Amerykański saksofonista Billy Harper od najmłodszych lat zafascynowany mocnym, lirycznym brzmieniem odnajdywał się (np. w czasie studiów w North Texas State College) nie tylko jako ciekawy, ekspresyjny muzyk, ale także jako niezły …wokalista. W połowie lat 60-tych, Billy Harper nawiązał współpracę Gilem Evansem i przez wiele sezonów był solistą-saksofonistą jego słynnej Orkiestry. Harper szczególnie mocno cenił sobie granie w większych grupach jazzowych; uczył się sztuki aranżacji, precyzji, zgrania, budowania brzmienia i nastroju. W pierwszych latach 70-tych nauczycielami dla młodego saksofonisty byli giganci jazzu oraz ich słynne zespoły: Art Blakey & The Jazz Messengers, zespoły Elvina Jonesa ,Maxa Roacha, Lee Morgana, big band Thada Jonesa-Mela Lewisa. Dopiero w 1973 roku Billy Harper zdecydował się założyć własny zespół; sekstet Billy’ego Harpera stał się jednym z pierwszych zespołów eksponujących „new black tradition”,specyficznie pojmowaną filozofię czarnych Amerykanów w muzyce i sztuce. Niebawem Harper stał się popularnym, obok Art Ensemble Of Chicago,Sama Riversa, Anthony Braxtona, mentorem „afrykanizmu w jazzie” oraz sztandarowym artystą nowojorskiej sceny loftowej. Saksofonista pozostał wierny muzyce jazz-loftowej i mimo pozornego spadku popularności, nadal cieszy się sporym uznaniem u krytyków i prestiżem wśród jazzmanów. Pozostają pod wpływem gry Sonny’ego Rollinsa i Kenny’ego Dorhama jest dzisiaj jednym z najciekawszych muzyków nowoczesnego jazzu a jego albumy ( np. „Capra-Black”, “Soran-Bushi”, “Billy Harper Quintet In Europe”, “Destiny Is Yours”, L”ive On Tour In The Far East”, “ Somalia’ czy zrealizowane z orkiestrami Gila Evansa, “Consummation”- z Thad Jones-Mel Lewis Orchestra oraz “ Live in Tokyo” z fenomenalnym zespołem Maxa Roacha). Jego znakomity album “Black Saint” był premierą słynnej,włoskiej oficyny Black Saint Records, która prezentowała amerykańskich awangardzistów w Europie.
