Dzisiaj już nikt nie ma wątpliwości, co znaczy „scandinavian touch of jazz”. To już nie tylko światowe kariery i jazz Jana Garbarka, Terje Rypdala i Arilda Andersona, popularność Rebekki Bakken i Mari Boine, ale także plejada skandynawskich pianistów, którzy – jakby na nowo- wyznaczyli ramy dzisiejszego, nowoczesnego jazzu. Sukcesy muzyki Esbjörna Svenssona , Bugge Wesseltofta, Torda Gustavsena, Emila Lundqvista, Iiro Rantali, Ketila Bjørnstada, Kari Ikonena oraz Espena Eriksena są oczywiste. Także rozległa dyskografia najwspanialszych albumów dzisiejszego jazzu znaczona jest nagraniami skandynawskich pianistów oraz ich zespołów. Jest także nawiązaniem do tej szczególnej, artystycznej estetyki, którą wyznaczają nagrania np. dla słynnej ECM Records oraz zestaw wybitnych albumów, jakie skandynawscy muzycy realizują dla Losen Records.
Norweski pianista Espen Eriksen błyskawicznie dołączył do elity skandynawskiego jazzu i stał się sensacją Molde International Jazz Festival, Oslo Jazzfestival, Vossajazz Norway, Jazz Province Festival w Rosji, słynnego Penang Jazz Festival Malaysia oraz licznych koncertów w Europie. Pianista pojawiał się głównie w solowych projektach lub uczestniczył w koncertach równie popularnych, skandynawskich artystów ; z Christiną Bjordal zrealizował jej debiutancki album dla Universal Music, grał na organach w popowej formacji Briskeby, był pianistą w zespołach Bendika Hofsetha, Haftora Medbøe, Auduna Erliena, Eivinda Aarseta, Thomasa Strønena, Gunnara Halle, Matsa Eilertsena i Jarle Vespestada. Dyskografia Espena Eriksena obejmuje przede wszystkim te, realizowane w autorskim Espen Eriksen Trio („You Had Me At Goodbye”, „What Took You So Long”, „Never Ending January”) ale także w eksperymentalnym trio Haftor Medbøe ( gitara), Espen Eriksen ( fortepian i harmonium) i Gunnar Halle (trąbka) oraz album „Perfectly Unhappy” nagrany wraz z saksofonistą Andy’m Sheppardem.
