Prawdziwą „szkołą” gry jest dla każdego instrumentalisty umiejętność wpasowania się w precyzyjny reżim gry orkiestrowej. Dla muzyka jazzowego granie w big bandzie jest najlepszym i trudnym sposobem doskonalenia umiejętności technicznych, postrzegania kolektywnej gry, budowanie brzmienia jakie kreuje orkiestra oraz jej dyrygent. Jeśli się mylę, proszę posłuchać kultowych orkiestr ery swingu (od Duke’a Ellingtona,Woody’ego Hermana i Tommy’ego Dorsey’a po orkiestry Benny’ego Goodmana, Buddy Richa i Counta Basie’go), nowoczesnych brzmień big bandów Stana Kentona, Gila Evansa, Quincy Jonesa  czy  orkiestry Wyntona Marsalisa.

Dla młodych muzyków Wydziału Jazzu Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Nysie realizacja programu zagrania standardów amerykańskiej klasyki swingu stanowiło nie lada wyzwanie. Pod precyzyjnym przewodnictwem trębacza i kompozytora Piotra Schmidta i  studentów, absolwentów i wykładowców Wydziału Jazzu PANS  dokonano zgrabnej i ciekawej prezentacji realizując sesję i album  „Singing & Swinging”  z popularnymi hitami amerykańskiej muzyki.  Bohaterami albumu są wokaliści (Judyta Pisarczyk, Daniel Cebula-Orynicz, Kinga Hyra, Angelika Kaschuba i Kamil Klimek), trębacze (Paweł Siembieda, Łukasz Folwarczny, Roman Backovsky, Piotr Schmidt, Michał Kurda), saksofoniści (Angelika Kaschuba, Karol Czech, Jakub Krasoń, Marcin Trędowski, Franciszek Hajduk), puzoniści (Olof Knockenhauer, Szymon Klekowicki,  Florian Jendrosek, Filip Czank), pianiści (Przemysław Raminiak, Ireneusz Krosny, Paweł Ramilowski), gitarzyści (Jakub Mizeracki, Grzegorz Ciesielczyk), basiści (Roman Chraniuk, Arkady Ptak, Michał Woźniak) oraz perkusista Aleksander Burczyk. Nad całością czuwał  dyrygent Piotr Schmidt.  Poprawne, zgrabnie zagrane oraz zaprezentowane z werwą hity jazzu ( od „Come Fly With Me” i „In Mellow Tone” po słynne „I’ve Got You Under My Skin”) oddają doskonale wspaniały nastrój i zabawę sesji „Singing & Swinging”.

Dionizy Piątkowski