Izraelski kontrabasista Avishai Cohen to jeden z najciekawszych i najbardziej rozchwytywanych muzyków jazzowych ostatniej dekady. Magazyn Down Beat nazwał go „jedną z postaci otwierających jazz na nowe obszary” a izraelska gazeta The Jerusalem Post określiła go jako najbardziej udany „produkt eksportowy” izraelskiej sceny jazzowej. Magazyn Bass Player  zaliczył A. Cohena do grona stu najbardziej wpływowych basistów XX wieku. Muzyk ma unikalną zdolność łączenia wysublimowanej muzyki z szeroką popularnością oraz – co nie bez znaczenia-  niezwykle zgrabnie łączy najróżniejsze nurty i nastroje, bawi się oraz inspiruje kulturą Wschodu i Zachodu, interesująco wplata w swoje projekty elementy muzyki i brzmień środkowowschodnich, wschodnioeuropejskich i afrykańskich.

Avishai Cohen pochodzi z Izraela, z rodziny muzycznej mieszkającej w kibucu Kabri. Naukę gry rozpoczął na fortepianie w wieku 9 lat, ale mając lat 14 zmienił instrument na kontrabas (podobno zainspirowany twórczością basisty Jaco Pastoriusa). Karierę jazzową budował u Chicka Corei: w latach 1996-2003 był basistą sekstetu Origin i Chick Corea New Trio – słynnych formacji genialnego pianisty. Niezwykle precyzyjnie kreował swoja reputację muzyka o perfekcyjnym podejściu do jazzowej materii. Stał się nie tylko popularnym muzykiem w USA, ale także znalazł się w kręgu nowych artystów jazzu, o których coraz częściej pisano i mówiono w kategoriach nowej, jazzowej zmiany pokoleniowej. Wyróżnienie to spotkało kontrabasistę nowoczesnego jazzu i natychmiast stało się znakiem rozpoznawczym także i dla jego muzyki. Współpraca z zespołami Chicka Corei była chyba najdoskonalszą szkołą estradowego jazzu, ale także doskonałą trampoliną do zespołów innych, wybitnych muzyków. Niebawem kontrabas A. Cohena słychać było w grupach i nagraniach Bobby’ego McFerrina, Herbie’go  Hancocka, Paquito D’Rivery, Danilo Pereza. Na pierwsze, autorskie nagrania i koncerty zdecydował się dopiero w 1998 roku. Od tego czasu Avishai Cohen nagrał kilkanaście doskonałych, autorskich albumów ( „ Adama”, „Devotion”, „Colors”, „Unity”, „Lyla”, „At Home”, „Continuo”,”As is…Live at the Blue Note”, “Gently Disturbed”, “Sha’ot Regishot”, “Aurora”, “Seven Seas”, “Almah “, “From Darkness” ) i wystąpił na wielu festiwalach i prestiżowych estradach. Z czasem grę na kontrabasie  wzbogacał także ciekawym śpiewem, by niebawem swoją sztukę wokalną wpleść w prawie każde nagranie i koncert. „Szczerość wokalnego przekazu, uroda piosenek i wielokulturowy nastrój zaskarbiły sobie miłość ludzi w każdym zakątku globu – wyjaśnia  powód swojego śpiewania Avishai Cohen.

Z takim przesłaniem zrealizował także album „1970”, gdzie obok doskonałych partii oraz improwizacji na kontrabasie, z gracją popisuje się sztuka wokalną. Album „ 1970 ” jest przygotowany w koncepcji około-jazzowej, można powiedzieć, wręcz przebojowej, składającej się zarówno z nowych kompozycji A.Cohena, jak i standardu „ Motherless Child” oraz etnicznej, folkloryzującej stylistyki. „To nie jest jazzowa płyta – tłumaczy Avishai Cohen bo od początku moich  muzycznych zainteresowana zawsze  bliska była mi także muzyka pop. Wielu ludzi pytało i wciąż pyta kiedy nagram w pełni wokalną płytę. Oto i ona”.

Album „1970” uznawany jest jako najbardziej osobista płyta artysty, przesuwająca dotychczasowe granice postrzegania jazzu. Nagrania  układają się w rodzaj osobistego dziennika i zagrane zostały w wyśmienitym towarzystwie : Karen Malka- śpiew, Itamar Doari- perkusja,Tal Kohavi- bębny, Jonatan Daskal- instrumenty klawiszowe, Yael Shapira- wiolonczela, Elyasaf Bishari- gitara basowa oraz egzotyczny  oud, Sherrod Barnes- gitara  oraz grająca na skrzypcach Julia Klain. Na całością panuje Avishai Cohen – śpiewający, grający na fortepianie, kontrabasie i elektrycznej gitarze basowej.

Dionizy Piątkowski