Amerykańskie Ethereal Trio zbudowano tym razem w oparciu o improwizatorki kunszt saksofonisty tenorowego Quinsina Nachoffa, ekspresyjność gry perkusisty Dana Weissa oraz sprawność basisty Marka Heliasa. Skomplikowane struktury dają brzmienie kojarzone zazwyczaj z trudną awangardą, teraz obrane w karkołomne oraz logiczne improwizacje i ciekawe tematy-kompozycje. Saksofonista Quinsin Nachoff znany jest ze współpracy z The Penderecki String Quartet oraz ciekawych projektów realizowanych w ramach “Stars and Constellations: Scorpio” – wraz ze kwartetem smyczkowym oraz autorskimi improwizacjami saksofonisty. Perkusista Dan Weiss jest popularnym side-manem awangardowej sceny Nowego Jorku, Toronto i Montrealu, chętnie zapraszanym do projektów lokalnych (amerykańskich i kanadyjskich muzyków). Nieoczekiwanie „gwiazdą” nagrania jest basista Mark Helias, artysta o ugruntowanej pozycji i sporym dorobku artystycznym.
Mark Helias początkowo grał na perkusji, gitarze, gitarze basowej w zespołach rockowych nim podjął naukę gry na klarnecie. Profesjonalnie zajął się nauką gry na kontrabasie dopiero po prywatnych lekcjach u Johnna Smitha, który zarekomendował młodego studenta Homerowi Menschowi z Livingstone College. Przez kolejne lata Mark Helias był studentem tej uczelni ( 1971-74) oraz zgłębiał tajniki muzyki w Yale School of Music (1974-76). Jeszcze będąc studentem koncertował z zespołem Cheta Bakera (1973), stworzył własną grupę (z Herbem Robertsonem), koncertował i nagrywał z Anthonym Davisem (1974), Edem Blackwellem ( współpraca ta rozpoczęła się już w 1975 roku). Jako wprawny i doskonale muzycznie obyty instrumentalista współpracował także z Chamber Orchestra of New England (1975-77), w awangardowych projektach Anthony’ego Braxtona (1977), Davida Schnittera (1978); przez dwa sezony był basistą w zespole Deweya Redmana (1978-78), koncertował i nagrywał z Oliverem Lake’m (1978), Barrym Altschulem (1979-83). Był inicjatorem i współliderem arcyciekawej formacji BassDrumBone (z Rayem Andersonem, Gerry Hemingwayem) oraz grupy Slickaphonics (1979-87). Doskonale opanowane rzemiosło oraz postrzeganie tworzonej muzyki zjednywały mu liczne grono współpracowników i koncertował oraz nagrywał z Muhal Richardem Abramsem, Mikem Nock’em, Billem Barronem, Jane Irą Bloom, Wyntonem i Branfordem Marsalisami, Malem Waldronem, Benniem Wallacem, Jerome Harrisem, Davidem Lopato, Jimem Pepperem, Juliusem Hemphillem, Chetem Bakerem, warsztatową grupą JB Horns. Nie zaniedbywał także projektów indywidualnych chociaż najpewniej czuł się grając z równorzędnymi twórcami-jazzmanami : Simonem Nabatovem ( od 1990 roku), Timem Bernem ( od 1991), kwartetem Raya Andersona (od 1991), zespołu Corporate Art ( z Gary Thomasem, Bobbym Previte, Christy Doranem). Teraz współtworzy ciekawe Ethereal Trio.
