Mam problem z muzyką Aresa Chadzinikolau : nie polega on na samej percepcji ciekawych pomysłów, co z określonym – przez artystę tylko znanym – rozległym skojarzeniom, które z jednej strony napędzają motorykę pomysłów, z drugiej stają się często jego utrapieniem. Ares Chadzinikolau jest bowiem artystą ( kompozytorem i muzykiem) o niezwykle rozbudzonych horyzontach, łaknie każdej nuty i każdego muzycznego skojarzenia, bawi się przy tym melodią, znakomicie improwizuje i – nie ograniczając się do prostej retoryki- buduje swój skomplikowany, ale niezwykle klarowny i przyjazny jazzowy patos. Bo z jednej strony pełne radości rytmy reggae, jazzujące „fiesty” i rozbawione greckie melodie, z drugiej pięknie budowane struktury ”komedowskie”, a nade wszystko oczywisty, autorski, specyficzny i nie powtarzalny „grecki jazz”.
Ares Chadzinikolau jest nie tylko wszechstronnym muzykiem, doskonałym pianistą i ciekawym kompozytorem, ale przecież poza muzyką, niezwykle ważną jest dla artysty także literatura. Wydał kilkadziesiąt książek, przetłumaczył kilkanaście tomów greckiej i polskiej poezji. Nagrał kilkanaście płyt ( np. „Perły fortepianu”, „Sny o Grecji”,” Piano Impressions”, „Tańcz jak Zorba”, „Humanity & Soul”, dwa albumy serii „ Greek Jazz”), koncertował i nagrywał z zespołem reggae Ares & The Tribe. Założył własne Ariston Roots Reggae Studio ( gdzie zrealizował autorskie płyty „Great Awakening”, „Great Return”, „Jah Jah Children”, „Reggae dla dzieci” i podwójny album „Humanity & Soul”). Współpracował z Eleni i Paulosem Raptisem oraz prowadził (wraz z ojcem, wybitnym poetą Nicosem Chadzinikolau) trio oraz poetycko-muzyczne Greckie Koncerty. Ares Chadzinikolau to nade wszystko lider i wokalista dwóch znaczących formacji : grającej greek-reggae Ares & The Tribe oraz tworzącej greek-jazz Ares Chadzinikolau Trio.
„ Lunatix ” jest znakomitym odniesieniem nie tylko do brzmienia i nastrojów, do jakich Ares Chadzinikolau przyzwyczaił nas przez lata, ale jest to także „nowy Ares”, bo stworzony sonorystyką solowej improwizacji i nastrojów budowanych bardzo spójną i osobistą narracją. To nie jest muzyka prosta, łatwa i przebojowa ( do jakiej często zmierzał pianista/ kompozytor w wielu swoich projektach), ale niezwykle wnikliwie przemyślana sesja, gdzie impresja, osobiste pomysły i pojmowanie nowoczesnego jazzu odnalazły się najpełniej. Kompozytor nabrał ochoty na takie pomysły, bo wstępem do takiego pomysłu był album, gdzie rozgrywał kompozycje Krzysztofa Komedy. Być może to wtedy zrodził się projekt „Lunatix”, by pójść dalej niż wskazywała mu „komedowska” logika kompozytorska i by rozpędzić się impresyjnymi, solowymi improwizacjami i nadać nowej muzyce niezwykle autorski nastrój. Powstała zatem ważna płyta Aresa Chadzinikolau, inna i zdecydowanie najtrudniejsza do realizacji, bo wymagająca niezwykłej dyscypliny ( kompozytora) i wirtuozerskiej elokwencji pianisty.
Ares Chadzinikolau is an artist of immensely aroused horizons, he craves for every note and every music association, playing at the same time with the melody, improvises brilliantly and – not restricting himself to simple rhetoric – he builds his complicated but extraordinarily clear and friendly jazz pathos. On the one hand he presents full of joyful reggae rhythms, jazz “fiestas” and amused Greek melodies, on the other hand, he creates beautifully built structures of Komeda’s compositions, and most of all, he produces his auctorial , specific and inimitable “Greek jazz”. “Lunatix” is an excellent reference not only to the sound and atmosphere, to which Ares Chadzinikolau has made us accustomed to for years, but it is also a “ new Ares” created by sonorism of solo, messiah improvisation and by the air built through personal and coherent narration. This is not a simple, easy music to which the pianist/composer used to head for in the number of his projects, but this is an extremely profoundly thoughtful session in which impression, personal ideas and comprehending modern jazz are presented in its complete form. The composer got into the mood of such ideas because of introduction which was the album in which he replayed compositions of Krzysztof Komeda. The project “Lunatix” might have engendered then in order to go further, beyond Komeda’s composing logic, and in order to give impetus thanks to impressive, solo improvisations and finally, to give the new music remarkably auctorial atmosphere. Hence, Ares Chadzinikolau created an important record different and certainly the most difficult to realize since it requires extreme composing discipline and virtuoso eloquence of the pianist.
