Koncepcję albumu „Choro Berlim” i większość kompozycji przygotowała Rosy Morena Russa (Kateryna Ostrovska), niemiecko-ukraińskiej wokalistka i kompozytorka, założycielka Rodas Hamburguesas de Choro. Teraz w interpretacji muzyków z Rio de Janerio, Hamburga i Berlina przygotowano ujmujący, taneczny i przebojowy zestaw choros. Brzmienie bandolimu (odmiany mandoliny) wyczarował Luis Barcelos, który napisał również aranżacje do kilku melodii („Sagladinha” i „Matze, meu amigo”). Aranżacje przygotował Lucas Porto a cały projekt przygotował gitarzysta i inżynier dźwięku João Ferraz, który wyprodukował ten album i zarejestrował większość nagrań, miksów i masteringu. Mostem do wschodnioeuropejskiej tradycji muzycznej jest na płycie melancholijna piosenka „Rancho dos três pelicanos”, zaaranżowana i zagrana przez jednego z najlepszych niemieckich muzyków klezmerskich, Christiana Dawida.
Choro to pierwszy autentyczny brazylijski gatunek muzyczny, istniejący od końca XIX wieku. Jest to unikalna mieszanka europejskiej muzyki klasycznej i salonowej z rytmami afrykańskimi. Choro to także styl życia. Członkowie różnych społeczności odwiedzają się nawzajem, aby uczestniczyć w roda (jam sessions przy stole), co przyczynia się do intensywnej relacji towarzyskiej i kulturowej. Roda jest zazwyczaj wydarzeniem wysoce demokratycznym, w którym nie ma żadnej konkurencji. Czasami wielkie nazwiska grają z początkującymi, a wszyscy są traktowani równo. Prawdziwy chorão (gracz choro) idzie na roda nie po to, aby się popisywać, ale aby być częścią grupy. Chociaż w roda gra się głównie tradycyjny brazylijski repertuar, można również usłyszeć współczesne, także poza brazylijskie choros. Nie bez powodu choros rozpowszechniły się niema na każdym kontynencie.
