Brazylijski gitarzysta i kompozytor Emiliano Sampaio w 2014 roku został laureatem  prestiżowego konkursu Student Award magazynu  Down Beat. Zachwycił wtedy swoją grą oraz jazzową koncepcją i zwyciężył prezentując swój zespół w kategorii “Best Small Jazz Combo”. Konsekwencją konkursu była edycja albumu  “ The Forbidden Dance ”, który stał się sporym sukcesem na europejskim rynku jazzowym. Spowodowane jest to z pewnością tym, iż brazylijski gitarzysta na stałe mieszka w Berlinie a swą edukację przez ostanie lata zgłębiał w słynnym Universität für Musik und Darstellende Kunst w austriackim Grazu. To tutaj studiował kompozycję jazzową pod okiem Eda Partyki, Michaela Abene i Eda Neumeistera.

Emiliano Sampaio urodził się (w 1984 roku) w  São Paulo, studiował w słynnej Popular Music in the University Campinas , gdzie uzyskał tytuł magistra sztuki w zakresie kompozycji ( jego praca dyplomowa dotyczyła “ The compositions of Nailor Proveta for the Banda Mantiqueira”). Przez lata studiów w Campinas współpracował z lokalnymi muzykami (m.in. z Luisem Andre Gigantem oraz Gustavo Boni), założył grupę Meretrio , brał udział w realizacji wielu płyt brazylijskich muzyków. W 2012 roku Meretrio poszerzył do nonetu Mereneu Project, z którym wystartował do konkursu i  zdobył  “Downbeat” Student Award 2014  ( jako najlepsze combo jazzowe).

Jako aranżer, kompozytor i gitarzysta zwyciężał także w słynnym  Graz Jazz Comp, a jego kompozycja “Paris”  ( z 2014 roku) znalazła się w repertuarze m.in. Frankfurt Radio Big Band, Croatian Radio Band, Regensburg Jazz Orchestra, Marco da Costa Organ Trio, Projeto Coisa Fina, KUG Saxophone Quartet, grał ją  Badi Assad, Dominguinhos, Trombone Quartet of Campinas, Rebecca Sharp/Golden Ground, Bruno Moraes, Big Bands HGM Jazz Orchestra, KUG Jazz Orchestra, Graz Composers Orchestra, Rob Spelberg Jazz Orchestra. Emiliano  Sampaio uczestniczył także jako gitarzysta ( oraz puzonista !) w wielu z tych nagrań oraz sesji.

Album “Tourists” jest konsekwencją orkiestrowych doświadczeń brazylijskiego artysty, ale tutaj budowanych poprzez elokwentne solowe improwizacje oraz perfekcyjną grę muzyków , między innymi saksofonistów Heinricha von Kalneiena, Patricka Dunsta, Tobiasa Pustelnika, trębaczy Marko Solmana, Wernera Hansmanna, puzonistów Karela Erikssona, Carlo Grandi, pianistę Michaela Laggera oraz samego „mistrza ceremonii” – Emiliano Sampaio.

Dionizy Piątkowski