Pianista-akordeonista Gil Goldstein kojarzony jest zazwyczaj jako doskonały instrumentalista i kompozytor o wszechstronnej muzycznej wiedzy i edukacji (dyplomy University of Maryland-1973, University of Miami –1974). Jego pierwszym instrumentem był akordeon, do którego często w swoich projektach powraca. Goldstein jest typowym muzykiem–sidemanem. Mimo ogromnej wiedzy oraz doskonałych twórczych możliwości stara się przede wszystkim eksponować je w układach formowanych przez innych muzyków. I choć sam nie stroni od autorskich nagrań i koncertów ( np. w ramach Zebra Coast Orchestra), to najlepiej eksponuje swój jazz współpracując z Patem Martino (1975-78), Lee Konitzem (1976-78), Ray’em Barretto (1982-84), Astrud Gillberto (1982-88),Stanem Getzem, Chetem Bakerem (1983), orkiestrą Gila Evansa (od 1983), Michaelem Franksem (1987-89), Jim’em Hallem (1988-90), Jamesem Moody’m ( od 1990). Grał wraz z Michałem Urbaniakiem w grupie Billy’ego Cobhama. Nie zaniedbując roli muzyka, wiele komponował i aranżował dla filmu i telewizji, produkował albumy ( np. Pata Metheny’ego „Question and Answer”, album Moniki Borzym „Girl Talk”). Aranżował muzykę dla artystów takich jak: Miles Davis, Quincy Jones, Sting, Bob Mintzer, Michael Brecker, Chris Botti, David Sanborn, Bobby McFerrin, Al Jarreau i The Manhattan Transfer. Realizował własne, doskonałe sesje i płyty (np. „Strange Fruit”, “First Instrumental”, “Give And Take”, “Soul To Jazz”, “ Stratus”, “All Across The City”, “Playing For Keeps”, “Infinite Love”,” Dialoques”, “Riddles” – z Bobem Berg’em, “Longing”- duet z Bobem Mintzerem, warszatowy “ Under Rousseau’s Moon”.
