Mimo często niesprawiedliwych ocen jazzowych purystów Kenny G jest najlepiej sprzedającym się muzykiem instrumentalnym współczesnej ery i jednym z najlepiej sprzedających się artystów wszechczasów. Z globalną sprzedażą ponad 75 milionów płyt i 1,5 miliarda streamów, ikona smooth-jazzu zgromadziła oszałamiającą liczbę 24 nominacji do nagród w swojej prawie 50-letniej karierze i zdobyła nagrodę Grammy, American Music Award, NAACP Award i dwie nagrody Soul Train Music Awards. Z najlepiej sprzedającymi się albumami studyjnymi, w tym „Duotones”, „Silhouette”, „Breathless”,” Miracles: The Holiday Album”, „Heart and Soul” i „Brazilian Nights” amerykański saksofonista Kenny G utrzymał niezwykły poziom twórczości przez dekady bezprecedensowego sukcesu komercyjnego. Trudno jednoznacznie przyznać czy niezbyt wymyślna pod względem harmonicznym muzyka Kennny’ego G. jest jazzem. Ale przecież nie można jej także określić jako typowej muzyki pop. Z pewnością jest obiektem analiz dotyczących przenikania się różnych gatunków oraz komercjalizacji współczesnej muzyki rozrywkowej (w tym i jazzu). Nie wdając się w rozważania na temat wartości muzyki Kenny’ego G. trzeba przyznać, że jest swego rodzaju fenomenem socjologicznym: jego płyty sprzedają się w takich samych nakładach jak albumy artystów rockowych, on zaś sam cieszy się nie mniejszą niż oni popularnością.
Kenneth Gorelik, urodził się w 1959 roku. w Seattle w stanie Waszyngton. Uczył się gry na saksofonie już w dzieciństwie. W 1974 roku wyjechał na trasę koncertową (do Europy) z Franklin High School Orchestra. Dwa lata później grał w Love Unlimited Orchestra Barry’ego White’a, potem zaczął (księgowość) na University of Washington. Pierwszych nagrań dokonał z miejscową funkową grupą Cold, Bold & Together oraz towarzyszył wielu gwiazdom występującym gościnnie w Seattle. Po ukończeniu studiów dołączył do jazz-rockowej formacji Jeff Lorber Fusion i rozpoczął – jako muzyk sesyjny – współpracę z wytwórnią Arista Records. W 1981 roku podpisał z Arista Records kontrakt na autorskie płyty, z których największym powodzeniem cieszył się album „Duotones” ( producentami byli Preston Glass i Narada Michael Walden). Zamieszczony na nim utwór „Songbird”, z typowym dla Gorelika melodyjnym solem na alcie, w 1987 roku, dotarł na 10 pozycję listy przebojów. Już jako Kenny G. pojawiał się na płytach tak znanych artystek, jak Whitney Houston, Natalie Cole i Aretha Franklin. Do nagrania swojej następnej płyty „Silhoutte” zaprosił m.in. Smokey’a Robinsona, który zaśpiewał „We’ve Saved The Best Till Last”. Podobnie jak „Doutones” i ta płyta stała się bestsellerem ( sprzedano jej ponad trzy miliony egzemplarzy). Dobra passa Kenny’ego G. trwała taże w latach 90-tych: za album „Breathless” otrzymał Platynową Płytę. Kolejna płyta „Miracles: The Holiday Album” wylądowała na szczycie amerykańskiej listy przebojów i wznieciła ponowne zainteresowanie albumem „Breathless”, którego, w samych tylko Stanach Zjednoczonych, sprzedano ponad siedmem milionów egzemplarzy.
Swój dwudziesty album studyjny „Innocence” legendarny saksofonista przygotował z repertuarem popularnych kołysanek i melodyjnych standardów : od pogodnej „Rock-a-Bye Baby” po klasyczny standard „Over the Rainbow” Harolda Arlena. „Innocence” to kolejny, po studyjnym „New Standards”, album, który Kenny G przygotował z wieloletnimi współpracownikami, aranżerami i kompozytorami: Randy’m Waldmanem i Williamem Rossem, którzy zadbali także o aranżacje orkiestrowe całej sesji. „Kołysanki są dla mnie bardzo wyjątkowe – wyjaśnia genezę sesji Kenny G .Zajmują szczególne miejsce w moim sercu. Te melodie są piękne i ponadczasowe, a kiedy je słyszę, wracają do mnie wspaniałe wspomnienia. Byłem niezwykle zaszczycony, mogąc nagrać tę kolekcję znanych kołysanek wraz z kilkoma moimi kompozycjami i mam nadzieję, że kiedy usłyszysz te melodie, przywołają one wspaniałe wspomnienia lub pomogą ci stworzyć nowe”.
