Zbigniew Wrombel jest perfekcyjnym basistą grającym chyba na wszystkich instrumentach basowych, lubi  nowoczesny jazz akustyczny i elektryczny zabarwiony odcieniami rhythm’ n’ bluesa, funky i muzyki latynoskiej. Prowadzi swoje własne zespoły , koncertuje i nagrywa  z muzykami jazzowymi i  rozrywkowymi. Jak zatem pogodzić nagranie płyty, która mogłaby być kwintesencją jego muzyki, jego pomysłów i artystycznych aspiracji. Pretekstów by powstał taki album ( a pewnie i cały zestaw) jest zbyt wiele.

Zbigniew Wrombel jest weteranem „nowego jazzu” w Poznaniu. Współtworzył  wraz z Krzesimirem Dębskim, Bogdanem Jarmołowiczem i  Krzysztofem Przybyłowiczem  grupę Warszat, potem przemianowaną na String Connection. Jako muzyk studyjny nagrał setki utworów dla radia, telewizji, teatru, filmu; współpracował z orkiestrami krajowymi i zagranicznymi. Koncertuje i nagrywa zarówno z muzykami rozrywkowymi, jak i  z jazzmanami. Jego wszechstronne zainteresowania muzyczne sprawiają, że porusza się swobodnie i chętnie po różnych obszarach stylistycznych. Preferuje nowoczesny jazz akustyczny i elektryczny zabarwiony odcieniami rhythm’ n’ bluesa, funku i muzyki latynoskiej. Prowadzi swoje własne zespoły jazzowe, najczęściej tria i kwartety.

Stąd może właśnie najwłaściwszym była jubileuszowa sesja Zbigniew Wrombel Quartet zrealizowana z wyśmienitym zespołem: pianistą Piotrem Wromblem, perkusistą Krzysztofem Szmańdą oraz saksofonistą Maciejem Kocińskim. Album „ Talking Bass- Live At The Blue Note”  jest zapisem koncertu, jaki odbył się w poznańskim klubie z okazji 18-nastki tego słynnego, jazzowego miejsca. Sporym zaskoczeniem słuchaczy koncertu ( a teraz pewnie i płyty) był perfekcyjny dobór kompozycji, gdzie lider przyporządkował nastrój koncertu do rangi  oraz nastroju wydarzenia. Zbigniew Wrombel jest przecież także doskonałym kompozytorem i to jego autorskie kompozycje ( „Minor Blues Op.1”, „ Talking Bass”, „szkic 2008”) wypełniły znaczną część koncertu. Zgrabnie wpisały się w klasykę jazzu: „Afro Blue” Mongo Santamaria, doskonałe rozegranie „ Badia/Boogie Woogie Waltz ” Joe Zawinula  ale także – wyczekiwany na bis –  niezwykle zgrabny, perfekcyjny i jazzowy „ Little Wing ” …Jimi’ego Hendrixa.

Album „Talking Bass” jest z jednej strony kolejnym, ważnym dokumentem polskiego jazzu, z drugiej najprzedniejszą wizytówką poznańskiego basisty i jego zespołu. Od subtelnych, jazzowych fraz po zawirowania rodem z fusion, od matematyczno-logicznej struktury po rozbuchaną, subtelnie kontrolowaną improwizację. Gra muzyków jest tutaj swoistym spoiwem pomysłów basisty, który – chcą nie chcąc- lideruje całemu projektowi. To oczywiste, że gra Zbigniewa Wrombla jest dzisiaj „trade mark’em” dobrego, przemyślanego jazzu i perfekcyjnej wirtuozerii instrumentalisty.

 

Dionizy Piątkowski