Bob Malach należy do jednych z najciekawszych saksofonistów tenorowych. Współpracujac z gwiazdami jazzu i muzyki rozrywkowej ( m.in. Stevie’m Wonderem, Madonną, Randy’m Brecker, Michaelem Petruccianim, Miroslavem Vitousem) po mistrzowsku przenosi wielką tradycję tenoru do muzyki fusion, popu i jazz-rocka, prezentując przy tym indywidualny styl oraz charakterystyczne, swingujące brzmienie lat czterdziestych i pięćdziesiątych.
Bob Malach został wychowany w rodzinie ( polskie korzenie) o tradycjach muzycznych: także jego bracia są ( Ray i Ron) są zawodowymi muzykami. Początkowo uczył się prywatnie by tajniki jazzu zgłębiać na lekcjach z Eddie’m Danielsam, Johnem Krellem, Haroldem Bennettem. Wtedy też zadebiutował na profesjonalnej estradzie pokazując się w towarzystwie popularnych muzyków filadelfijskich. Dla jazzu najistotniejszymi okazały się jednak koncerty i nagrania, jakie zrealizował z elitą tej muzyki: grał ze Stanley’em Clark’em (w latach 1976-78), Alphonse’m Mouzonem (1976-79), Ben’em Sidranem, Jasper Van’t Hofem ( od 1977), George’m Gruntzem (od 1978), Aldo Romano (1979), Didierem Lockwoodem (1979-80), big bandem Boba Mintzera (od 1984 roku), Horace’m Silverem (1986), Robbenem Fordem (od 1987), Mike’a Sterna. Przez kilka sezonów był muzykiem-solistą w zespołach Stevie’go Wondera (1980-85). Jest także cenionym pedagogiem (np. uczył w Niemczech w Reimscheid School for the Arts, na Bremen University a także w Holandii na Uniwersytecie w Rotterdamie, w Utrechcie oraz Hilversum Conservatory). W czasie legendarnego koncertu Milesa Davisem i Quincy Jonesa (Monterey Jazz Festival’91) występował w orkiestrze wielkich liderów. W kręgu artystów z którymi koncertował i nagrywał byli także Chris Hinze, Joachim Kuhn, Palle Mikkelborg, Bo Stief, Horace Silver, Steve Miller, Joe Zawinul, Georgie Fame, Ben Sidran, Leni Stern, Dave Weckl. Jako niezwykle sprawny i muzykalny artysta Bob Malach zapraszany jest także często do udziału w nagraniach i koncertach gwiazd estrady ( od Madonny i Eddie Murphy’ego po Jermaine’a Jacksona i Steve’a Millera). Sporym zainteresowaniem cieszą się także jego nagrania realizowane jako autorskie projekty lub wraz z gwiazdami jazzu ( „ Eyeball ’-z Jasperem Van’t Hofem, “First Prize”, “Dinner For Two”, “Incredible Journey”, “Carmouflage”, “Urban Contours”, “Spectrum”, “Nevertheless”, “Jazz United”, “Only In New York”, “Miles & Quincy Live At Montreux”, “Mood Swing” , “Departure”, “Ten Songs”-z Leni Stern, “Blue Corner”, “Lebo” – z Masha Bijlsmą, “The Searcher”, “From The Street”, “Big Band Trane”, “Tomorrowland”, “Bob Mintzer Big Band”, “Conversation With Michel”- z Michelem Petruccianim.
