Niemiecka oficyna Jazz Haus Muzik konsekwentnie dokumentuje i przedstawia ciekawe projekty awangardowego jazzu oraz muzyki improwizowanej. Buduje znakomity katalog artystycznych i kreatywnych koncepcji muzycznych skupionych wokół idei niemoeckiej, słynnej „szkoły awangardowej” i legendarnego „free jazzu”.
Mieszkający w Berlinie pianista Hannes Zerbe i jego długoletni współpracownicy – aktorka i piosenkarka Heide Bartholomäus oraz klarnecista Jürgen Kupke interpretują sesją „Wie es war,wie es ist: Brecht und Jazz” własne kompozycje powiązane tym razem z twórczością literacką jednego z najważniejszych dramaturgów i autorów XX wieku, Bertolta Brechta. w bardzo orzeźwiający sposób.
Pianista Georg Ruby i wokalista Sascha Ley wraz z basistą Stephanem Goldbachem prezentują ciekawy projekt „The Laughter of the Red Moon. Dedicated to Hildegard Knef” tworząc (nie narzucając żadnych granic stylistycznych) oryginalne reinterpretacje pieśni i tekstów wielkiej niemieckiej aktorki, piosenkarki i autorki Hildegardy Knef (1925-2002),.
W swoim najnowszym projekcie „Suite Hemisphere 4” multiinstrumentalista Gebhard Ullmann czerpie sporo z jazzowych tradycji i ekspresyjnie przenosi swoje improwizacyjne linie w sferę nowej, swobodnej muzyki. Gra multiinstrumentalisty Gebharda Ullmanna oraz akordeonistki Silka Lange, pianistki Liz Kosack i perkusjonisty Taiko Saito jest pełna mocy i radykalnego, kreatywnego myślenia.
Na swoim debiutanckim albumie „To Speak”, mieszkająca w Kolonii wokalistka Elke Bartholomäus, wykorzystuje swój głos jako fakturę instrumentalną, tworząc w ten sposób wielopłaszczyznowe, często kruche pejzaże dźwiękowe. Doskonale w takiej koncepcji odnajdują się znakomici improwizatorzy: saksofonista i flecista Matthew Halpin, gitarzystka Raissa Mehner, pianistka Laia Genc, basista Fabian Berghofer oraz perkusista Jens Düppe.
M.E.A.N. to znakomita formacja trębacza Martina Auera, gitarzysty Wernera Neumanna, tubisty Matthiasa Eichhorna i perkusisty Dominique Ehlerta. Na kolejnym, trzecim albumie awangardowi muzycy pozostają wierni sobie i nieustannie zaskakują czysto oryginalnym materiałem, kreatywnymi strukturami, radośnie skacząc pomiędzy współczesnym jazzem, pulsującym rockiem, ska, punkiem, a nawet swojskim, bawarskim brzmieniem.
„MushMix” to ciekawie skonstruowana, komunikatywna przygoda improwizowanego Tekk Trio (Silke Eberhard – saksofon, Jorg Schippa – gitara i Horst Nonnenmacher – gitara basowa). Muzyka zorientowana jest na kolażową twórczość, rockową, melodyjną i pełną humoru estetykę nowoczesnej improwizacji. Spontaniczne interakcje odgrywają w sesji „drei” główną rolę i często dostarczają „fałszywych tropów”, które zespół spontanicznie przekształca we wzajemne chwile zaskoczenia, dostarczając słuchaczowi nieprzerwanego strumienia nieoczekiwanych, artystycznych wrażeń.
Puzonista i mistrz elektroniki Andreas Schickentanz wraz z perkusistą Björnem Lückerem, przedstawia sesją „Fields & Places” materiały, środowiska i miejsca. Są to osobiste obrazy, często powiązane z konkretnym otoczeniem lub doświadczeniem. Umiejętnie nagrane, zmiksowane i zmasterowane przez Michaela Schwarza-Tkotza. Używając wyciszeń i efektów elektronicznych, duet tworzy nowe, indywidualne odcienie, kolory i wariacje dźwiękowe.
Schikane (Nikolaus Neuser – trąbka, Jörg Schippa – Gitara Denis Stilke – perkusja) jest typowym wytworem oryginalnego tygla stylistycznego berlińskiej sceny improwizowanej. Jak to określa zespół: „Jazzowy, punkowy, kruchy – związany, wolny, unoszący się w powietrzu daje sobie zaszczyt szarpać za sznurki, szarpać nerwy, by później je ponownie uspokoić. Dzikie wiry i cyrkowe dźwięki – to tak trio dosiada wilka i znika we mgle” – rekomendują genezę „Der erste Biss darf nicht Salat sein” berlińscy muzycy.
Cechą szczególną duetu Dialectical Flow – interakcji gitarzystki Christiny Zurhausen i perkusistki Ramony Keck – jest silna orientacja ich improwizacji, często skupiająca się na czystym rytmie. Podczas pracy w studiu nad albumem „Make a Move”, jednym ze sposobów było nadanie tytułów lub tematów przed nagraniem, a następnie umożliwienie swobodnego improwizowania utworów, które wyłonią się z tych pomysłów.
