Amerykański klawiszowiec i kompozytor Doug Duffey oraz jego zespół BADD – prezentując z ogromnym zaangażowaniem oraz entuzjazmem stylistykę określaną zazwyczaj jako „bayou funk”, „swampadelic”, „bluesiana” lub szerokim terminem Delta Soul – są naturalnymi strażnikami artystycznej stylistyki północnej Luizjany Zainspirowani klasyką funku i soulu z lat 70-tych oraz rodzimym nowoorleańskim funkiem, Memphis Soul, R&B z Luizjany i bluesem z Delty Luizjany odświeżyli oraz na nowo zdefiniowali muzykę tego szczególnego regionu Ameryki. Najpełniej pokazują to na swoim najnowszym, czwartym albumie „Ain’t Goin’ Back”.
Doug Duffey eksploatuje tę muzyczną żyłę od ponad pół wieku, śpiewając, pisząc piosenki i grając na instrumentach klawiszowych. Przeniósł tę pełną duszy „ gumbo” z Nowego Orleanu na estrady świata. W uznaniu zasług artystę uhonorowano członkostwem National Blues and Louisiana Halls of Fame oraz Northeast Louisiana Music Hall of Fame. Był gwiazdą tak prestiżowych wydarzeń, jak Montreal International Jazz Festival, Heineken Jazz Festival, New Orleans Jazz & Heritage Festival, Louisiana Folklife Festival oraz wielu innych spotkań muzycznych, klubów, sal koncertowych na niemal całym świecie. Urodzony w Luizjanie w delcie Missisipi swoje pierwsze szlify zdobył grając w lokalnych klubach. Gral w najróżniejszych zespołach w Little Rock, Nowym Orleanie, Hollywood i Nashville. Jego piosenki znalazły się na listach przebojów Billboard, Cashbox i Record World, sporo koncertował w Europie i w USA. Poza autorskimi nagraniami jego piosenki do swego repertuaru włączyli m.in Marcia Bali („If It Ain’t One Thing„), George Clinton (’Silly Millimeter„), Funkadelic (“One Nation Under a Groove”), Rare Earth („B. What R Ya”, „Happy Song”, “Delta Melody„), Zakiya Hooker („A Memory Left To Lose”, „New Orleans Ram”), Billy Gregory (’Time 8F, Money”, „Didn’t We Ramble„) John Autin („Publicity„) iJerry Beach („Victim of the Blues„). Po pół wieku aktywności na estradzie Doug Duffey nadal jest mentorem „roots music” Południa USA. Jego wirtuozerska gra na fortepianie odzwierciedla tradycje delty Missisipi, które przyniosły mu uznanie i sławę w trakcie solowej i zespołowej ( wraz z autorskimi formacjami BADD i Louisiana Soul Revival) kariery. Jego pełen ekspresji śpiew i przenikliwe, poetyckie teksty oraz dynamiczne koncerty przeplatane wyobraźnią, improwizacją i radosną, nowoorleańską spontanicznością.
Doug Duffey and BADD na płycie „Ain’t Goin’ Back” ponownie sięgają głęboko do swoich tradycji. Formację BADD tworzy: Doug Duffey – śpiew oraz i instrumenty klawiszowe, gitarzysta Dan Sumner na gitarach( tutaj także na basie elektrycznym i akustycznym, perkusji i trąbce), perkusista Adam Ryland i Ben Ford na basie. Do sesji „Ain’t Goin’ Back” także Dave’a Moore’a na harfie, Jonathana Pattersona na puzonie i trębacza Berta Windhama. Album jest wypełniony kilkunastoma zwięzłymi i lirycznie i oryginalnymi utworami Duffeya i Sumnera, uchwytującymi gamę stylów wydobytych z ponadczasowych mgieł bluesa Południa.
