„ Kiedy zaczynałem karierę muzyczną, miałem całe życie pomysłów, doświadczeń i wiedzy muzycznej, które nagle wybuchły jak tama, od dawna wymagająca naprawy – mówi o swojej muzyce Blind Lemon Pledge (aka James Byfield). Piszę, śpiewam i gram o wiele lepiej niż kiedykolwiek w życiu. A moje umiejętności produkcyjne, których szlifowanie zajęło mi najwięcej czasu, osiągnęły poziom, na którym mogę być bardziej pewny siebie w odtwarzaniu dźwięków, które słyszę w swojej głowie”.
Blind Lemon Pledge perfekcyjnie bawi się bluesem, wydobywa smaczki z głębin akustycznego bluesa i „american roots”. Jest przy tym nie tylko subtelnych gitarzystą, folkowo-bluesowym poetą ale przede wszystkim sugestywnym wokalistą. Prezentuje imponujący zakres stylistyki obejmujący melodie od bluesa do folku, jazzu i cajun, z zaskakującym poszanowaniem retoryki folkowego i klasycznego bluesa. Blind Lemon Pledge uwielbia takie nastroje. Kocha taką muzykę: swoją pierwszą piosenkę napisał mając osiem lat, jako nastolatek odkrył świat wspaniałej muzyki w radio słuchając country bluesa, w tym wspaniałe nagrania jego imiennika scenicznego Blind Lemon Jefferson, Son House, Skip James wielu innych, którzy wywarli ogromny wpływ na jego rozwój muzyczny. Zafascynowany tradycją rozkoszował się również mieszankę rocka, folku, country, zydeco i innych gatunków określanych szeroko, jako amerykańską i korzenną. W szkole średniej młody muzyk dołączył do swoich rówieśników z pokolenia wyżu demograficznego w eksplozji rocka lat 60-tych. Przez lata grał w różnych zespołach, a także znajdował czas na poznawania innych form muzyki, w tym jazzu. Interesował się chińską muzyka klasyczną i muzyką elektroniczną oraz technikami nagrywania komputerowego. Testując swoje umiejętności kompozytorskie, stworzył pierwszą mszę muzyki rockowej dla Grace Cathedral w San Francisco. Od bluesa przez rock do folku, od cajun i country po jazz. Muzyka Pledge’a zebrała entuzjastyczne recenzje za jego umiejętność płynnego mieszania gatunków w celu stworzenia unikalnej i osobistej formy amerykańskiej muzyki. We wczesnej młodości eksplorował różne odmiany amerykańskiej „roots music” : country blues, jug band, zydeco, folk, country and western i tradycyjny jazz. Uuczył się grać rocka i elektrycznego bluesa. Grając w różnych zespołach rockowych James Byfield eksplorował również bardziej egzotyczne formy muzyki, w tym jazz, chińską muzykę klasyczną i trwałe zainteresowanie muzyką elektroniczną i technikami nagrywania komputerowego. Wszystkie te nurty muzyki połączyły się, aby stworzyć jego eklektyczny, charyzmatyczny i sugestywny styl.
