muzykę tę cechuję wielka różnorodność form i gatunków, mistrzostwo warsztatu, a jednoczy je osobowość twórcy wiernego zasadzie: jedność w różnorodności. Album ”Sacrum-Profanum” zrealizował Chór Filharmonii Częstochowskiej Collegium Cantorum pod dyrekcją Janusza Siadlaka. Przedstawiono   utwory  Romualda Twardowkiego powstałe na przestrzeni kilkudziesięciu lat stąd  album ”Sacrum-Profanum”  jest  w całości poświęcony tej twórczości, bardzo dobrze oddając ową różnorodność  gatunkową  i rozległe możliwości wykonawcze zespołu.

Jan Ladislav Dussek należy do najbardziej rozpoznawalnych twórców przełomu klasycyzmu i romantyzmu. Jego bogaty artystyczny dorobek zyskał uznanie głównie za sprawą innowacyjnych, jak na owe czasy, dzieł fortepianowych oraz wielu symfonii. Jan Ladislav Dussek w znacznej mierze przyczynił się do rozpowszechnienia w Europie angielskich fortepianów, co nie pozostało bez znaczenia dla dalszego rozwoju konstrukcji tych instrumentów. Album „ Marek Toporowski – Jan Ladislav Dussek”  zawiera trzy „Sonaty fortepianowe” oraz cykl „Cierpienia francuskiej królowej” wykonane przez wybitnego polskiego pianistęe Marka Toporowskiego.

To, co najpiękniejsze” to wybór kompozycji wybitnego współczesnego polskiego twórcy Pawła Łukaszewskiego –którego muzykę zdokumentowała DUX Recordings na kilkunastu albumach ! Paweł Łukaszewski to profesor kompozycji, dyrygent, znany i ceniony na świecie, laureat licznych nagród i wyróżnień na konkursach kompozytorskich; jest także kawalerem dziesięciu Fryderyków  i licznych nominacji oraz twórcą, którego utwory wykonywane  są na ponad stu festiwalach w kraju i za granicą. Wybór kompozycji na dwóch płytach „To, co najpiękniejsze” pozwala melomanom wyodrębnić perełki wśród jego twórczości, poznać ich różnorodność i zakosztować piękna muzyki. Nagrania te, to także maestria wykonawcza: 6 chórów i 3 orkiestry pod batutą 6 dyrygentów, 11 solistów i kwartety smyczkowe.

Sonatas for Cello and Piano” to kolejny album kompozycji Mieczysława Wainberga przygotowany dla DUX Recordings. Pełne trudności i przeciwności losu życie Mieczysława Wajnberga odzwierciedlają dzieje całego pokolenia polskich Żydów, którym przyszło mierzyć się z okrutną historią napędzaną siłami totalitaryzmów. Losy te odcisnęły swe piętno na twórczości kompozytora, który większość życia spędził w ZSRR. Jako artysta o „niewłaściwym pochodzeniu nie tworzący politycznie poprawnej muzyki, nigdy nie należał do ulubieńców władz. ”Sonaty wiolonczelowe” niosą zatem w sobie pokaźny ładunek estetyki i emocji, odpowiadających relacjom towarzysko-artystycznym kompozytora i jego korzeniom kulturowym. Młodzi polscy muzycy – wiolonczelista Wojciech Fudala i pianista Michał Rot z powodzeniem mierzą się z trudną twórczością kompozytora, należącego w istocie do trzech kręgów kulturowych.

Sir Francesco Paolo Tosti na przełomie XIX oraz XX wieku w wielu krajach Europy uznawany był za jednego z najgenialniejszych twórców swojej epoki. O popularności i szacunku, jakim Francesco Paolo Tosti cieszył się nie tylko w środowisku muzycznym, może świadczyć fakt, iż w 1909 roku jako trzeci artysta w historii muzyki został uhonorowany godnością Komandora Królewskiego Orderu Wiktorii wraz z prawem do użycia tytułu „sir” przed imieniem. Dziś dzieła Tosti’ego przeżywają renesans, również w Polsce. Wszystko za sprawą znakomitego bas-barytona Stanisława Daniela Kotlińskiego, który wraz z pianistą Marco Balderi’m utrwalili popularnie i mniej znane kompozycje sir Francesco Paolo Tostie’ go w znakomitej sesji „Romanza Da Salotto Italiana”.

Dionizy Piątkowski