„Duos” – nowy album Ignacego Wiśniewskiego zrealizowany został w towarzystwie czterech wybitnych artystów, poruszających się w różnorodnej stylistyce szeroko rozumianej muzyki improwizowanej. Charyzmatyczny saksofonista Mikołaj Trzaska, kojarzony ze sceną yassową i awangardową, wokalista Marcin Januszkiewicz, wszechstronny kontrabasista Olo Walicki i perkusista Michał Bryndal – który w niezwykle energetyczny sposób łączy jazz, pop i world music. Powstała sesja przywołująca najlepsze, improwizowane projekty, ale pozostająca w niezwykłym, relatywnym układzie kompozycji oraz improwizacji. Każdy z tych duetów jest zatem inny, ciekawy, mocny emocjonalnie i budujący nastrojem i brzmieniem wartości artystycznie uniwersalne. To ważna płyta dla każdego z muzyków tego projektu: pozornie przewidywalna, ale konsekwentnie niezwykle kreatywna. „Od początku przyświecała mi myśl, aby zbliżyć się do abstrakcyjnego pojmowania muzyki, a swobodna improwizacja okazała się wymarzoną drogą do osiągnięcia tego celu – wyjaśnia genezę sesji Ignacy Wiśniewski. Bardzo ważne było dla mnie również wyjście poza algorytmy, które otaczają nas ze wszystkich stron. Nagranie płyty z moimi idolami, czyli Olo, Mikołajem, Marcinem i Michałem, wzniosły ten projekt na wysokość szczytów Kilimandżaro. Podobnie jak ta góra składa się z kilku wulkanów, tak ten album jest jednym wielkim masywem o pięciu kraterach, które tylko czekają na wybuch”.
Ignacy Wiśniewski to pianista, aranżer, kompozytor, absolwent klasy fortepianu klasycznego prof. Katarzyny Popowej-Zydroń i fortepianu jazzowego prof. Włodzimierza Nahornego w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Jest kompozytorem muzyki do spektakli teatralnych i filmów dokumentalnych. Współpracuje z aktorami dramatycznymi i musicalowymi współtworząc recitale piosenki aktorskiej. Jest współzałożycielem kwartetu jazzowego Almost Jazz Group, z którym nagrał ciekawe płyty ( „ Almost Jazz Group & Akordina” , „Na Kaszebach” oraz „ Fade Out”). Almost Jazz Group łącząc w sobie elementy rozmaitych stylistyk muzycznych wypracował własne niepowtarzalne brzmienie. Znakomitym debiutem fonograficznym formacji okazał się album„ Almost Jazz Group & Akordina”, którego repertuar wypełniły autorskie kompozycje oraz ciekawe transkrypcje standardów (m.in. Billa Evansa, Richarda Beiracha, Charliego Hadena i Henry’ego Manciniego). Na „Fade Out” są już kompozycje każdego z muzyków, tworzące zaskakujące, ciekawe brzmienia i artystyczne koncepcje ze szczególnym uwzględnieniem instrumentarium formacji, w którym dominujący tandem akordeonu z fortepianem, wspierany jest typową jazzową sekcją rytmiczną. Ignacy Wiśniewski jest także muzykiem kwartetu Milonga Baltica specjalizującego się w wykonywaniu tradycyjnego tanga argentyńskiego a z The Sound Project realizuje pomysły z muzykami trójmiejskiej sceny alternatywnej współtworząc projekty awangardowe z improwizowaną muzyką współczesną. Z własnym trio nagrał dwie autorskie płyty „Kantata Jazzowa” (2018) oraz „Jazz Shirim” (2016), która otrzymała miano Debiutu Jazzowego Roku 2016.
Nowy projekt „Duos” to połączenie czterech niezależnych duetów z muzykami poruszającymi się w różnych stylistykach. Pianista odsłania swoje kompozycje łącząc je z wielką innowacyjnością swoich muzycznych partnerów. Być może impulsem realizacji takiego, artystycznego zadania była wcześniejsza kilkuletnia współpraca z Mikołajem Trzaską zainicjowała pomysł zrobienia całego albumu złożonego z kooperacji, z różnymi improwizującymi muzykami. „Duet od początku wydawał się formą najbardziej odważną a zarazem najmniej formalną, dającą nieograniczone możliwości podążania za pomysłami partnera – wyjaśnia Ignacy Wiśniewski. Wymagał odpowiedzialności za każdą obraną w trakcie improwizacji ścieżkę a równocześnie w najczystszy sposób definiował wspólnie stworzone utwory. Spotkanie z tak twórczymi indywidualnościami to każdorazowo odkrywanie swoich kompozycji na nowo. Inspiracją w tych kompozycjach jest za każdym razem abstrakcyjna myśl dlatego nadane tytuły są tylko jedną z możliwych interpretacji tych utworów. W dzisiejszych czasach gdy każdy element życia ma swój algorytm to właśnie improwizacja pozostaje ostatnim bastionem do którego nie mają wstępu maszyny, ostatnim miejscem gdzie całkowicie dominuje ludzka myśl i emocja”.
