Pogodny, przemyślany jazz wraz z ciekawymi i karkołomnymi improwizacjami, doskonalą harmonią oraz dopracowanym brzmieniem to atrybuty artystycznej prezentacji francuskiego Impérial Quartet. Jeśli do tego dodać oczywiste nawiązanie do tradycji Południa USA, nastrojów Nowego Orleanu  oraz ludycznego cajun i zydeco to jawi się niezwykle ciekawy obraz skrywający nie tyle tradycyjny jazz, ale niezwykłe, nowoczesne brzmienie budowane doskonała techniką i podejściem do jazzowej tradycji, Czterech muzyków (Damien Sabatier – saksofon altowy i sopranino, tenorzysta Gérald Chevillon, basista Joachim Florent oraz  perkusista Antonin Leymarie ) stworzyli w 2010 zespół, którego muzykę obudowano wokół rytmów akustycznego i elektrycznego basu oraz perkusji, wzbogacając melodyką kreatywnych saksofonistów. Zainspirowani zarówno tradycyjnym jazzem, transową muzyką i napędową  siłą rocka stworzyli jakiś nieokreślony zestaw organicznego materiału z energetycznie rytmicznym centrum dla eterycznych melodii i szybującego liryzmu. Bębny Antonina Leymarie wydają się zawierać całą rytmiczną moc i niuanse tygla muzyki afroamerykańskiej, Joachim Florent nieustannie odkrywa subtelności kontrabasu, aby doskonalić złożoną konstrukcję rytmu, saksofoniści Damien Sabatier i Gérald Chevillon dopełniają się melodyjną energią czyniąc z duetu potężną siłę godną wysokooktanowej orkiestry dętej. Zainspirowany  podróżą w muzyczne rejony Luizjany oraz Mississippi, Impérial Quartet dokonuje stylistycznej wolty, poddając się melodyjnym inspiracjom, które odbija muzycznym, nowoczesnym echem.

All Indians” to czwarty album francuskiego kwartetu. Po ”Grand Carnaval”, “Slim Fat” oraz “Imperial 4tet” jest to sesja niezwykle konsekwentna i stylistycznie składna. Sporo w niej odniesień do popularnych melodii ( od dowcipnego „Iko,Iko” po marszowe brzmienie Tremé i French Quarter). Ale nie jest to album nowoorleański ! To razcej niezwykle ciekawy zestaw pomysłów na nowe odczytanie tradycji, na momentami zabawny pastisz i muzyczny żart ( „Zydeco Blues”, „Rouge Baton”, „Aie Coco”), ale wszystko czynione z ogromnym poszanowaniem tradycji i powiązaniem jej z nowoczesnymi, współczesnymi artystycznymi oczekiwaniami.

Dionizy Piątkowski