Regina Carter – córka przedszkolanki i pracownika fabryki Forda, najmłodszy – dwunastoletni – muzyk słynnej Detroit Civic Symphony Orchestra. Jako szesnastolatka usłyszała na koncercie legendarnego francuskiego skrzypka Stephana Grappellego. I wtedy postanowiła, że będzie grać jazz. Studiowała muzykę w New England Conservatory of Music oraz Oakland University w Michigan. Występowała z popularnym żeńskim kwartetem Straight Ahead, a w 1994 roku nawiązała współpracę z liderami modnego wówczas ruchu New Black Music. Przełom nastąpił cztery lata później, kiedy oficynie Verve Records zaproponowało jej kontrakt płytowy. Pierwsze albumy „Rhythms of the Heart” i „Motor City Moments” podbiły serca publiczności i zwróciły uwagę traktujących ją do tej pory z dystansem krytyków. Kolejny album – zrealizowany wspólnie z pianistą Kenny’m Barronem „Freefall” nominowany był Grammy Awards. Regina Carter zapraszana była odtąd nie tylko na największe festiwale, ale też do współpracy z gigantami jazzu, wśród których znaleźli się m.in. Cassandra Wilson czy Wynton Marsalis. Otrzymała – nazywane grantem dla geniuszy – stypendium twórcze Fundacji MacArthura a jej album „Reverse Thread” nominowany był do nagrody Grammy. Jest od lat liderem prestiżowej klasyfikacji Down Beat Critics Poll w kategorii „ najlepszy skrzypek jazzu”.
