„ Swinging Young Scott “ to album, jaki saksofonista Scott Hamilton nagrał w 1977 roku ( w autorskim kwintecie : Warren Vache – trąbka, John Bunch – fortepian, Michael Moore – kontrabas i Butch Miles – perkusja). Choć tytuł płyty wskazywać może, że jest to “swingujacy młody Scott”, to jest to jednak nagranie doświadczonego i wybitnego saksofonisty, który już jako nastolatek wybrał saksofon tenorowy. A za źródło wiedzy o grze na tym instrumencie posłużyły mu głównie płyty z kolekcji ojca, które nagrali muzycy popularni w latach 30-tych i 40-tych, stąd „młody Scott” fascynował się stylistyką np. Bena Webstera. Publiczność przeświadczona, że styl ten odszedł już w zapomnienie, zaś wykonawcy przeszli na emeryturę, przyjęła młodego ‘websterowskiego’ saksofonistę entuzjastycznie.
Scott Hamilton pracował głównie w Nowym Jorku, grająć często wraz z trębaczem Warrenem Vache. Pod koniec lat 70-tych sukcesy Hamiltona sprawiły, że był często zapraszany przez innych, wybitnych muzyków oraz pojawiał się na największych festiwalach, w prestiżowych salach koncertowych i klubach, zarówno w USA, jak i w Europie. Przez ponad dekadę dzielił zycie koncertowe oraz uzależnienia, by na początku lat 80-tych przezwyciężyć nałogi i wracić do „manierycznej gry Webstera”. Większość swych płyt i koncertów Hamilton nagrał pod własnym nazwiskiem, ale często pojawiał się także jako sideman w zespołach Benny’ego Goodmana, Woody’ego Hermana, Warrena Vache, Johna Buncha i Billa Berry’ego. Zagrał także u boku Ruby’ego Braffa, nagrał z Charliem Byrdem „It’s A Wonderful World” a na albumach „Back To Back” i „Scott’s Buddy” wystąpił w duecie z weteranem saksofonu tenorowego Buddy’m Tate’em. Jego dyskografia obejmuje znakomite albumy „The Swinging Young Scott Hamilton”, “Scott Hamilton Is A Good Wind”, “Live At Concord’ 77”, “Scott Hamilton 2”, “Body And Soul”, “Scott’s New Band In New York City’1978”,“For Duke”( z Bill’em Berry’m), “The Grand Appearance”, “Skyscrapers”, “Tenorshoes”, “Apples And Oranges”, “Tour De Force” (z B. Tate’m, Ale’m Cohn’em), “Close Up”, “In Concert’1983”, “The Second Set”, “The Right Time”, “The Newport Jazz Festival All-Stars’ 1984”, “A First”, “Major League”, “ It’s A Wonderful World”, “Scott Hamilton Plays Ballads”, “ At Last” (z Gene’m Harrisem), “Radio City”, “Race Point”, “ Groovin’ High”, “With Strings”, “ East Of The Sun”, “Live At Brecon Jazz Festival’1994”, “Organic Duke”, “After Hours”, a nawet świąteczny album “Scott Hamilton With Strings: Christmas Love Songs”). Swą popularność utrzymał przez całe dekady i nadal cieszy się uznaniem wśród słuchaczy i krytyków. Jest także aktywny jako lider i główny solista w zespołach typu all-stars, np. Newport Jazz Festival All-Stars lub Concord Superband.
