Pianista Piotr Orzechowski (aka Pianohooligan) zrealizował sesję, w której swoim kreatywnym aspiracjom przeciwstawia standardowe postrzeganie konwencji jazzowego swingu. Improwizacja staje się naczelnym motywem dwuczęściowej suity, w której parytet jazzu oraz improwizacji miesza się z konsekwentną i ciekawą prezentacją. „Critique of Swing in Two Parts” to zarazem analityczne i pełne ciepła spojrzenie na zjawisko muzyczne, pozostające jednym z fundamentów twórczej myśli artysty. To swing, podstawa jazzu i nieodłącznym elemencie kultur pierwotnych. Wariacyjna forma dyptyku Piotra Orzechowskiego zadaje pytanie o rolę i nieuchwytną naturę swingu, kwestionując w pewnym sensie jego dotychczasowe, potoczne znaczenie.
Piotr Orzechowski – laureat prestiżowego Montreux Jazz Solo Piano Competition w 2011 roku oraz absolwent Berklee College of Music oraz Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. To bezkompromisowy dekonstruktor twórczości Krzysztofa Pendereckiego, artystyczny partner Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Sinfonii Varsovii oraz gwiazd światowego jazzu jak Randy Brecker, Avishai Cohen czy Carlos Zíngaro i wielkich osobowości muzyki elektronicznej– Adriana Utley’a z Portishead i Williama Basinskiego. Pianista i kompozytor koncentruje się jednak przede wszystkim na autorskiej twórczości solowej, która wymyka się prostym gatunkowym podziałom. Swoimi kreacjami artystycznymi prowokuje do pytań i redefiniuje szablony wyobrażeń o akcie twórczym i występie scenicznym. Pianohooligan posługuje się indywidualnym językiem muzycznym rozpiętym na granicy stylistyk, od macierzystej muzyki improwizowanej i klasycznej, po awangardę i muzykę elektroniczną. Jest autorem uznanych pionierskich przedsięwzięć takich, jak „Dziady” (na kwartet jazzowy z plejadą gigantów muzyki ambient), monumentalnego dzieła solowego „24 Preludes & Improvisations” (nawiązującego formą do sonorystyki J.S. Bacha) czy radykalnego „Experiment: Penderecki”- powstałego we współpracy z wybitnym kompozytorem, dającego skuteczny asumpt do artystycznego dialogu między światem jazzu i muzyki nowej.
Po wielu latach od pianistycznej trylogii wydawniczej dla Decca Classics („Experiment: Penderecki”, „15 Studies For The Oberek” i „24 Preludes & Improvisations”) Piotr Orzechowski przedstawia album „Critique of Swing in Two Parts” gdzie konsekwentnie kontynuuje oś unikatowych, „dźwiękowych manifestów” Pianohooligana oraz – tym razem – zaskakuje oszczędnością formy i bardzo osobistym, frapującym brzmieniem.
