Wrocławski wibrafonista Miłosz Rutkowski jest jednym z nielicznych w kraju wirtuozów tego instrumentu. W swojej twórczości nie próbuje jednak nawiązywać do słynnych liderów ( od Jerzego Miliana po kolegów Karola Szymanowskiego czy Bernarda Maseli’ego) ale samodzielnie bardzo ciekawie buduje swój artystyczny patos poruszając się niezwykle zgrabnie zarówno w stylistyce jazzu, jak i muzyki rozrywkowej a nawet klasycznej. Album „ Blues on the Bridge” jest tego znakomitym przykładem, uświetnionym dodatkowo ciekawymi kompozycjami wibrafonisty, zgrabnie łączącymi tytułowy , blues, jazz, soul oraz brzmienie funky.
Miłosz Rutkowski jest jednym z najbardziej cenionych polskich wibrafonistów. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Jazzową karierę rozpoczął w 1992 roku w założonym przez siebie zespole Salted Peanuts ( Miłosz Rutkowski- wibrafon , Adam Skrzypek – kontrabas , Dariusz Kaliszuk –perkusja a także Janusz Brych – saksofony , Artur Lesicki- gitara, Marek Markowski – fortepian), który stal się wtedy sensacją na polskim rynku muzycznych oraz laureatem wielu prestiżowych konkursów i festiwali ( Jazz Juniors’93 w Krakowie: nagroda dla solisty , kompozytora i zespołu) , Poznań Jazz Fair ’93 – Grand Prix , Pomorska Jesień Jazzowa Gorzów’ 93 – nagroda publiczności „ Klucz do kariery” . Wibrafonista ma na swoim koncie szereg koncertów festiwalowych i klubowych w Polsce i za granicą oraz współpracę z wybitnymi muzykami takimi jak Trilok Gurtu, Enildo Rasua, Peter Herbolzheimer, Piotr Wojtasik, Maciej Sikała, Jerzy Główczewski, Jose Torres, Tomas Sanchez, Cezary Konrad, Krzysztof Ścierański, Petr Zelenka, Artur Lesicki. Współtworzył także autorski projekt VIBRASLAP ( z basistą Tomaszem Grabowym oraz wokalistą Januszem Szromem), współpracuje z Wrocławskimi Perkusistami oraz kwartetem perkusyjnym Repercussion, a także z Wrocławskim Teatrem Muzycznym Capitol, Filharmonią Wrocławską, Orkiestrą Kameralną LEOPOLDINUM i bierze udział w wielu innych muzycznych projektach w kraju i zagranicą. Jego dyskografia obejmuje m.in. tak ważne albumy jak „ Salted Peanuts- Jazzy Positive „ (1997), „ Olga Bończyk & Salted Peanuts- Piosenki z klasą ” ( 2005) oraz „ Vibraslap ”(2010). Sporo nagrywa i koncertuje ze swoim Miłosz Rutkowski Quartet oraz formacją Kossowska/Rutkowski. W wyborowym zestawie muzyków ( Grzegorz Piasecki – kontrabas,Wojciech Buliński – perkusja, Krzysztof „Puma” Piasecki – gitary ) Beata Kossowska ( śpiew, harmonijka) zrealizował ciekawy album „ Blues On The Bridge”.
Zestaw nagrań na płycie „ Blues On The Bridge” to głównie autorskie kompozycje Miłosza Rutkowskiego, który łączy różne gatunki muzyczne w niezwykle ciekawą i spójną całość. Specyficzne brzmienie to zasługa niebanalnego składu instrumentalnego, z interesująca ekspozycja harmonijki ( a Beata Kossakowska jest wirtuozem tego instrumentu). Znajdziemy tu elementy bluesa, jazzu, soulu oraz funky a charakter każdego z utworów wypływa z tradycji muzyki improwizowanej. Co ciekawe, niektóre kompozycje M.Rutkowskiego nawiązują do twórczości amerykańskiego gitarzysty Johna Scofielda, których otwarta jazzowa forma okraszona jest mocnym bluesowym groovem, ekspresyjnymi improwizacjami i stylowym ostrym brzmieniem zespołu, przeplata się z balladowym charakterem takich utworów jak „Triangle”, „Forever” czy – jedyny na płycie cover , słynne „Imagine” Johna Lennona. Być może inspiracją gitarowym brzmieniem oraz nawiązanie do stylistyki J. Scofielda był udział w sesji Krzysztofa „Pumy” Piaseckiego, jednego z najbardziej wszechstronnych polskich gitarzystów. Pozytywna energia emanująca z muzyki dotyczy zarówno warstwy muzycznej jak i nietuzinkowych tekstów wyśpiewywanych w bluesowej manierze przez zwaną „pierwszą polską damą harmonijki ustnej” Beatę Kossowską. Nie można jednak określać „Blues On The Bridge” jako albumu bluesowego ! To liczne improwizacje instrumentalistów przenoszą brzmienie nagrania ku mocnym rejonom jazzu. Muzycy stworzyli przez to własną estetykę dla muzyki, z której czerpią pelnymi garściami ( od bluesa po rhythm and blues, jazz i funky). Również oryginalne instrumentarium oparte na partiach kontrastujących z sobą: charakteryzującej się chropowatym brzmieniem harmonijki ustnej oraz krystalicznego tonu wibrafonu, należy uznać za ciekawe i innowacyjne. Miłosz Rutkowski stworzył specyficzny pomost ( także tytułem „ Most” z albumu) łączący pozornie odległe od siebie instrumenty i grających na nich, obdarzonych odmiennymi temperamentami artystów.
