Przełom roku jest, także dla jazzu, czasem podsumowań, rankingów, ankiet i nagród. Już po raz czterdziesty piąty International Academy of Jazz Hall Of Fame uniwersytetu w Pittsburgu w USA przyznało prestiżową nagrodę „Jazz Hall Of Fame„. Elitarne wyróżnienie „Jazz Hall Of Fame” przyznawane jest tylko niekwestionowanym artystom w dwóch kategoriach: artysta aktywnie uprawiający muzykę oraz legenda jazzu.W tym roku laureatami zostali wybitny kontrabasista Reggie Workman oraz legendarna pianistka Alice Coltrane.
W pracach jury udział biorą ( lub brali ) m.in. krytycy amerykańscy Ira Gitler, Gene Lees oraz Dan Morgenstern, niemiecki znawca jazzu Joachim E.Berendt, wydawca Billboardu Mike Hennessey, szef Down Beatu Chuck Suber, pianista MJQ John Lewis. Mam zaszczyt reprezentować polskie środowisko jazzowe. Uczestniczę w pracach jury od 1977 roku ,choć pomysł by taką nagrodę przyznawać zrodził się kilka lat wcześniej. Bezpośrednim powodem była „siostrzana” nagroda „ Rock’ n’ roll Hall of Fame ” przyznawana najwybitniejszym twórcom szeroko rozumianej muzyki rockowej. Instytut Jazzu Uniwersytetu w amerykańskim Pittsburgu początkowo stworzył muzealna salę pamięci, w której gromadzono przedmiot należące do najwybitniejszych jazzu. Potem okazało się, że takich miejsc muzealnych jest w całych Stanach zbyt wiele, więc by nadać pomysłowi odpowiednią rangę, Nathan Davis – wybitny trębacz oraz innowator jazzu , zebrał grupę autorytetów jazzu, by to wiarygodne gremium każdego roku nagradzało dwóch najwybitniejszych twórców muzyki jazzowej.
Obrady międzynarodowego jury są okazją kilkudniowej sesji naukowej, publikacją dorocznego Pitt Jazz Review, koncertów z udziałem najwybitniejszych muzyków . Ubiegłorocznymi laureatami byli saksofonista Wayne Shorter oraz twórca ragtime’u, pianista Jelly Roll Morton. Warto odnotować, że to prestiżowe wyróżnienie odebrali wcześniej m.in. Louis Armstrong i Duke Ellington ( 1978), Billie Holiday i Charlie Parker ( 1979), Erroll Garner i Thelonious Monk ( 1980), John Coltrane i Dizzy Gillespie ( 1981), Roy Eldridge i Lester Young ( 1982), Miles Davis i Coleman Hawkins ( 1983), Stan Getz i Sarah Vaughan (1990), Ella Fitzgerald i Benny Goodman ( 1992), Toots Thielemans i Nat King Cole (2002), Ornette Coleman i Elvin Jones ( 2004), Teddy Wilson i Dave Brubeck ( 2008) oraz jako jedyny w dwóch kategoriach ( w 2007 roku) Joe Zawinul.