Oficyny fonograficzne prześcigają się w pomysłach, by w okresie Świąt i Nowego Roku przedstawić swoje  „season greetings” projekty. Zalewa nas zatem morze nagrań, które w ten jedyny czas, stają się komercyjnym, świątecznym produktem.  Nie uchronila się przed tym „procederem” także zacna i prestiżowa Deutsche Grammophon, która zaproponowała ciekawy zestaw „Winter Tales” – album związany z okresem Świąt Bożego Narodzenia, zawierający nagrania wybranych kompozytorów i wykonawców związanych z tą oficyną. Artyści zostali poproszeni o sięgnięcie do osobistych inspiracji związanych ze Świętami oraz do własnych wspomnień i doświadczeń związanych z dzieciństwem oraz miejscem pochodzenia.

Album otwiera „Wanting to Believe”  Rogera i Briana Eno – nowy utwór tego duetu i doskonałe preludium do muzyki kompozytorów, którzy zawarli swoje nagrania na płycie „Winter Tales”. A są wśród nich gwiazdy DG : Peter Gregson, Víkingur Ólafsson, Hania Rani i Dobrawa Czocher, Balmorhea, Mari Samuelsen, Ane Brun, Dustin O’Halloran i Bryan Senti, ABBOTT, Vanbur, Classical Sundays i Joep Beving. Klasyczna „O Holy Night” Adolphe Adama pociągała Rogera Eno bardziej, niż jego oryginalny tekst. Współpracując ze swoim bratem, kompozytorem i producentem Brianem Eno, stworzył „Wanting to Believe”, którego nowy, świecki tekst wciąż wyraża nadzieję na przyszłość, ale nadzieję, jak zauważa, „która wydaje się być w naszych rękach”. Szkocki wiolonczelista i kompozytor Peter Gregson wybrał „Taladh Chriosta” – kolędę śpiewaną tradycyjne podczas Wigilii przez wyspiarzy z odległego archipelagu Hebrydów Zewnętrznych. Świąteczna melodia przeniknęła do świadomości Gregsona, gdy był dzieckiem, teraz opracował ją na trzy głosy żeńskie, skrzypce solo, wiolonczelę i syntezator analogowy. Album „Winter Tales”. zawiera również dwa utwory inspirowane tradycją Islandii. Víkingur Ólafsson wnosi delikatne rockowe harmonie do swojej solowej, fortepianowej wersji kołysanki „Farðu að sofa fyrir mig”  ( w aranżacji Snorriego Sigfúsa Birgissona), którą opisuje jako „muzykę na zimową noc przy świecach, unoszącą się między światłem a cieniem, a w końcu znikającą we śnie”. Natomiast amerykański pianista i kompozytor Dustin O’Halloran oraz multiinstrumentalista Bryan Senti zainspirowali się starożytnym hymnem „Hvað flýgur mér í hjarta blítt”, tworząc „What Gently Flutters”, utwór o spokojnej prostocie i niezwykłym uroku. Pianistka Hania Rani i wiolonczelistka Dobrawa Czocher przejęły tradycyjną polską kolędę „Jezus malusieńki” i ubrały jej melodię w wielowarstwowe elektroniczne oraz instrumentalne brzmienia. Holenderski kompozytor ABBOTT również powrócił do ulubionego utworu z dzieciństwa, aranżując XIV-wieczną kolędę „Nu Zijt Wellekome” – piosenkę, którą uważa za wyrażającą szersze znaczenie Bożego Narodzenia, potrzebę „przywitania wszystkich” – na głosy, wiolonczelę solo i elektronikę. Balmorhea, czyli Teksańczycy Rob Lowe i Michael A. Muller, stworzyli instrumentalne opracowanie  „Coventry Carol” – pieśni, której początki sięgają XVI wieku. Rob Lowe znał ją od dzieciństwa: „Zawsze wydawało mi się, że jest to idealne połączenie ciepła i ciemności” wspomina. Natomiast brytyjski duet kompozytorski Vanbur – Jessica Jones i Tim Morrish wybrał klasykę XX wieku „Carol of the Bells” nadając jej eteryczny charakter z pojedynczą linią wokalną, zamiast zmasowanych głosów chóralnych. Norweska artystka Ane Brun wybrała również angielski tekst do swojej wersji XV-wiecznej niemieckiej piosenki „Es ist ein Ros’entsprungen”. Wyobraziła sobie „Lo, How a Rose E’er Blooming” śpiewane przez chór kościelny ale – jak wyjaśnia: „w duchu tych samotnych czasów sama nagrałam wszystkie głosy w małej przestrzeni studyjnej”. Mari Samuelsen opracowała „Mitt hjerte alltid vanker”  w wersji na skrzypce solo i zespół. Ta skandynawska piosenka bożonarodzeniowa przypomina jej posępny krajobraz Norwegii, światła widoczne w oddali wśród cichych, pokrytych śniegiem gór. „To utwór, który sprawia, że ​​czuję się bezpiecznie i spokojnie, i który jest dla mnie domem”. Kontynuując wątek wspomnień, kwartet smyczkowy Classical Sundays z Berlina wykonuje spokojną aranżację hymnu Chanukowego „Maoz Tzur”, tradycyjnie śpiewanego po zapaleniu menory podczas żydowskiego Święta Świateł. „Winter Tales”, muzyczne opowieści zimowe, kończą się spokojnie, opracowaniem „Sinfonii” z Oratorium Bożonarodzeniowego Johanna Sebastiana Bacha, dokonanym przez Joepa Bevinga. „Chciałem nadać delikatnemu utworowi Bacha nieziemski charakter, dodając warstwy syntezatora i szumu – mówi artysta. Mam nadzieję, że tą wersją udało mi się dodać coś do pięknej kompozycji Bacha. Praca nad nią była ogromną radością”.  Świąteczny album Deutsche Grammpohon zawiera dwanaście bardzo osobistych artystycznych odpowiedzi na to kreatywne zaproszenie producentów oficyny, a każda z nich dodaje element świeżości oraz aktualności do naszych własnych refleksji związanych z nadzieją na swoistą odnowę i zwycięstwo światła nad ciemnością.

Dionizy Piątkowski