Gabor Szabo (8.03.1936 – 26.02.1982) – jeden z najznakomitszych gitarzystów jazzu wyemigrował z Węgier w przełomowym 1956 roku by studiować w bostońskiej Berklee School of Music. Początkowo grał w big -bandzie International Youth Band (Marshalla Browna), potem podjął współpracę z kwintetem Chico Hamiltona (1962-55) i zespołem Charlesa Lloyda. Był cenionym akompaniatorem wokalistki Leny Horne. Pod koniec lat 60-tych zainteresował się mieszanką jazzu i rocka z wpływami muzyki indyjskiej. Do swojego stylu wprowadził również wiele elementów wschodnich, co zapewne wynikało z jego węgierskich korzeni. Wielu krytyków jednak postrzegało je wyłącznie jako sztuczki a nie innowacje. Eklektyczne albumy autorskie Gabora Szabo prezentowały nowoczesny jazz, chociaż zdominowany najczęściej zapraszanymi przez gitarzystę osobowościami innych muzyków ( np. Charlesa Lloyda, Chico Hamiltona). Węgierski artysta zapisał się w historii jazzu doskonałymi albumami „ Of Course Of Course” ( z Charlesem Lloydem), „ Spellbinder”, „ The Sorcerer” , „ Bacchanal”, koncertowym „ Gabor Szabo’69”, „Lena & Gabor” (z 1970 roku nagrany wraz z Leną Horne), „Nightflight”, „ Macho”, „Mizra”, „Belsa River”, „ High Contrast” (nagrany z wokalistą Bobbym Womackem), „Small World” oraz składankowy „ „ The Roots Of Acid Jazz”.
