Mari Boine mieszka na dalekiej północy Norwegii, krainie ludu Saami. Jej specyficzna muzyka jest wyjątkowa i trudna do jednoznacznego zaszufladkowania. Może dlatego że wyrosła w tradycji „ egzotycznego „ dla Europejczyków śpiewu . Może też dlatego, że jej muzyka zaciera granice między muzyką świata, folkiem, jazzem czy rockiem. Jak sama mówi : „ nigdy nie widziała przed sobą celu ostatecznego swoich działań, raczej była zainteresowana ciągłym podróżowaniem i artystycznym poszukiwaniem”. O tym, że muzyka artystki pełna jest szamańskich odniesień, nie trzeba przekonywać – jej wyjątkowy klimat ma moc przenoszenia słuchaczy w inną rzeczywistość. Uwagę przyciąga niespotykana barwa głosu Mari Boine, który z jednej strony może być cichy i delikatny, ale też mocny i bardzo krzykliwy, melancholijny i swingujący ale także balladowy i folkowo drapieżny.
Jej najnowszy album „ See The Woman ” jest pierwszym ( w przebogatej dyskografii artystki), w którym Mari Boine śpiewa wyłącznie po angielsku. Norweska wokalistka Mari Boine – teraz uzbrojona w oręże międzynarodowego tekstu – przepięknie łączy elementy muzyki popularnej, jazzowej i ludowej, w niepowtarzalny sposób inicjując mariaż współczesnej muzyki rozrywkowej z autentyczną, etniczną tradycją swoich narodów. To może być przełomowa płyta w karierze charyzmatycznej artystki !
Mari Boine jest dzisiaj jedną z najwybitniejszych postaci „ world music ” oraz najbardziej znaną i podziwianą artystką na scenie muzycznej swego regionu. Wywodząca się z żyjącego na północy Norwegii ludu Saami wokalistka to jedna z największych osobowości na światowej scenie muzyki etnicznej. Śpiew w swoim ojczystym języku przeplata z tradycyjną formą szamańskiego gardłowego zaśpiewu zwanego joik. To właśnie joik sprawia, że śpiew Mari Boine zyskuje niemal hipnotyczną moc, a jej koncerty odbiera się niczym muzyczny rytuał . Muzyka towarzyszącego jej jazz-rockowego zespołu nie tłumi wrażenia rytualności, ale podkreśla dodatkowo niezwykłą siłę i skalę głosu tej muzycznej szamanki. Muzyka Mari Boine ma moc przenoszenia słuchaczy w inną rzeczywistość. Sama przyznaje, że wierzy w duchy i bogów poszczególnych żywiołów przyrody. Według niej najwyższą mocą jest słońce, a poprzez trans – także muzyczny – może szukać pomocy, jeśli jej potrzebuje. Jej muzyka inspirowana jest folklorem lapońskim, ale łączy w sobie jednocześnie takie gatunki, jak jazz czy rock. „Szamańskiego” charakteru dodaje jej joik, styl w którym śpiewa artystka. To niejako wyrażenie tożsamości, przynależności do swojego narodu, ale też istotny środek, który może przenieść ją do innych stanów świadomości. Poprzez swoją muzykę i miejsce zamieszkania – dalekie od zgiełku współczesnych, zindustrializowanych metropolii – chce zwrócić uwagę na zanieczyszczanie środowiska i wszystkie elementy, które zakłócają symbiozę człowieka z naturą. To jeden z tematów nieustannie przewijających się w jej piosenkach. Kolejny to przywiązanie do ludu Saamów, ciągle dyskryminowanego – efektem czego są protest songi, które pojawiały się głównie na pierwszych albumach Mari Boine. Od ponad dwóch dekad pełni nieoficjalną rolę ambasadorki ludności saamskiej, zamieszkującej daleką północ Skandynawii. Artystka, oprócz komponowania, jest także poetką, żyjącą w harmonii z naturą. Album „ See The Woman „ jest wspaniałym połączeniem melancholijnego, folkowego i subtelnego popu z niezwykle interesującą, wysmakowaną poezją. „Niektóre melodie zrywam z drzew jak owoce „ podsumowuje Mari Boine.
