Wydawać by się mogło, że o pozycji artysty często  świadczy dostojny wiek oraz wieloletni dorobek twórczy. I tak jest z pewnością z Wojciechem Karolakiem, dzisiaj jednym z najważniejszych muzyków jazzowych, który obok Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Zbigniewa Namysłowskiego, stanowi nasz, rodzimy Panteon Sław. Ale Wojciech Karolak nigdy nie zabiegał o gwiazdorstwo i uwielbienie dla swojej muzyki. Przeciwnie, skromność i niezwykła osobowość sprawiały, że przez dekady – mimo ogromnej aktywności artystycznej – zawsze był indywidualistą krążącym wokół muzyki, a jazzu szczególnie. Grał i gra z wszystkimi: z Janem Ptaszynem  Wróblewskim  stworzył jeden z ważniejszych zespołów polskiego jazzu, kwartet Mainstream; pojawiał się w zespołach Janusza Muniaka, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Szukalskiego, Jarosława Śmietany, Piotra Barona, w Studio Jazzowym Polskiego Radia oraz  SPPT Chałturnik. Jako doskonały instrumentalista  towarzyszył często gwiazdom jazzu  występującym na Jazz Jamboree, ale najlepiej czuje się w autorskich, małych zespołach. Jako pianista, organista-hammondzista a także doskonały kompozytor i aranżer jest mistrzem nastroju i bohaterem najciekawszych albumów i koncertów. Choć unika „szufladkowania” i często tworzy także utwory rozrywkowe, muzykę do filmów, spektakli teatralnych i baletowych, jest także autorem ważnych kompozycji jazzowych  oraz  piosenek.

Dyskografia Wojciecha Karolaka obejmuje kilkadziesiąt doskonałych albumów, z których najważniejsze to m.in.  „All Stars Swingtet”, „ Jazz Believers:, Kwartet Andrzeja Kurylewicza”, „Don Ellis at Jazz Jamboree’62”, „Luis Hjulmand at Jazz Jamboree’62”, „The Karolak Trio”, „Cecily Fords: Jerzy Milian: Jazz Jamboree’64”, „ Annie Ross at  Jazz Jamboree’65”, „ Jazz Jamboree’65”, „Easy”,, ,Atma”( z Michałem Urbaniakiem),  „Time Killers”, „Polish Jazz Quartet/Mainstream-Aquarium Live”, „Mainstream & Kisa Magnusson”, „SPPT Chałturnik- Kto tak pięknie gra”, „Grand Standard Orchestra”,”Follow Namysłowski (ze Zbigniewem Namysłowskim),” Kujaviak Goes Funky” ( ze Zbigniewem Namysłowskim), „Wiesław Peregorólka Big Band”, „Ballads And Other Songs” (z Jarosławem Śmietaną), „Blublula” ( ze Stanisławem Sojką), „Phone Consultations” (z Jarosławem Śmietaną), „Songs And Other Ballads” (z  Jarosławem Śmietaną), „La Boheme” (z Piotrem Baronem),

Wojciech Karolak  (28.05.1939-23.06.2021) dał się poznać głównie jako pianista, organista, saksofonista a także jako ciekawy i kreatywny kompozytor i aranżer. Jest absolwentem klasy fortepianu Liceum Muzycznego w Krakowie. Później studiował na wydziale teorii PWSM w Krakowie. W 1956 roku utworzył zespół dixielandowy, w którym grał jako pianista. W 1958 roku był już jednak saksofonistą zespołu Jazz Believers. W następnych latach (1959-60) grał z zespołem The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego. Jednocześnie grał na fortepianie w zespołach Andrzeja Kurylewicza i Jerzego Matuszkiewicza. Po krótkim okresie kierowania własnym trio (1962), grał w latach 1963-66 z zespołem Jana Ptaszyna Wróblewskiego – Polish Jazz Quartet. Przez kilka lat (1966-73) przebywał w Skandynawii, gdzie grał w różnych (szwedzkich i w międzynarodowych) zespołach. Szczególnie ważna w tym czasie była współpraca z Michałem Urbaniakiem, z którym koncertował w Europie i w USA. Po powrocie do kraju założył wraz z Janem Ptaszynem  Wróblewskim jeden z ważniejszych zespołów polskiego jazzu, kwartet Mainstream (Czesław Bartkowski – perkusja, Marek Bliziński  – gitara, Wojciech Karolak – organy i fortepian, Jan Ptaszyn Wróblewski – saksofon). W 1973 roku zarejestrowali pierwsze utwory, które zebrano potem na płycie „Mainstream”. Kwartet  cieszył się ogromnym uznaniem i popularnością : wiele koncertował za granicą, występował na koncertach klubowych w kraju oraz, w latach 1975-77, na  Jazz Jamboree i  Jazzie  nad Odrą.  Z zespołem współpracowały   także wokalistki: Ewa Bem i Kisa Magnusson; dokonywali nagrań z orkiestrą symfoniczną a sam Wojciech Karolak stał się  poszukiwanym i modnym muzykiem; poza autorskimi projektami pojawiał się w zespołach Janusza Muniaka, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Szukalskiego, w Studio Jazzowym Polskiego Radia oraz  happy-jazzową grupą SPPT Chałturnik. Jako doskonały instrumentalista  towarzyszył często gwiazdom jazzu  występującym na Jazz Jamboree.

W 1979 roku postanowił ograniczyć koncerty i poświęcić się kompozycji. Powstały wówczas popularne piosenki rozrywkowe i kabaretowe, pisane najczęściej do tekstów żony – Marii Czubaszek. W 1984 roku założył trio z saksofonistą Tomaszem Szukalskim i perkusistą  Czesławem Bartkowskim nagrało brawurowy album „Time Killers” ( wg Jazz Forum najlepszą polską płytę jazzową lat 80-tych). Obok piosenek, utworów jazzowych  Wojciech Karolak pisze także większe formy (suity „Od początku przez środek do końca”, „Uwertura makabryczna – Zamczysko w Otranto”), musical „Dracula”, muzykę filmową („Konopielka”, „Przyłbice i kaptury”), muzykę do filmów krótkometrażowych i baletowych ( „Filip z Konopii”, „ Maria Luisa” i „Układ”), muzykę do spektakli teatralnych („Dekameron”, „Ubu Król”), licznych tematów jazzowych („Good Times, But Times”, „Seven For Five”, „Movin’ South”, „Easy”), piosenek ( „Ballada o spełnionych dniach”, „Każdy as bierze raz”, „Krótki metraż”, „Miłość jest jak niedziela”, „Wyszłam za mąż zaraz wracam”).

Dionizy Piątkowski