Po sensacyjnej premierze płyty kwintetu Tomasza Stańko zawierającej nieznane dotąd nagrania z koncertu w Bremie w 1972 roku, Astigmatic Records wydaje drugą część sesji „Wooden Music”. Odkrycie w Radiu Bremen archiwalnych nagrań Tomasza Stańko sprzed 50-ciu lat, ukazywało dynamiczny rozwój tego owianego legendą kwintetu, a było białą plamą w historii polskiego jazzu. Wydana przez Astigmatic Records płyta „Wooden Music I” okazała się dużym zaskoczeniem i sensacją dla fanów niepamiętających już tak ognistego okresu w karierze wybitnego trębacza. ’Wooden Music II’ nagrany w Hamburgu 9 listopada 1972 jest zwieńczeniem ich wizji free-jazzu – fazą końcową, w której z dzikiej improwizacji zaczynają wyłaniać się utwory skomponowane (“Calme” oraz “6 & 8”). Niektóre z nich kilka miesięcy później znajdą się na albumie „Purple Sun” (np. “Flute’s Ballad”). Kwintet Stańko/ Seifert/Muniak/Suchanek/Stefański gdy postanawiają zakończyć działalność, są u szczytu formy, każdy czuje potrzebę rozwijania się na własny rachunek. Wiedzą kiedy ze sceny zejść. Są niepokonani. „Kwintet Tomasza Stańki był jednym z najwybitniejszych europejskich zespołów free jazzowych tamtych lat – pisze Tomasz Szachowski w Jazz Forum. Polscy muzycy, plus plejada indywidualności w rodzaju Brotzmanna, Mangelsdorffa, Schlippenbacha, Vesali czy Surmana, współtworzyli ruch, który kooperując z awangardą amerykańską, miał jednak swą specyfikę i swą wyjątkową publiczność. Polscy jazzmani, przybysze zza żelaznej kurtyny, postrzegani byli jako ci, którzy niosą przesłanie wolności dla krajów regionu”.
Aby w pełni ukazać ewolucję zespołu, z którym Tomasz Stańko jako lider nagrał „Music for K.” – jedną z najważniejszych płyt polskiego jazzu, nie wystarczy jeden album. Jest początek lat 70-tych, Zbigniew Seifert porzuca saksofon na rzecz skrzypiec, brzmienie zespołu staje się bardziej „drewniane” i wokół tego określenia Tomasz Stańko buduje zręby filozofii, które spisał na czterech małych kartkach papieru (przechowywanych przez Bronisława Suchanka – basistę kwintetu): „Staramy się stworzyć taką muzykę, która operując wszystkimi elementami najprawdziwszego jazzu, stara się spojrzeć na niego z innej strony, z innej płaszczyzny psychicznej. Nie eksperymentujemy w materiale, tylko w formie. Bowiem forma nie musi być logiczną i ścisłą konstrukcją całego utworu, może być swobodna, improwizowana w czasie grania, wynikająca z istniejącego w danej chwili nastroju, klimatu czy też rzeczy przypadkowych, tworzących swoją swobodną płynnością właśnie ów specyficzny »magiczny nastrój«. Wyklucza to oczywiście kompozycje w pojęciu tradycyjnym”.
„Wooden Music” jest dokumentem znakomitego okresu Kwintetu. Otwierają go te nagrania, które znalazły się na „Jazzmessage from Poland”, ale to „Wooden Music I” – nagrany w Bremie z 15 czerwca 1972 – jest jej szczytem. Zespół bezkompromisowo gra free i pełną żywiołowości muzykę, sensownie zaplanowaną, grupa jest lepiej osłuchana po wspólnych koncertach i spotkaniach na scenie. „Wooden Music II” jest zwieńczeniem tej wizji free-jazzu, gdzie z dzikiej improwizacji zaczynają wyłaniać się utwory skomponowane. „Wooden Music II” to sesja pochodząca z archiwum radia NDR, które dokonało rejestracji nagrania w małym klubie Jazzhouse w Hamburgu, dokumentując konceptualny projekt trębacza i jego legendarnego kwintetu.
