W swoim najnowszym projekcie „Loopholes” Andrea Motis czerpie z nowoczesnego, elektrycznego jazzu, funky i neo-soulu. Katalońska wokalistka i trębaczka oprócz dążenia do stworzenia charakterystycznego brzmienia, które nadałoby albumowi niezwykle osobisty wątek, poddawała się wielu i różnorodnym inspiracjom: od loopów Roberta Glaspera czy kalifornijskiego brzmienia Jacka Johnsona, po tradycję Fatsa Wallera i jego standardu „Honeysuckle Rose” (który pojawia się w zgrabnym, muzycznym cytacie jako kompozycja „Babies”), folklor bluesowy a nawet latynoamerykański rytm ( na płycie podany jako „El Pescador” autorstwa legendarnego José Barrosa a spopularyzowany przez interpretacje Totó la Momposina oraz Los Folkloristas).
Mieszkająca w Barcelonie trębaczka, wokalistka i kompozytorka Andrea Motis doskonale odnajduje się nie tylko w pogodnych smooth-jazzowych frazach, ale także w skomplikowanych wybiegach improwizacyjnych. Faktycznym odkrywcą talentu wokalistki-trębaczki jest kataloński basista Joan Chamorro, który zwrócił uwagę na nastoletnią Andreę w szkole Sant Andreu, na przedmieściach Barcelony. Andrea Motis wyróżniała się doskonałą techniką gry na trąbce i saksofonie, wspaniale śpiewała standardy jazzu. Mając zaledwie 12 lat rozpoczęła współpracę z zespołem jazzowym Sant Andreu Jazz Band, prowadzonym przez jej nauczyciela muzyki i dyrektora muzycznego szkoły Joan Chamorro. To on zauroczył młodą artystkę stylistyką jazzu i jest teraz jej głównym mentorem. W 2010 roku, jako wokalistka, nagrała solowy album „Joan Chamorro Presents Andrea Motis” zawierający ciekawe interpretacje standardów jazzowych. Pojawiała się także jako solistka (wokalistka i trębaczka) w warsztatowej formacji Andrea Motis & Joan Chamorro Group. W 2011 roku otrzymała ważną nagrodę “Català de l’any” – Katalończyk Roku, przyznawaną przez El Periódico de Catalunya, dla wybitnych osobowości społeczności katalońskiej. Na profesjonalnej estradzie zaistniała wraz z albumem „Emotional Dance” – zestawem wspaniałych piosenek, w których śpiewem raz bliższa jest Norah Jones (do której ją coraz częściej porównują), raz jest bluesowo nostalgicznej Billie Holiday, innym razem bawi się latynoską bossa-novą jak Astrud Gilberto.
Producentami nowego albumu „Loopholes” są Christoph Mallinger i Steph Kondert, którzy nowemu pomysłowi katalońskiej artystki nadali nowy, stylistyczny wymiar oraz przygotowali doskonały zespół: Christoph Mallinger gra na gitarze, skrzypcach oraz mandolinie, Steph Kondert na elektrycznej gitarze basowej, grupę uzupełniają japoński klawiszowiec z Nowego Jorku, Big Yuki oraz perkusista wraz z Luisem Nascimento( instrumenty perkusyjne) oraz gitarzysta Raja Kassis. To spore zaskoczenie, bowiem Andrea Motis zrezygnowała tym razem, ze swojego podstawowego zespołu oraz – mentora jej muzyki i nauczyciela – kontrabasisty Joan Chamorro. Andrea Motis śpiewa na „Loopholes” zarówno po katalońsku, hiszpańsku, portugalsku, angielsku i niemiecku, komentując na przemian jej ekspresję wokalną – ćwiczoną na obu instrumentach – z trąbką lub saksofonem. Premiera programu wraz z wiosennymi, europejskimi koncertami.
