W rozbuchanej pandemii oraz oczywistej estradowej stagnacji ukazały się albumy, które na długo rozbrzmiewać będą “krzykiem zarazy” a swym przesłaniem przypominać o czasach trwogi i zagubienia. Tak obieram wiele sesji, które teraz, gdy życie koncertowe powoli zaczyna swą naturalną podróż, eksplodują znakomitymi, przemyślanymi i artystycznie konsekwentnymi albumami. Takim z pewnością jest „Mysterious Monuments On The Moon” eksponowany teraz jako element dwudziestolecia działalności RGG Trio. To bodaj dwunasty album zespołu, który nie szukając kompromisów, niezwykle konsekwentnie wykreował własną „artystyczną osobowość”. Stal się – to jest dla mnie nad wyraz oczywiste – jednym z najważniejszych zespołów polskiego jazzu. RGG Trio wraz z trio Marcina Wasilewskiego stanowią dzisiaj o klasyce polskiego jazzu i są równorzędnymi partnerami dla podobnych, europejskich i często bardziej popularnych ( skandynawskich, niemieckich), formacji.

Dwadzieścia lat wspólnego budowania brzmienia, technik i pomysłów jest dla trio zadaniem imponującym. Dla RGG to także oczywista konsekwencja i nonkonformizm, który obronili się nawet przed lukratywnymi ofertami Warner Bros i Okeh Records. Pielęgnując własne postrzeganie sztuki, dotarli do miejsc, gdzie stali się „wzorcem” stylistyki, wykonawstwa. kreatywności i sztuki. Pianista Łukasz Ojdana  jest artystą postrzegającym kulturę brzmienia jako nadrzędny element wyrazistego, muzycznego charakteru, w którym inspiracja wyraźnie dystansuje pojęcie naśladownictwa stylu mistrzów.  Poszukiwania młodego pianisty rozgrywają się niezwykle rozlegle, dotykając obszarów literatury, filozofii, teatru i duchowości. Kontrabasista Maciej Garbowski to reprezentant polskiej myśli kompozytorskiej, w której wyraźne wpływy technik charakterystycznych dla języka Lutosławskiego czy Pendereckiego syntetyzują z muzyczną erudycją i kontrabasową wirtuozerią. Maciej Garbowski zasłuchany w muzyce XX wiecznych twórców eksploruje zagadnienie melodyki i harmoniki, wplatając w nią słowiański liryzm i autorski charakter przepełniony wrażliwością i subtelnością. Krzysztof Gradziuk to esteta perkusyjnego brzmienia, kolorysta i kreator melodii, artysta bezkompromisowy i poszukujący nowych ścieżek rozwoju w zgodzie z własnym poczuciem artystycznego smaku. Abstrakcyjność perkusyjnej treści w zestawieniu z elastycznością i wirtuozerią potęgują wrażenie niekonwencjonalnej sztuki gry, określając artystę mianem jednego z najbardziej oryginalnych perkusistów współczesnej, europejskiej sceny muzycznej.

RGG Trio nawiązuje do doświadczeń artystycznych wynikających z obcowania z ekspresją artystów europejskich zapraszanych do współpracy z zespołem. To wspomnienie drogi od wydania płyty „Aura” poprzez wydawnictwa z udziałem Evana Parkera, Trevora Wattsa, Verneriego Pohjoli i Samuela Blasera. Szczególnie ważny był także dwuletni okres współpracy z Tomaszem Stańko. RGG to trio perfekcjonistów, którzy pojedynczy dźwięk, sposób jego wydobycia i jego kontekst brzmieniowy, traktują jako wartość samą w sobie. Muzyka trio wymyka się klasyfikacjom, bo członkowie zespołu unikają głównego nurtu, łatwych rozwiązań i oczywistego repertuaru. Łukasz Ojdana, Maciej Garbowski i Krzysztof Gradziuk z niespotykaną konsekwencją i uporem tworzą własną wizję przestrzeni muzycznej, która w oczywisty sposób przekracza granice jazzu.

Dionizy Piątkowski