Po wielu latach popularny album Stanisława Sojki „ Blublula ” został wznowiony przez Polskie Nagrania w ekskluzywnej reedycji kultowej serii Polish Jazz. Reedycję przygotowano z niezwykłą starannością, autorem odświeżonego brzmienia jest wybitny reżyser dźwięku – Jacek Gawłowski. Płyty zostały wytłoczone  jako standardowe ( z niezwykle ciekawą okładką) oraz  także jako winylowe LP.

„ Blublula ” to jedna z najbardziej popularnych płyt w polskiego jazzu oraz karierze wokalisty. Otworzyła Staszkowi Sojce drogę na wielkie krajowe i zagraniczne sceny i na kilka lat określiła jego artystyczną tożsamość. Wraz z biegiem lat i kariery  S. Sojka nabrał własnego wyrazu i stylu, dziś jest faworytem dwóch pokoleń wiernej publiczności, a jego niezapomniane pieśni-hymny „Cud niepamięci”, „Tolerancja”, „Są na świecie rzeczy…”, czy „Tango Memento Vitae”, wciąż brzmią w ścieżce dźwiękowej czterech ostatnich dekad polskiej historii.

Stanisław Sojka – wokalista  jazzowy i piosenkarz, skrzypek, pianista, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów i poeta – ukończył Liceum Muzyczne (w klasie skrzypiec) oraz Wydział Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach. Początkowo uczył się gry na skrzypcach, śpiewał z ojcem w chórze kościelnym. W czasie studiów śpiewał z uczelnianym Big Bandem Puls, z którym dokonał pierwszych nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Jako wokalista zadebiutował w listopadzie 1978 roku recitalem muzyki bluesowej i gospel w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Rok później zdobył I nagrodę na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych i od tego momentu rozpoczęła się jego jazzowa kariera. Niebawem wystąpił na festiwalu Ost-West w Norymberdze  i festiwalu w Stambule, w 1983 roku wziął udział  (z własną grupą Friends) w Jazz Jamboree. Współpracował także z jazz-rockowymi grupami Extra Ball i Sun Ship, rockowym zespołem Svora (z którym wystąpił na festiwalu w Jarocinie), Big Bandem Katowice (Jazz Jamboree’81), triem Wojciecha Karolaka , grupą rockową Woo Boo Doo. W latach 1986-88 przebywał w zagranicą związany  kontraktem i zobowiązaniami  artystycznymi  z wytwórnią RCA Records. Od 1989 roku występuje i nagrywa solo, w duecie z gitarzystą Januszem Iwańskim oraz zespołem Kompania ( w skład której wchodzą m.in. muzycy zespołu Tie Break). Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, zrealizował teledyski i recitale telewizyjne. Jest kompozytorem muzyki do filmów krótkometrażowych „Cyrograf” , „Kilimanjaro”,  „Okruchy nadziei” . W latach 1983-88 zwyciężał w ankiecie czytelników „Jazz Forum” w kategorii wokalista roku. Zdobył także tytuł wokalisty jazzowego Europy 1982 i gwiazdy roku 1991 w ankiecie magazynu „Popcorn”.

„ Blublula” to druga płyta w dyskografii Stanisława Sojki, wówczas obiecującego 21-letniego wokalisty, studenta kompozycji i aranżacji na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, nagrany i wydany w 1981 roku jako nr 63 serii Polish Jazz. Płyta wyjątkowa, świetnie przyjęta, wybrano ją na jazzową płytę roku 1981, a wydano w kolosalnym, jak na płytę jazzową, nakładzie 100.000 egzemplarzy. Sojce towarzyszą na perkusji Czesław Bartkowski i na kontrabasie Zbigniew Wegehaupt, na fortepianie gra Wojciech Karolak.

Dionizy Piątkowski