Kariera muzyczna Gingera Bakera jest nieszablonowa. Naukę gry rozpoczynał na trąbce,  studiował także teorię muzyki.  Zauroczony bluesem oraz rock’n’rollem zakładał w szkole różne,  najczęściej efemeryczne zespoły. Od czasu do czasu zapraszany był także do zespołów jazzowych ( głównie dixielandowych). Przełomowym dla młodego perkusisty było spotkanie z innymi koryfeuszami bluesa,  jazzu i rocka : spotkanie to przesądziło nie tylko o historii brytyjskiego rocka,  ale także wyznaczyło koleje życia i kariery dla wielu wybitnych,  artystycznych indywidualności. W kręgu tym,  oprócz Bakera,  znaleźli się m. in.  John Mayall,  Jack Bruce,  Alexis Korner, Graham Bond, Eric Clapton.

Początkowo Ginger Baker wraz z basistą Jack’em Bruce’m grali w zespołach A.  Kornera i G.  Bonda ( we wczesnych latach 60-tych). Po kilku sezonach praktykowania u „mistrza Kornera” trójka muzyków postanawia założyć autorskie ( podlegające stylistyce bluesa,  jazzu i rocka)  trio. Tak w 1966 roku  perkusista Ginger Baker, basista Jack Bruce oraz gitarzysta Eric Clapton zakładają trio Cream,  przez wiele lat jeden z najważniejszych zespołów w historii rocka. I choć jazzu w Cream było najmniej,  jednak zarówno Baker jak i Bruce po latach zgodnie oświadczą, że był to dla nich pierwszy zespół jazzowy. Muzycy ci podporządkują swe kariery później muzyce jazzowej. Ale wraz z rozpadem  Cream,   Baker razem z Claptonem weszli w skład nowo powstałej grupy Blind Faith.  Potem Baker zdecydowany iść już wyraźniej w kierunku jazzu prowadził  autorski zespół Air Force ( w skład którego wchodził saksofonista tenorowy Harold McNair i perkusista Phil Seamen).  Brak specjalnych sukcesów sprowokował Bakera do wyjazdu z Europy; od początku lat 70-tych mieszka w Nigerii,  gdzie pracuje we własnym studio nagrań,  koncertuje i nagrywa z muzykami afrykańskimi (np.  z Fela Kuti i grupą Salt).  Po powrocie do Anglii zrezygnował z prowadzenia własnej grupy i skoncentrował się na współpracy z innymi liderami.  Dopiero w latach 90-tych Baker ponownie i z dużym sukcesem powrócił na jazzową estradę: był liderem trio z  gitarzystą Billem Frisellem i  basistą Charliem Hadenem,  sporo nagrywał i koncertował. W kręgu muzyków, których zainteresował swoim jazzem byli  m. in. : Bill Laswell, Nana Vasconcelos,  Jonas Hellborg, Sonny Sharrock, Peter Brotzmann, James Carter…

Dionizy Piątkowski