Peter Erskine  uczęszczał na  słynne Stage Band Camps – warsztaty muzyczne prowadzone przez wybitnego lidera i kreatora progressive-jazzu  Stana Kentona. Po intensywnej nauce u wybitnego nauczyciela Alana Dawsona (  tego, który w swych pracach uwzględniał zarówno tradycję, jak i nowoczesne trendy muyzki) Peter Erskine dołączył ( na trzy lata) do orkiestry Stana Kentona. Podczas współpracy z Kentonem wyrobił sobie imponującą doskonałą markę i w 1976 roku, zarekomendowany przez Stana Kentona, dołączył do jazz-rockowej formacji Maynarda Fergusona. Przełomową dla perkusisty okazała się jednak współpraca, jaka podjął w legendarnej już dzisiaj formacji Joe Zawinula i Wayne’a Shortera – Weather Report. W grupie tej grał aż do początku lat 80-tych, realizując z zespołem kilka albumów oraz liczne trasy koncertowe. Po intensywnych sezonach z Weather Report perkusista pracował głównie jako muzyk studyjny i sesyjny, ale nie opuszczał też estrady współpracując m.in. z grupą Steps Ahead oraz z  zespołami Johna Abercrombie’go. Sam – bazując na doświadczeniu pracy z Weather Report – był liderem własnej jazz-rockowej grupy, do której zaprosił m.in. Michaela Breckera. To z tego okresu pochodzą najciekawsze albumy Petera Erskine’a, realizowane z elitą fusion i  jazz-rocka oraz dokumentujące także jego autorskie projekty ( “8:30”- z Weather Report, “Night Passage”- z Weather Report, ” Weather Report”, ” Peter Erskine”,Steps Ahead”, “ Current Events”- z Johnem Abercrombie, “Transition”, “Hands”-z Warrenem Bernhartem, “Motion Poet”- John Abercrombie/Marc Johnson/Peter Erskine, “ Big Theatre”, “ Sweet Soul”, “Star”- z Janem Garbarkiem, “Open Letter” -z Ralphem Townerem, “You Never Know”, “The Saxophone Featuring Two T’s”- z Bobem Mintzerem, “November”- z J.Abercrombie,  Marc’em Johnsonem, Johnem Surmanem, “Time Being” -z Johnem Taylorem, “From Kenton To Now “, “ As It Is”).

 Peter Erskine pojawia się na ponad 600 płytach ozdabiając swoja grą najwybitniejszych jazzu: od Weather Report, Steps Ahead, Joni Mitchell, Steely Dan, Diany Krall, Kenny’ego Wheelera, The Brecker Brothers, Yellowjackets  po Pat Metheny’ego, autorskie trio Abercrombie/Johnson /Erskine , Gary’ego Burtona, John Scofielda, Bass Desires Marc’a Johnsona, ale także w nagraniach Kate Bush, Elaine Elias, Queen Latifah i Lindy Ronstadt. Peter Erskine napisał sporo znakomitych utworów zaaranżowanych na większe składy  instrumentalne ( gł. dla  Vince’a Mendozy i utrwalonych przez jego orkiestry). Perfekcyjny bębniarz jest również producentem płyty „The Birthday Concert” z unikalnym koncertem big bandu Jaco Pastoriusa.

Peter Erskine dysponuje oszałamiającą technikę i dzięki sporej inwencji, przejrzystej rytmicznie, swingującej i zróżnicowanej dynamicznie grze należy do czołówki perkusistów współczesnego jazzu. W swojej oficynie Fuzzy Music realizuje autorskie projekty ( np. Behind Closed Doors”, “Juni”, “Live at Rocco”, “ Badlands”,” Cologne “ – z  Billem Dobbinsem i Johnem Goldsby’m, “The Lounge Art Ensemble: Music For Moderns”), które zjednują mu nowych, modern jazzowych entuzjastów. Najnowszy album tej znakomitej serii “Second Opinion” zrealizował wraz z brawurowym kwartetem ( saksofonistą Bobem Sheppardem, basistą Benjaminem Sheppardem, pianistą Johnem Beasley’m oraz perkusistą-producentem Peterem Erskine’m). Doskonałe kompozycje Petera Erskine’a (“Hipnotherapy”) , Johna Beasley’a ( “Eleven Eleven”, “Lida Rose”) oraz Boba Shepparda ( “Did It Have To Be You”, “Solar Steps”) łączą się zgrabnie z pięknymi interpretacjami standardów  Victora Younga ( “ Street of Dreams ”), Ann Ronell ( “ Willow Weep For Me”) a nawet przeboju Henry’ego Mancini’ego “ Dreamsville ”. Z warsztatowym kwartetem ( m.in. z Bobem Montzerem i Darkiem Oleszkiewiczem) realizuje project Standards nagrywając jazzowe wersje np. pzrebojów muzyki folmowej ( album „Movie Music”  z obejmujący klasyczne tematy i kompozycje amerykańskiego kina, takie jak „Przeminęło z wiatrem” – Maxa Steinera), „West Side Story” – Leonard Bernstein, „Dr. Kildare” – Jerry’ego Goldsmitha), a nawet slynną kolysankę z „Rosemary’s Baby” Krzysztofa Komedy.

Dionizy Piątkowski