Po doskonale przyjętym albumie „Shadows” dedykowanym muzyce Nat King Cole’a, brytyjski wokalista Hugh Coltman zrealizował nagrania folkowo-rockowe z ogromną porcja jazzu oraz odniesień do tradycji tej muzyki. Staje się przeto bliższy np. nagraniom Hugha Laurie i także jak „Dr House” buduje swoje brzmienie i muzykę wokół tradycji Nowego Orleanu.
Dyskografia solowa wokalisty jest niezwykle interesująca i zawiera ciekawe albumy ( „ Stories From The Safe House”, „Zero Killed”, „Shadows- Songs of Nat King Cole”); teraz przedstawia – zdaje się przełomowy – „Who’s Happy ?”. Rozbudowany zespół realizuje doskonale zamysł wokalisty: bawi się naturalną impresją i budowaniem brzmienia wokół jazzowej ( także nowoorleańskiej) tradycji. Pięknymi jazzowymi songami stają się przebojowe piosenki “Civvy Street”, “Sugar Coated Pill”,” Ladybird”, “ All Slips Away”, “Little Big Man” grane przez imponujący zespół wspaniałych muzyków ( m.in. Freddy Koella – gitara, mandolina, skrzypce, Raphael Chassin – perkusja, David Torkanowski – piano, Hammond, Matt Perrine – suzafon, James Singleton – bas, Ray Moore – klarnet, saksofon, David Boswell – trąbka,Rick Tolsen – puzon, Frédéric Couderc – klarnet, Jerry Edwards – puzon, Gael Rakotondrabé – piano) oraz sugestywny śpiew wokalistek (Sweetie Carter, Yadonna West, Krystle Warren, Melissa Laveaux). Hugh Coltman albumem „ Who’s Happy ? ” przedstawia się jako dojrzały, jazzujący, folkowo-rockowy artysta.
Urodzony w Anglii, a mieszkający na stałe we Francji, wokalista Hugh Coltman znany był wcześniej jako wokalista zespołu rockowego The Hoax ; teraz wraz z albumem „ Who’s Happy ? ” jawi się jako doskonały wokalista folkowo-jazzowy i nikogo nie dziwi już fakt, że pojawia się najczęściej na jazzowych estradach oraz festiwalach. Zadebiutował w grupie The Hoax. Załóżył ją wraz z Jessem i Robinem Davey’ami, Jonem Amorem i Mark’em Barrettem. Z The Hoax wokalista nagrał kilka znakomitych albumów („Sound Like This”, ” Unpossible”,” Humdinger “,” Live Forever”, “A Blues Odessey”,” Big City Blues”,” Recession Blues – A Tribute to BB King”); zespół koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych i Australii, pojawiał się na estradzie obok Johna Lee Hookera, B.B. Kinga i Buddy Guy’a. Gdy Hugh Coltman odszedł z zespołu, zamieszkał w Paryżu i próbował zająć się własna karierą. Sporo komponował, pisał teksty ,choć okazjonalnie pojawiał się w projektach i koncertach The Hoax: w 2010 roku wydaje koncertowe DVD, album „ A Blues Odessey” oraz – nagrany w duecie z piosenkarką Babet – „ The Amouratiques”, gra także w trasie koncertowej „Acoustic Tour” Vanessy Paradis, jest współautorem „Big City Blues” – kolejnego albumu The Hoax, towarzyszy pianiście Ericowi Legnini w trasie z „The Afro Jazz Beat”. To wtedy zainteresuje się jazzowymi nastrojami, bogactwem tradycyjnych brzmień. Swój ważny album „ Shadows – Songs of Nat King Cole & Live at Jazz Vienne” – zestaw popularnych piosenek Nat King Cola nagra w wersji studyjnej, a także zarejestruje podczas festiwalu Jazz at Vienne’2015. Wybór utworów oraz subtelne aranżacje kierują uwagę słuchaczy w kierunku bluesa – teraz ulubionego gatunku muzycznego wokalisty. Album spotkał się z doskonałym przyjęciem a Hugh Coltman został wyróżniony nagrodą „Best Voice of the Year” prestiżowej Jazz Victoires de la Musique.
