Austriacki pianista David Helbock to artysta, który podążając samodzielnie wytyczoną ścieżką zaciera muzyczne granice zmieniając zgrabnie definicje dotyczące kompozycji oraz jazzowej improwizacji. Znakomity pianista i kompozytor wydał kilkanaście albumów i jest laureatem, prestiżowej austriackiej nagrody „Outstanding Artist Award“. Jest także laureatem wielu konkursów pianistycznych ( np. Jazzpianosolo Competition w Montreux), zwycięzcą konkursu New Generation w Staubingu i zdobywcą nagrody Podiumspreis Liechtenstein 2007.
David Helbock należy do pokolenia muzyków jazzowych, którzy zmierzają we własnych kierunkach, przesuwają granice, radykalnie zmieniają nasze rozumienie, czym jest stara i nowa muzyka, budują nowe kompozycje oraz improwizacje. Jednym z artystycznych wyzwań, jakie muzyk postawił przed sobą jest kompozytorski projekt „Personal Realbook” , w ramach którego przygotował płytę pisząc jeden utwór dziennie przez cały rok ( Helbocka zainspirował do tej pracy przykład brazylijskiego kompozytora i multiinstrumentalisty Hermeto Pascoala, który podobną pracę wykonał między 1996 a 1997 rokiem, przygotowując album „Calendario do Som”). Na swej debiutanckiej płycie „Into the Mystic” dla wytwórni ACT Music poddał jazzowej transkrypcji kompozycje zarówno Ludwiga van Beethovena, jak i Johna Williamsa. Jest jednym z najczęściej koncertujących austriackich muzyków jazzowych: występuje ze swoim trio, z autorskim David Helbock’s Random/ Control, daje solowe recitale, pojawia się jako solista w projektach innym muzyków ( np. na płycie „The Jazz Composers Orchestra – Update” słynnego kompozytora i trębacza Michaela Mantlera).
Najnowszy album „Tour D’Horizon” nagrał z flagowym trio David Helbock’s Random Control. Podtytuł wyjaśnia główny zamysł oraz repertuar płyty ( „From Brubeck To Zawinul„) i zawiera niezwykle ciekawe interpretacje standardów jazzu:„African Marketplace” – Dollara Branda, „Spain” – Chicka Corei, „In A Sentimental Mood”- Duke’a Ellingtona, “Mercy, Mercy, Mercy”- Joe Zawinula, „Blue In Green”- Milesa Davisa, „ Watermelon Man” – Herbie’go Hancocka, ” My Song” – Keith Jarretta, „Utviklingssang”- Carli Bley, „ Bolivia” – Cedara Waltona, przebojowe „Take Five”- Paula Desmonda/Dave’a Brubecka oraz „Seven Days Of Falling”– Esbjorna Svenssona i popularne Adagio z „ Concierto de Aranjuez” Joaquina Rodrigo. Jest zatem „Tour d’Horizon” specyficznym hołdem dla wielkich mistrzów, którzy przez lata towarzyszyli kreacji oraz edukacji pianisty oraz kształtowali jego styl i artystyczną wrażliwość. David Helbock niezwykle zgrabnie interpretuje słynne ( a często i popularne) tematy jazzowe dając muzyce nowy, oryginalny wymiar oraz budując – indywidualnym stylem gry, a także oryginalnymi aranżacjami – swoisty pomost pomiędzy tradycją a nowoczesnym postrzeganiem jazzowej klasyki. Pianista wzbogaca brzmienie trio (towarzyszą mu Andreas Broger – m.in. saksofony i klarnet oraz Johannes Bär – m.in. tuba i trąbka) subtelną elektroniką, co stanowi o nowatorskim potraktowaniu klasycznych standardów i budowaniu nowej, ciekawej stylistyki oraz unikalnego brzmienia.
